Tratado de Lausana: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 11: | Liña 11: | ||
== Novas fronteiras == |
== Novas fronteiras == |
||
[[Ficheiro:Turkey-Greece-Bulgaria_on_Treaty_of_Lausanne.png|miniatura|dereita|Fronteiras de Turquía tralo tratado de Lausana.]] |
[[Ficheiro:Turkey-Greece-Bulgaria_on_Treaty_of_Lausanne.png|miniatura|dereita|Fronteiras de Turquía tralo tratado de Lausana.]] |
||
O Tratado definiu as fronteiras europeas do [[Reino de Grecia]], [[ |
O Tratado definiu as fronteiras europeas do [[Reino de Grecia]], do [[Reino de Bulgaria]] e [[Turquía|Turquía]]. Oficialmente concluíu toda soberanía turca sobre as illas do [[Dodecaneso]] (artigo 15), [[Chipre]] (artigo 20), [[Reino de Exipto|Exipto]] e o [[Sudán Anglo-Exipcio|Sudán]] (artigo 17), [[Mandato francés de Siria|Siria]] e Iraq (artigo 3). Os territorios do [[Kurdistán]] foron repartidos entre varios países, e Armenia foi dividida entre o novo [[Turquía|estado turco]] e a [[Unión Soviética]]. |
||
As fronteiras turcas con [[Arabia Saudita]] e [[Iemen]] foron controladas por tropas turcas até o [[23 de xaneiro]] |
As fronteiras turcas con [[Arabia Saudita]] e o [[Iemen]] foron controladas por tropas turcas até o [[23 de xaneiro]] de [[1919]], en que foron transferidas ao Reino Unido, e quedaron definidas (como perdidas para os turcos) no artigo 3.<ref>[http://www.osmanli700.gen.tr/english/affairs/affairs_a1.html Ottoman Web Site: "Arabia (Yemen-Hejaz) Front"]</ref><ref>[http://www.osmanli700.gen.tr/olaylar/olaya1.html Osmanlı Web Sitesi: "Arabistan Cephesi"]</ref> |
||
Turquía tamén renunciou, segundo o artigo 22, en favor do [[Reino de Italia (1861-1946)|Reino de Italia]] aos seus intereses en [[Libia italiana|Libia]], segundo o previamente establecido en 1912 no artigo 10 do [[Tratado de Ouchy]]. Porén, Turquía corrixiu parcialmente os reveses do Tratado de Lausana en [[1938]], cando obtivo a provincia de [[Hatay]] de mans de [[Francia]], e en [[1974]], cando ocupou o terzo setentrional de [[Chipre]]. |
Turquía tamén renunciou, segundo o artigo 22, en favor do [[Reino de Italia (1861-1946)|Reino de Italia]] aos seus intereses en [[Libia italiana|Libia]], segundo o previamente establecido en 1912 no artigo 10 do [[Tratado de Ouchy]]. Porén, Turquía corrixiu parcialmente os reveses do Tratado de Lausana en [[1938]], cando obtivo a provincia de [[Hatay]] de mans de [[Francia]], e en [[1974]], cando ocupou o terzo setentrional de [[Chipre]]. |
||
Revisión como estaba o 8 de marzo de 2016 ás 08:33
O Tratado de Lausana (francés: Traité de Lausanne) foi un tratado de paz que estableceu as fronteiras da Turquía moderna.[1] Foi asinado na cidade suíza de Lausana o 24 de xullo de 1923 entre os gobernos de Grecia, Turquía e as nacións aliadas da Primeira Guerra Mundial e considérase parte da partición do Imperio otomán.
Características
O tratado de Lausana invalidou o Tratado de Sèvres, asinado polo Imperio otomán tras a Primeira Guerra Mundial, pero que non fora aceptado polo novo estado turco fundado por Kemal Ataturk trala Guerra de Independencia Turca. O 20 de outubro de 1922 deu comezo a conferencia de paz, que foi interrompida tras intensas discusións o 4 de febreiro de 1923 e retomada o 23 de abril do mesmo ano. O texto final foi asinado o 24 de xullo, despois de oito meses de deliberacións.
Os principais signatarios foron İsmet İnönü pola parte turca e Eleftherios Venizelospola parte grega. O tratado outorgaba a Turquía a Tracia oriental, as illas de Imbros e Ténedos no Exeo nororiental, e garantía a protección da minoría grega en Turquía e turca en Grecia respectivamente. Non obstante, de acordo co chamado acordo de intercambio de poboación, a maioría da poboación grega de Turquía foi trasladada a Grecia, da mesma forma que unha parte importante da poboación turca de Tracia occidental foi trasladada a Turquía.
En total calcúlase que aproximadamente 1.650.000 gregos foron desprazados dos seus fogares en Anatolia e 670.000 turcos de Grecia foron trasladados a Turquía. Exceptuouse á minoría grega de Istambul (125.000 gregos) e aos habitantes gregos das illas de Imbros e Ténedos. En Grecia permaneceron 110.000 turcos, fundamentalmente na Tracia occidental. A república de Turquía recoñeceu así mesmo o mandato británico sobre a illa de Chipre.
Novas fronteiras
O Tratado definiu as fronteiras europeas do Reino de Grecia, do Reino de Bulgaria e Turquía. Oficialmente concluíu toda soberanía turca sobre as illas do Dodecaneso (artigo 15), Chipre (artigo 20), Exipto e o Sudán (artigo 17), Siria e Iraq (artigo 3). Os territorios do Kurdistán foron repartidos entre varios países, e Armenia foi dividida entre o novo estado turco e a Unión Soviética.
As fronteiras turcas con Arabia Saudita e o Iemen foron controladas por tropas turcas até o 23 de xaneiro de 1919, en que foron transferidas ao Reino Unido, e quedaron definidas (como perdidas para os turcos) no artigo 3.[2][3]
Turquía tamén renunciou, segundo o artigo 22, en favor do Reino de Italia aos seus intereses en Libia, segundo o previamente establecido en 1912 no artigo 10 do Tratado de Ouchy. Porén, Turquía corrixiu parcialmente os reveses do Tratado de Lausana en 1938, cando obtivo a provincia de Hatay de mans de Francia, e en 1974, cando ocupou o terzo setentrional de Chipre.
Notas
- ↑ Modelo desbotado. Use un dos modelos de citas no lugar deste marcador.
- ↑ Ottoman Web Site: "Arabia (Yemen-Hejaz) Front"
- ↑ Osmanlı Web Sitesi: "Arabistan Cephesi"