Joaquín Arias Sanjurjo: Diferenzas entre revisións
m engado a Categoría:Alumnos da Universidade de Santiago de Compostela mediante HotCat |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 2: | Liña 2: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
[[Ficheiro:Membros do Seminario de Estudos Galegos en 1928.jpg|miniatura|300px|Membros do SEG en [[1928]]: De esquerda a dereita na fileira de atrás: [[Ramón Otero Pedrayo]], [[Antón Losada Diéguez]], [[Florentino López Cuevillas]], [[Vicente Risco]], [[Carballo Calero]], [[Xosé Filgueira Valverde]], [[Sebastián García Paz]], [[Luís Pintos Fonseca]], [[Antón Fraguas]], [[Bibiano Fernández Osorio-Tafall]]. Sentados: [[Isidro Parga Pondal]], [[Abelardo Moralejo Laso]], [[Xesús Carro García]], [[Salvador Cabeza de León]], [[Joaquín Arias Sanjurjo]], [[Xerardo Álvarez Limeses]] e [[Juan Novás Guillán]].]] |
|||
Fillo de Antonio Arias Armesto e Efigenia Sanjurjo Pardiñas. Licenciouse en Dereito pola [[Universidade de Santiago de Compostela]] e foi un intelectual preocupado polos problemas do campo. En [[1887]] encargouse da dirección do xornal ''[[Gaceta de Galicia]]'' por un breve período<ref>''[[Gaceta de Galicia]]'', 2-5-1887, p. 2.</ref>. Instalado en [[Ferreira de Pantón, Pantón|Ferreira de Pantón]], foi elixido presidente do Comité Republicano de [[Monforte de Lemos]] en 1903<ref>''[[El Regional]]'', 30-10-1903, p. 2.</ref>. Presidente da Sociedad de Agricultores del Ayuntamiento de Monforte, interveu nas Asembleas de Monforte e en [[Solidaridad Gallega]]. En 1909 presentouse como candidato nas eleccións á Deputación Provincial con [[Juan Golpe]] e [[Casares Quiroga]] e foi o único solidario que conseguiu a vitoria, sendo elixido polo distrito Monforte-Quiroga na [[Deputación de Lugo]]. Ao finalizar a súa etapa de deputado escribiu un ''Manifiesto'' en contra das deputacións provinciais, en particular contra a de Lugo. En 1915 colaborou coa revista ''España'' de Madrid, de orientación melquiadista. En 1918, despois da presentación dos candidatos galeguistas próximos á Lliga catalá, escribiu un novo ''Manifiesto a las sociedades de labradores de Galicia y a los regionalistas de raza y abolengo gallego que no se hallen alquilados a la plutocracia barcelonesa o alistados en las clientelas de las oligarquías seudopolíticas de Madrid''. Nos anos vinte volveu instalarse en [[Santiago de Compostela]]. Na [[Segunda República Española|Segunda República]] foi elixido Vicepresidente do Centro [[Partido Republicano Radical|Radical Republicano]] de Santiago de Compostela en 1932<ref>''[[El Compostelano]]'', 23-5-1932, p. 2.</ref> e concelleiro e tenente de alcalde do concello de Santiago (1934-1935)<ref>''El Compostelano'', 19-11-1934, p. 1.</ref>. Publicou numerosos artigos que recolleu coa denominación xeral de ''Papeletas'' e ''Papeletas cervantinas'', e outros relacionados coa historia de Galicia, mosteiros e vías romanas. Colaborou en ''[[El Eco de Santiago]]'' e ''[[Arquivos do Seminario de Estudios Galegos]]''. |
Fillo de Antonio Arias Armesto e Efigenia Sanjurjo Pardiñas. Licenciouse en Dereito pola [[Universidade de Santiago de Compostela]] e foi un intelectual preocupado polos problemas do campo. En [[1887]] encargouse da dirección do xornal ''[[Gaceta de Galicia]]'' por un breve período<ref>''[[Gaceta de Galicia]]'', 2-5-1887, p. 2.</ref>. Instalado en [[Ferreira de Pantón, Pantón|Ferreira de Pantón]], foi elixido presidente do Comité Republicano de [[Monforte de Lemos]] en 1903<ref>''[[El Regional]]'', 30-10-1903, p. 2.