Vilaboa, Vilaboa: Diferenzas entre revisións

San Martiño de Vilaboa
	igrexa parroquial
Concello	Vilaboa
Coordenadas	42°21′37″N 8°38′14″O / 42.360192, -8.637324Coordenadas: 42°21′37″N 8°38′14″O / 42.360192, -8.637324
Área	13,44 km²
Poboación	1.688 hab. (2013)
Densidade	125,6 hab./km²
Entidades de poboación	17
	[ editar datos en Wikidata ]

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

VisualTexto wiki

En liña

Revisión como estaba o 14 de decembro de 2015 ás 18:13

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Vilaboa (homónimos).

San Martiño de Vilaboa é unha parroquia que se localiza no concello de Vilaboa. Segundo o IGE en 2013 tiña 1.688 habitantes (823 homes e 865 mulleres), distribuídos en 17 entidades de poboación, o que supón un descenso en relación ao ano 1999 cando tiña 1.775 habitantes.

Patrimonio

A igrexa parroquial foi construída orixinalmente no século XII. Desta etapa consérvase o prebisterio e un lintel románico no lateral sur. No século XVIII reconstruíuse a fachada, e no século XIX reformouse a nave, de planta rectangular e neoclásica, cunha capela contigua á sancristía. A fachada é barroca, enmarcada por pináculos cunha torre-campanario central de tres corpos rematada en cúpula e pináculo. Sobre a parte posterior do tellado hai un pedestal cun agnus dei, un carneiro en posición ergueita, cunha cruz antefixa sobre o seu lombo.^{imaxe requirida}

A casa reitoral é un pazo de pedra do século XVII. Ten forma de "T" e fiestras con trabatel. Conta cunha gran portada que dá acceso a un patio cunha fonte cuberta por unha bóveda de canón, á que se accede por unha escalinata. Na entrada do patio hai un torreón. O patio está emparrado, e conta cun canastro do século XVIII de 36 pés.

En Acuña hai dous cruceiros. Un deles é de 1670, e está construído sobre unha rocha grande. Nunha das súas caras está inscrito o ano de construción e o nome dunha persoa. O fuste é octogonal, e está moi desgastado. O capitel está decorado con debuxos, nun lado cos símbolos da paixón. A cruz é simple, sen ningunha imaxe.
O outro cruceiro, situado detrás dun pequeno altar de granito, data do século XVIII. Representa dúas escenas en dous niveis diferenciados. Ten forma rectangular redondeada nos seus ángulos superiores, o que lle dá ao conxunto unha estrutura piramidal. No nivel inferior hai uns seres que van sitiando o corpo dos condenados sobre unha grella martirial. No nivel superior as ánimas que escapan das lapas do purgatorio son axudadas por dous anxos, situados nos arcos laterais. Por riba do conxunto, sobre un pequeno fuste e un moldurado capitel, está o cruceiro en si, no que aparece a Virxe da Soidade coas mans diante do peito en símbolo de oración pola salvación dos defuntos.

O peto de ánimas do Toural está sobre unha base ruda en forma de pedestal. Nel aparecen tres penitentes rodeados das lapas do purgatorio, baixo a figura dun monxe que intercede por eles (posiblemente Francisco de Asís).

No límite coa parroquia de Vilaboa está o petróglifo de Chan dos Areeiros^[1], con inscricións medievais.

Notas

↑ "Comezan en Vilaboa os traballos de posta en valor dos petróglifos de Chan dos Areeiros", artigo en Pontevedra Viva, 3 de setembro de 2015.

Lugares e parroquias

Lugares de Vilaboa

Lugares da parroquia de Vilaboa no concello pontevedrés de Vilaboa
Acuña \| A Carballeira \| Casal de Santa \| Casanova \| O Castenlo \| Cavada Chan \| Cimadevila \| Coruxeiro \| A Graña \| Novás \| Outeiro do Gato \| O Outeiro \| Paredes \| Postemirón \| A Regueira \| O Río \| O Toural

Parroquias de Vilaboa

Galicia \| Provincia de Pontevedra \| Parroquias de Vilaboa
Cobres (Santo Adrán) \| Figueirido (Santo André) \| Santa Comba de Bértola (Santa Comba) \| Santa Cristina de Cobres (Santa Cristina) \| Vilaboa (San Martiño)

Véxase tamén

Outros artigos

Lugares de Vilaboa

[1] "Comezan en Vilaboa os traballos de posta en valor dos petróglifos de Chan dos Areeiros", artigo en Pontevedra Viva, 3 de setembro de 2015.

