Elemento rico en AU: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
m Bot:Retiro parámetro non usado "month="
Liña 1: Liña 1:
Os '''elementos ricos en adenilato-uridilato''' ou '''elementos ricos en AU''' (ou '''ARE'''s, do inglés ''AU-rich elements'') son secuencias de ARN que se encontran nas rexións [[3' UTR]] de moitos [[ARN mensaxeiros]] que codifican [[protooncoxene]]s, [[factor de transcrición|factores de transcrición]] nuclear, e [[citocina]]s. Os elementos ricos en AU son un dos determinantes máis comúns da estabilidade do ARN en células de mamíferos.<ref>{{Cita publicación periódica|last=Chen|first=Chyi-Ying A.|coauthors=Shyu, Ann-Bin|title=AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation|journal=Trends In Biochemical Science|year=1995|month=November|volume=20|issue=11|pages=465–470|pmid=8578590|doi=10.1016/S0968-0004(00)89102-1}}</ref>
Os '''elementos ricos en adenilato-uridilato''' ou '''elementos ricos en AU''' (ou '''ARE'''s, do inglés ''AU-rich elements'') son secuencias de ARN que se encontran nas rexións [[3' UTR]] de moitos [[ARN mensaxeiros]] que codifican [[protooncoxene]]s, [[factor de transcrición|factores de transcrición]] nuclear, e [[citocina]]s. Os elementos ricos en AU son un dos determinantes máis comúns da estabilidade do ARN en células de mamíferos.<ref>{{Cita publicación periódica|last=Chen|first=Chyi-Ying A.|coauthors=Shyu, Ann-Bin|title=AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation|journal=Trends In Biochemical Science|year=1995|volume=20|issue=11|pages=465–470|pmid=8578590|doi=10.1016/S0968-0004(00)89102-1}}</ref>


Un elemento ricos en AU defínese como unha rexión dun [[ARNm]] con abundancia das [[base nitroxenada|bases]] [[adenina]] e [[uridina]]. Xeralmente marcan o ADN para a degradación.<ref>{{Cita publicación periódica |author=C Barreau, L Paillard and H B Osborne |title=AU-rich elements and associated factors: are there unifying principles? |journal=Nucleic Acids Res |volume=33 |pages=7138–7150 |year=2006 |pmid=16391004 |doi=10.1093/nar/gki1012 |issue=22 |pmc=1325018}}</ref><ref>{{Cita publicación periódica |author=Shaw G, Kamen R |title=A conserved AU sequence from the 3' untranslated region of GM-CSF mRNA mediates selective mRNA degradation |journal=Cell |volume=46 |issue=5 |pages=659–67 |year=1986 |month=August |pmid=3488815 |doi=10.1016/0092-8674(86)90341-7}}</ref>
Un elemento ricos en AU defínese como unha rexión dun [[ARNm]] con abundancia das [[base nitroxenada|bases]] [[adenina]] e [[uridina]]. Xeralmente marcan o ADN para a degradación.<ref>{{Cita publicación periódica |author=C Barreau, L Paillard and H B Osborne |title=AU-rich elements and associated factors: are there unifying principles? |journal=Nucleic Acids Res |volume=33 |pages=7138–7150 |year=2006 |pmid=16391004 |doi=10.1093/nar/gki1012 |issue=22 |pmc=1325018}}</ref><ref>{{Cita publicación periódica |author=Shaw G, Kamen R |title=A conserved AU sequence from the 3' untranslated region of GM-CSF mRNA mediates selective mRNA degradation |journal=Cell |volume=46 |issue=5 |pages=659–67 |year=1986 |pmid=3488815 |doi=10.1016/0092-8674(86)90341-7}}</ref>
A degradación do ARN dirixida polos elementos ricos en AU está influenciada por moitos factores exóxenos, como a presenza de [[éster]]es [[forbol]], [[ionóforo]]s de calcio, citocinas, e inhibidores da transcrición.<ref>{{Cita publicación periódica|last=Chen|first=Chyi-Ying A.|coauthors=Shyu, Ann-Bin|title=AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation|journal=Trends In Biochemical Science|year=1995|month=November|volume=20|issue=11|pages=465–470|pmid=8578590|doi=10.1016/S0968-0004(00)89102-1}}</ref> Estas observacións suxiren que os elementos ricos en AU xogan un papel crítico na [[regulación da expresión xénica|regulación]] da [[transcrición xenética|transcrición]] xénica durante o crecemento celular e [[diferenciación celular|diferenciación]], e a [[inmunidade (medicina)|resposta inmunitaria]].<ref>{{Cita publicación periódica|last=Chen|first=Chyi-Ying A.|coauthors=Shyu, Ann-Bin|title=AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation|journal=Trends In Biochemical Science|year=1995|month=November|volume=20|issue=11|pages=465–470|pmid=8578590|doi=10.1016/S0968-0004(00)89102-1}}</ref>
A degradación do ARN dirixida polos elementos ricos en AU está influenciada por moitos factores exóxenos, como a presenza de [[éster]]es [[forbol]], [[ionóforo]]s de calcio, citocinas, e inhibidores da transcrición.<ref>{{Cita publicación periódica|last=Chen|first=Chyi-Ying A.|coauthors=Shyu, Ann-Bin|title=AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation|journal=Trends In Biochemical Science|year=1995|volume=20|issue=11|pages=465–470|pmid=8578590|doi=10.1016/S0968-0004(00)89102-1}}</ref> Estas observacións suxiren que os elementos ricos en AU xogan un papel crítico na [[regulación da expresión xénica|regulación]] da [[transcrición xenética|transcrición]] xénica durante o crecemento celular e [[diferenciación celular|diferenciación]], e a [[inmunidade (medicina)|resposta inmunitaria]].<ref>{{Cita publicación periódica|last=Chen|first=Chyi-Ying A.|coauthors=Shyu, Ann-Bin|title=AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation|journal=Trends In Biochemical Science|year=1995|volume=20|issue=11|pages=465–470|pmid=8578590|doi=10.1016/S0968-0004(00)89102-1}}</ref>


