Colexio dos xesuítas de Camposancos: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 2 de febreiro de 2016 ás 18:31

Coordenadas: 41°53′19.1″N 8°51′3.48″O / 41.888639, -8.8509667 [[Ficheiro:|Colexio dos xesuítas de Camposancos, en ruínas.]]

O Colexio Apóstolo Santiago dos Padres Xesuítas, na Pasaxe (Camposancos, A Guarda) hoxe en ruínas, foi xermolo das universidades de Deusto e Comillas.

Historia

Situado á beira do Río Miño, preto da desembocadura, foi fundado en 1876. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha universidade privada, que finalmente só estivo en activo durante cinco anos. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a Universidade de Deusto e a Universidade Pontificia de Comillas. Entre os profesores máis destacados estivo Baltasar Merino e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio está o político pontevedrés Manuel Portela Valladares, que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; José María Montenegro Soto; Ramón María Aller; Xosé Franco Montes; Antón Losada Diéguez, Javier Bugallal Pérez de Castro; Manoel de Oliveira ou Javier Ozores Pedrosa.

De 1916 a 1932 foi ocupado polos seus irmáns de relixión portugueses, porén baixo o mandato da Segunda República a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.

Campo de concentración

Artigo principal: Campo de concentración de Camposancos.

O recinto, convertido en hospital, empregouse, entre 1938 e 1941, durante a Guerra Civil Española e a posguerra, como campo de concentración e acolleu prisioneiros políticos e combatentes do exército republicano.^[1]. Habilitado como centro de reclusión a finais de 1937, chegou a estar ocupado, en 1938, por 1 066 reos cando a capacidade (segundo informe oficial do réxime franquista) era de 868 presos. As fontes diverxen en torno a poboación reclusa que pasou por el, pero oscila entre os 2 000 e os 3 000 presos.

En 1943 volveu ser un centro de ensino dos xesuítas, aínda que non retornou ó esplendor anterior e pechou as aulas en 1959.

Dada a súa privilexiada posición na foz do Miño, houbo un proxecto dunha construtora para converter o edificio nun complexo turístico de luxo.

Notas

↑ Alonso, Sara "Camposancos pierde su memoria" El País, 4/9/2012.

Véxase tamén

Bibliografía

Laurelo Roa, Marcelino (1999). "Campo de concentración de Camposancos" en La libertad es un bien muy preciado. Consejos de Guerra celebrados en Gijón y Camposancos… ISBN 978-84-931175-0-4.

Ligazóns externas

«Colegio de los Jesuitas en O Pasaxe» 16/5/2013 (en castelán)
"3.000 asturianos vivieron confinados en Camposancos entre 1937 y 1939" 10/8/2006 (en castelán)

[1] Alonso, Sara "Camposancos pierde su memoria" El País, 4/9/2012.

[1]

@@ Liña 3: / Liña 3: @@
 [[Ficheiro:|Colexio dos xesuítas de Camposancos, en ruínas.]]
-O '''Colexio Apóstolo Santiago''' dos [[Padres Xesuítas]], na [[A Pasaxe, Camposancos, A Guarda|Pasaxe]] ([[Camposancos, A Guarda|Camposancos]], [[A Guarda]]) hoxe en ruínas, foi xermolo das universidades de [[Universidade de Deusto|Deusto]] e [[Universidade de Comillas|Comillas]].
+O '''Colexio Apóstolo Santiago''' dos [[Padres Xesuítas]], na [[A Pasaxe, Camposancos, A Guarda|Pasaxe]] ([[Camposancos, A Guarda|Camposancos]], [[A Guarda]]) hoxe en [[ruína]]s, foi xermolo das universidades de [[Universidade de Deusto|Deusto]] e [[Universidade de Comillas|Comillas]].
 == Historia ==
-Situado á beira do [[Río Miño]], preto da desembocadura, foi fundado en 1876. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha [[universidade]] privada, que finalmente só estivo en activo durante cinco anos. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a [[Universidade de Deusto]] e a [[Universidade Pontificia de Comillas]]. Entre os profesores máis destacados estivo [[Baltasar Merino]] e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio está o político pontevedrés [[Manuel Portela Valladares]], que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; [[Antón Losada Diéguez]]; [[Xosé Franco Montes]] ou [[Javier Ozores Pedrosa]].
+Situado á beira do [[Río Miño]], preto da desembocadura, foi fundado en 1876. Por primeira vez en España, os xesuítas intentaban instituír unha [[universidade]] privada, que finalmente só estivo en activo durante cinco anos. O colexio chegou a contar cun prestixio enorme ata o punto que del xurdiron dúas notables institucións como a [[Universidade de Deusto]] e a [[Universidade Pontificia de Comillas]]. Entre os profesores máis destacados estivo [[Baltasar Merino]] e entre os alumnos avantaxados que saíron do colexio está o político pontevedrés [[Manuel Portela Valladares]], que chegaría a ser ministro e presidente do goberno coa república; [[José María Montenegro Soto]]; [[Ramón María Aller]]; [[Xosé Franco Montes]]; [[Antón Losada Diéguez]], [[Javier Bugallal Pérez de Castro]]; [[Manoel de Oliveira]] ou [[Javier Ozores Pedrosa]].
 De 1916 a 1932 foi ocupado polos seus irmáns de relixión portugueses, porén baixo o mandato da [[Segunda República Española|Segunda República]] a orde dos xesuítas foi expulsada e o centro pasou a ser un sanatorio.