[1]

@@ Liña 14: / Liña 14: @@
 ==Patrimonio==
-A '''igrexa parroquial''' foi construída orixinalmente no [[século XII]]. Desta etapa consérvase o [[prebisterio]] e un lintel [[románico]] no lateral sur. No século XVIII reconstruíuse a fachada, e no século XIX reformouse a nave, de planta rectangular e [[neoclásico|neoclásica]], cunha capela contigua á sancristía.
+A '''igrexa parroquial''' foi construída orixinalmente no [[século XII]]. Desta etapa consérvase o [[prebisterio]] e un lintel [[románico]] no lateral sur. No século XVIII reconstruíuse a fachada, e no século XIX reformouse a nave, de planta rectangular e [[neoclásico|neoclásica]], cunha capela contigua á sancristía. A fachada é [[barroca]], enmarcada por pináculos cunha torre-campanario central de tres corpos rematada en cúpula e pináculo. Sobre a parte posterior do tellado hai un pedestal cun ''agnus dei'', un carneiro en posición ergueita, cunha [[cruz]] antefixa sobre o seu lombo.<sup>[[Wikipedia:Como engadir imaxes|imaxe requirida]]</sup>
-A fachada é [[barroca]], enmarcada por pináculos cunha torre-campanario central de tres corpos rematada en cúpula e pináculo.
-Sobre a parte posterior do tellado hai un pedestal cun ''agnus dei'', un carneiro en posición ergueita, cunha [[cruz]] antefixa sobre o seu lombo.<sup>[[Wikipedia:Como engadir imaxes|imaxe requirida]]</sup>
-A casa reitoral é un pazo de pedra do [[século XVII]]. Ten forma de "T" e fiestras con trabatel. Conta cunha gran portada que dá acceso a un patio cunha fonte cuberta por unha bóveda de canón, á que se accede por unha escalinata.
 [[Ficheiro:Vilaboa-Hórreo de la rectoral (13421332635).jpg|miniatura|300px|Hórreo da reitoral.]]
-Na entrada do patio hai un torreón. O patio está emparrado, e conta cun [[canastro]] do século XVIII de 36 pés.
+A casa reitoral é un pazo de pedra do [[século XVII]]. Ten forma de "T" e fiestras con trabatel. Conta cunha gran portada que dá acceso a un patio cunha fonte cuberta por unha bóveda de canón, á que se accede por unha escalinata. Na entrada do patio hai un torreón. O patio está emparrado, e conta cun [[canastro]] do século XVIII de 36 pés.
-En [[Acuña, Vilaboa, Vilaboa|Acuña]] hai dous cruceiros. Un deles é de 1670, e está construído sobre unha rocha grande. Nunha das súas caras está inscrito o ano de construción e o nome dunha persoa. O fuste é octogonal, e está moi desgastado. O capitel está decorado con debuxos, nun lado cos símbolos da paixón. A cruz é simple, sen ningunha imaxe.
-O outro cruceiro, situado detrás dun pequeno altar de [[granito]], data do século XVIII. Representa dúas escenas en dous niveis diferenciados. Ten forma rectangular redondeada nos seus ángulos superiores, o que lle dá ao conxunto unha estrutura piramidal. No nivel inferior hai uns seres que van sitiando o corpo dos condenados sobre unha grella martirial. No nivel superior as ánimas que escapan das lapas do [[purgatorio]] son axudadas por dous anxos, situados nos arcos laterais. Por riba do conxunto, sobre un pequeno fuste e un moldurado capitel, está o cruceiro en si, no que aparece a Virxe da Soidade coas mans diante do peito en símbolo de oración pola salvación dos defuntos.
+En [[Acuña, Vilaboa, Vilaboa|Acuña]] hai dous cruceiros. Un deles é de 1670, e está construído sobre unha rocha grande. Nunha das súas caras está inscrito o ano de construción e o nome dunha persoa. O fuste é octogonal, e está moi desgastado. O capitel está decorado con debuxos, nun lado cos símbolos da paixón. A cruz é simple, sen ningunha imaxe.<br>O outro cruceiro, situado detrás dun pequeno altar de [[granito]], data do século XVIII. Representa dúas escenas en dous niveis diferenciados. Ten forma rectangular redondeada nos seus ángulos superiores, o que lle dá ao conxunto unha estrutura piramidal. No nivel inferior hai uns seres que van sitiando o corpo dos condenados sobre unha grella martirial. No nivel superior as ánimas que escapan das lapas do [[purgatorio]] son axudadas por dous anxos, situados nos arcos laterais. Por riba do conxunto, sobre un pequeno fuste e un moldurado capitel, está o cruceiro en si, no que aparece a Virxe da Soidade coas mans diante do peito en símbolo de oración pola salvación dos defuntos.
 O [[peto de ánimas]] do Toural está sobre unha base ruda en forma de pedestal. Nel aparecen tres penitentes rodeados das lapas do purgatorio, baixo a figura dun monxe que intercede por eles (posiblemente [[Francisco de Asís]]).
+[[Ficheiro:Petróglifo de Chan dos Areeiros.jpg|dereita|miniatura|Petróglifo de Chan dos Areeiros.]]
+No límite coa parroquia de [[Vilaboa, Vilaboa|Vilaboa]] está o [[petróglifo]] de Chan dos Areeiros<ref>[http://pontevedraviva.com/xeral/22367/comezan-vilaboa-traballos-posta-valor-petroglifo-chan-areeiros/ "Comezan en Vilaboa os traballos de posta en valor dos petróglifos de Chan dos Areeiros"], artigo en ''Pontevedra Viva'', 3 de setembro de 2015.</ref>, con inscricións medievais.
+==Notas==
+{{referencias}}
 ==Lugares e parroquias==