Augaforte: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
engado control de autoridades
m →‎O método: Arranxos varios using AWB
Liña 3: Liña 3:


===O método===
===O método===
A lámina de metal (normalmente de cobre, zinc ou aceiro) é cuberta cunha capa de graxa ou verniz resistente ó ácido <ref>[[http://www.cairnsregionalgallery.com.au/ed-artiststudio.pdf]</ref>. Despois escárvase a capa con axuda dunha agulla <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/207.htm]</ref> ou dun buril <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/209.htm]</ref> para debuxar as liñas que se quere que aparezan na obra final (e que se corresponden coas zonas do metal que quedan ó descuberto). Unha vez feito o debuxo, a lámina introdúcese nun baño de ácido ou aplícaselle ácido por riba <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/210.htm]</ref>. O ácido ataca as partes descubertas da lámina de metal debuxando así toda unha serie de liñas. A capa sobrante de graxa ou verniz retírase. Posteriormente aplícaselle tinta á lámina e límpase a superficie de xeito que só quede tinta nas liñas debuxadas polo ácido.
A lámina de metal (normalmente de cobre, zinc ou aceiro) é cuberta cunha capa de graxa ou verniz resistente ó ácido <ref>[http://www.cairnsregionalgallery.com.au/ed-artiststudio.pdf]</ref>. Despois escárvase a capa con axuda dunha agulla <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/207.htm]</ref> ou dun buril <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/209.htm]</ref> para debuxar as liñas que se quere que aparezan na obra final (e que se corresponden coas zonas do metal que quedan ó descuberto). Unha vez feito o debuxo, a lámina introdúcese nun baño de ácido ou aplícaselle ácido por riba <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/210.htm]</ref>. O ácido ataca as partes descubertas da lámina de metal debuxando así toda unha serie de liñas. A capa sobrante de graxa ou verniz retírase. Posteriormente aplícaselle tinta á lámina e límpase a superficie de xeito que só quede tinta nas liñas debuxadas polo ácido.


A lámina introdúcese nunha prensa de impresión de alta presión xunto cunha lámina de papel (previamente humedecida para amolecela) <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/204.htm]</ref>. O papel absorbe a tinta da lámina conseguindo así un debuxo do gravado do ácido. O proceso pode repetirse máis veces, cada lámina pode dar lugar a centos de impresións sen sufrir un desgaste considerable.
A lámina introdúcese nunha prensa de impresión de alta presión xunto cunha lámina de papel (previamente humedecida para amolecela) <ref>[http://expositions.bnf.fr/bosse/grand/204.htm]</ref>. O papel absorbe a tinta da lámina conseguindo así un debuxo do gravado do ácido. O proceso pode repetirse máis veces, cada lámina pode dar lugar a centos de impresións sen sufrir un desgaste considerable.

Revisión como estaba o 18 de abril de 2016 ás 21:18

Rembrandt, A Virxe e o Neno cun gato, 1654. A parte superior é a augaforte orixinal de cobre, a parte inferior amosa un exemplo da impresión obtida (simétricas respecto ó eixo vertical)

A Augaforte é un proceso de impresión no que un ácido forte penetra nas partes desprotexidas dunha lámina de metal coa intención de realizar un gravado na propia lámina (ese é o proceso orixinal- actualmente pódense empregar outros produtos químicos e láminas doutros materiais). Xunto co gravado é unha das técnicas máis empregadas nas antigas obras de impresión, e aínda hoxe é amplamente usada.

O método

A lámina de metal (normalmente de cobre, zinc ou aceiro) é cuberta cunha capa de graxa ou verniz resistente ó ácido [1]. Despois escárvase a capa con axuda dunha agulla [2] ou dun buril [3] para debuxar as liñas que se quere que aparezan na obra final (e que se corresponden coas zonas do metal que quedan ó descuberto). Unha vez feito o debuxo, a lámina introdúcese nun baño de ácido ou aplícaselle ácido por riba [4]. O ácido ataca as partes descubertas da lámina de metal debuxando así toda unha serie de liñas. A capa sobrante de graxa ou verniz retírase. Posteriormente aplícaselle tinta á lámina e límpase a superficie de xeito que só quede tinta nas liñas debuxadas polo ácido.

A lámina introdúcese nunha prensa de impresión de alta presión xunto cunha lámina de papel (previamente humedecida para amolecela) [5]. O papel absorbe a tinta da lámina conseguindo así un debuxo do gravado do ácido. O proceso pode repetirse máis veces, cada lámina pode dar lugar a centos de impresións sen sufrir un desgaste considerable.

A augaforte foi combinada normalmente con outras técnicas de impresión coma poden ser o gravado (no caso de Rembrandt) e a augatinta (no caso de Goya).

Notas