Joaquín Arias Sanjurjo: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m engado a Categoría:Concelleiros de Santiago de Compostela mediante HotCat |
||
| Liña 25: | Liña 25: | ||
[[Categoría:Nados en 1860]] |
[[Categoría:Nados en 1860]] |
||
[[Categoría:Finados en 1946]] |
[[Categoría:Finados en 1946]] |
||
[[Categoría:Concelleiros de Santiago de Compostela]] |
|||
Revisión como estaba o 5 de decembro de 2015 ás 12:22
Joaquín Arias Sanjurjo Pardiñas, nado en Santiago de Compostela o 1 de abril de 1860 e finado na mesma cidade o 1 de setembro de 1946[1], foi un avogado, xornalista e escritor galego.
Traxectoria
Fillo de Antonio Arias Armesto e Efigenia Sanjurjo Pardiñas. Licenciouse en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela e foi un intelectual preocupado polos problemas do campo. En 1887 encargouse da dirección do xornal Gaceta de Galicia por un breve período[2]. Instalado en Ferreira de Pantón, foi elixido presidente do Comité Republicano de Monforte de Lemos en 1903[3]. Presidente da Sociedad de Agricultores del Ayuntamiento de Monforte, interveu nas Asembleas de Monforte e en Solidaridad Gallega. En 1909 presentouse como candidato nas eleccións á Deputación Provincial con Juan Golpe e Casares Quiroga e foi o único solidario que conseguiu a vitoria, sendo elixido polo distrito Monforte-Quiroga na Deputación de Lugo. Ao finalizar a súa etapa de deputado escribiu un Manifiesto en contra das deputacións provinciais, en particular contra a de Lugo. En 1915 colaborou coa revista España de Madrid, de orientación melquiadista. En 1918, despois da presentación dos candidatos galeguistas próximos á Lliga catalá, escribiu un novo Manifiesto a las sociedades de labradores de Galicia y a los regionalistas de raza y abolengo gallego que no se hallen alquilados a la plutocracia barcelonesa o alistados en las clientelas de las oligarquías seudopolíticas de Madrid. Nos anos vinte volveu instalarse en Santiago de Compostela. Na Segunda República foi elixido Vicepresidente do Centro Radical Republicano de Santiago de Compostela en 1932[4] e concelleiro e tenente de alcalde do concello de Santiago (1934-1935)[5]. Publicou numerosos artigos que recolleu coa denominación xeral de Papeletas e Papeletas cervantinas, e outros relacionados coa historia de Galicia, mosteiros e vías romanas. Colaborou en El Eco de Santiago e Arquivos do Seminario de Estudios Galegos.
Foi noivo de Alejandra Martínez-Murguía de Castro, filla de Rosalía de Castro e Manuel Murguía[6].
Obras
- El reino de Aregia, 1928.
- El Castillo de Litoria y otras menudencias orensanas, 1932.
- Novena sobre el Estatuto de Galicia, 1932.
- Décima sobre el problema social de nuestro tiempo, 1933.
- Sobre el actual problema ferroviario de Galicia, 1935.
Notas
- ↑ La Noche, 2-9-1946, p. 2.
- ↑ Gaceta de Galicia, 2-5-1887, p. 2.
- ↑ El Regional, 30-10-1903, p. 2.
- ↑ El Compostelano, 23-5-1932, p. 2.
- ↑ El Compostelano, 19-11-1934, p. 1.
- ↑ Xenealoxía Rosalía de Castro