</ref>. Presidente da Sociedad de Agricultores del Ayuntamiento de Monforte, interveu nas Asembleas de Monforte e en [[Solidaridad Gallega]]. En 1909 presentouse como candidato nas eleccións á Deputación Provincial con [[Juan Golpe]] e [[Casares Quiroga]] e foi o único solidario que conseguiu a vitoria, sendo elixido polo distrito Monforte-Quiroga na [[Deputación de Lugo]]. Ao finalizar a súa etapa de deputado escribiu un ''Manifiesto'' en contra das deputacións provinciais, en particular contra a de Lugo. En 1915 colaborou coa revista ''España'' de Madrid, de orientación melquiadista. En 1918, despois da presentación dos candidatos galeguistas próximos á Lliga catalá, escribiu un novo ''Manifiesto a las sociedades de labradores de Galicia y a los regionalistas de raza y abolengo gallego que no se hallen alquilados a la plutocracia barcelonesa o alistados en las clientelas de las oligarquías seudopolíticas de Madrid''. Nos anos vinte volveu instalarse en [[Santiago de Compostela]]. Na [[Segunda República Española|Segunda República]] foi elixido Vicepresidente do Centro [[Partido Republicano Radical|Radical Republicano]] de Santiago de Compostela en 1932<ref>''[[El Compostelano]]'', 23-5-1932, p. 2.</ref> e concelleiro e tenente de alcalde do concello de Santiago (1934-1935)<ref>''El Compostelano'', 19-11-1934, p. 1.</ref>. Publicou numerosos artigos que recolleu coa denominación xeral de ''Papeletas'' e ''Papeletas cervantinas'', e outros relacionados coa historia de Galicia, mosteiros e vías romanas. Colaborou en ''[[El Eco de Santiago]]'' e ''[[Arquivos do Seminario de Estudios Galegos]]''. |
||
Revisión como estaba o 10 de xaneiro de 2016 ás 21:55
Joaquín Arias Sanjurjo Pardiñas, nado en Santiago de Compostela o 1 de abril de 1860 e finado na mesma cidade o 1 de setembro de 1946[1], foi un avogado, xornalista e escritor galego.
Traxectoria
Fillo de Antonio Arias Armesto e Efigenia Sanjurjo Pardiñas. Licenciouse en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela e foi un intelectual preocupado polos problemas do campo. En 1887 encargouse da dirección do xornal Gaceta de Galicia por un breve período[2]. Instalado en Ferreira de Pantón, foi elixido presidente do Comité Republicano de Monforte de Lemos en 1903[3]. Presidente da Sociedad de Agricultores del Ayuntamiento de Monforte, interveu nas Asembleas de Monforte e en Solidaridad Gallega. En 1909 presentouse como candidato nas eleccións á Deputación Provincial con Juan Golpe e Casares Quiroga e foi o único solidario que conseguiu a vitoria, sendo elixido polo distrito Monforte-Quiroga na Deputación de Lugo. Ao finalizar a súa etapa de deputado escribiu un Manifiesto en contra das deputacións provinciais, en particular contra a de Lugo. En 1915 colaborou coa revista España de Madrid, de orientación melquiadista. En 1918, despois da presentación dos candidatos galeguistas próximos á Lliga catalá, escribiu un novo Manifiesto a las sociedades de labradores de Galicia y a los regionalistas de raza y abolengo gallego que no se hallen alquilados a la plutocracia barcelonesa o alistados en las clientelas de las oligarquías seudopolíticas de Madrid. Nos anos vinte volveu instalarse en Santiago de Compostela. Na Segunda República foi elixido Vicepresidente do Centro Radical Republicano de Santiago de Compostela en 1932[4] e concelleiro e tenente de alcalde do concello de Santiago (1934-1935)[5]. Publicou numerosos artigos que recolleu coa denominación xeral de Papeletas e Papeletas cervantinas, e outros relacionados coa historia de Galicia, mosteiros e vías romanas. Colaborou en El Eco de Santiago e Arquivos do Seminario de Estudios Galegos.
Foi noivo de Alejandra Martínez-Murguía de Castro, filla de Rosalía de Castro e Manuel Murguía[6].
Obras
- El reino de Aregia, 1928.
- El Castillo de Litoria y otras menudencias orensanas, 1932.
- Novena sobre el Estatuto de Galicia, 1932.
- Décima sobre el problema social de nuestro tiempo, 1933.
- Sobre el actual problema ferroviario de Galicia, 1935.
Notas
- ↑ La Noche, 2-9-1946, p. 2.
- ↑ Gaceta de Galicia, 2-5-1887, p. 2.
- ↑ El Regional, 30-10-1903, p. 2.
- ↑ El Compostelano, 23-5-1932, p. 2.
- ↑ El Compostelano, 19-11-1934, p. 1.
- ↑ Xenealoxía Rosalía de Castro