Os elementos ricos en AU divídense en tres clases con diferentes secuencias. A mellor caracterizada é a dos elementos ricos en AU que teñen unha secuencia central de AUUUA dentro de secuencias ricas en U (por exemplo WWWU(AUUUA)UUUW, onde W é A ou U). Isto encóntrase dentro dunha secuencia de 50-150 bases, e a miúdo se requiren repeticións da secuencia central AUUUA para que funcionen.
Os elementos ricos en AU divídense en tres clases con diferentes secuencias. A mellor caracterizada é a dos elementos ricos en AU que teñen unha secuencia central de AUUUA dentro de secuencias ricas en U (por exemplo WWWU(AUUUA)UUUW, onde W é A ou U). Isto encóntrase dentro dunha secuencia de 50-150 bases, e a miúdo se requiren repeticións da secuencia central AUUUA para que funcionen.

Revisión como estaba o 14 de decembro de 2015 ás 20:57

Os elementos ricos en adenilato-uridilato ou elementos ricos en AU (ou AREs, do inglés AU-rich elements) son secuencias de ARN que se encontran nas rexións 3' UTR de moitos ARN mensaxeiros que codifican protooncoxenes, factores de transcrición nuclear, e citocinas. Os elementos ricos en AU son un dos determinantes máis comúns da estabilidade do ARN en células de mamíferos.[1]

Un elemento ricos en AU defínese como unha rexión dun ARNm con abundancia das bases adenina e uridina. Xeralmente marcan o ADN para a degradación.[2][3] A degradación do ARN dirixida polos elementos ricos en AU está influenciada por moitos factores exóxenos, como a presenza de ésteres forbol, ionóforos de calcio, citocinas, e inhibidores da transcrición.[4] Estas observacións suxiren que os elementos ricos en AU xogan un papel crítico na regulación da transcrición xénica durante o crecemento celular e diferenciación, e a resposta inmunitaria.[5]

Os elementos ricos en AU divídense en tres clases con diferentes secuencias. A mellor caracterizada é a dos elementos ricos en AU que teñen unha secuencia central de AUUUA dentro de secuencias ricas en U (por exemplo WWWU(AUUUA)UUUW, onde W é A ou U). Isto encóntrase dentro dunha secuencia de 50-150 bases, e a miúdo se requiren repeticións da secuencia central AUUUA para que funcionen.

Varias proteínas (por exemplo, HuA, HuB, HuC, HuD e HuR) únense a estes elementos e estabilizan o ARNm mentres que outras (AUF1, TTP, BRF1, TIA-1, TIAR, e KSRP) destabilízano; os miARNs poden tamén unirse a algúns deles.[6] A proteína HuD (tamén chamada ELAVL4) únese aos elementos ricos en AU, aumentando a vida media dos ARNm que teñen estes elementos nas neuronas durante o desenvolvemento e plasticidade do cerebro.[7]

AREsite é unha base de datos para os xenes que conteñen elementos ricos en AU ou AREs que foi desenvolvida recentemente co obxectivo de fornecer información sobre a caracterización bioinformática detallada de elementos ricos en AU.[8]

Notas

  1. Chen, Chyi-Ying A.; Shyu, Ann-Bin (1995). "AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation". Trends In Biochemical Science 20 (11): 465–470. PMID 8578590. doi:10.1016/S0968-0004(00)89102-1.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda)
  2. C Barreau, L Paillard and H B Osborne (2006). "AU-rich elements and associated factors: are there unifying principles?". Nucleic Acids Res 33 (22): 7138–7150. PMC 1325018. PMID 16391004. doi:10.1093/nar/gki1012. 
  3. Shaw G, Kamen R (1986). "A conserved AU sequence from the 3' untranslated region of GM-CSF mRNA mediates selective mRNA degradation". Cell 46 (5): 659–67. PMID 3488815. doi:10.1016/0092-8674(86)90341-7. 
  4. Chen, Chyi-Ying A.; Shyu, Ann-Bin (1995). "AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation". Trends In Biochemical Science 20 (11): 465–470. PMID 8578590. doi:10.1016/S0968-0004(00)89102-1.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda)
  5. Chen, Chyi-Ying A.; Shyu, Ann-Bin (1995). "AU-rich elements: characterization and importance in mRNA degradation". Trends In Biochemical Science 20 (11): 465–470. PMID 8578590. doi:10.1016/S0968-0004(00)89102-1.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda)
  6. Federico Bolognani and Nora Perrone-Bizzozero (2008). "RNA-protein interactions and control of mRNA stability in neurons". J Neurosci Res 86 (3): 481–489. PMID 17853436. doi:10.1002/jnr.21473. 
  7. Nora Perrone-Bizzozero and Federico Bolognani (2002). "Role of HuD and other RNA-binding proteins in neural development and plasticity". J Neurosci Res 68 (2): 121–126. PMID 11948657. doi:10.1002/jnr.10175. 
  8. Gruber AR, Fallmann J, Kratochvill F, Kovarik P, Hofacker IL (2011). "AREsite: a database for the comprehensive investigation of AU-rich elements". Nucleic Acids Res 39 (Database issue): D66–9. PMC 3013810. PMID 21071424. doi:10.1093/nar/gkq990. 

Véxase tamén

Ligazóns externas