Karl von Frisch: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m Alma mater -> Alma máter; cambios estética |
||
Liña 9: | Liña 9: | ||
|lugar_morte =[[Múnic]], [[Alemaña do Oeste]] |
|lugar_morte =[[Múnic]], [[Alemaña do Oeste]] |
||
|campo = <li>[[etoloxía]] |
|campo = <li>[[etoloxía]] |
||
| |
|alma_máter = |
||
|director_tese = |
|director_tese = |
||
|alumnos_tese = |
|alumnos_tese = |
||
Liña 22: | Liña 22: | ||
O seu labor investigador desenvolveuse no Instituto de Zooloxía da [[Universidade de Rostock]] |
O seu labor investigador desenvolveuse no Instituto de Zooloxía da [[Universidade de Rostock]] |
||
e no de [[Breslau]]. É considerado un dos pais da [[Etoloxía]]. |
e no de [[Breslau]]. É considerado un dos pais da [[Etoloxía]]. |
||
==Traxectoria== |
== Traxectoria == |
||
Karl Ritter, fillo do profesor Anton Ritter von Frisch da [[Universidade de Múnic]] e a súa esposa Marie, naceu en [[Viena]] o 20 de novembro de 1886 e morreu o 12 de xuño de 1982 en Múnic. Estudou nunha escola de gramática e posteriormente na Universidade de Viena na facultade de medicina. Logo dos primeiros exames, cambiou á facultade de filosofía e estudou zooloxía en Múnic e Viena. Recibiu o Doutoramento na Universidade de Viena en 1910. No mesmo ano foi auxiliar de Richard Hertwig no Instituto Zoolóxico na Universidade de Múnic. Alí obtivo o certificado para o ensino de [[zooloxía]] e [[anatomía comparada]]. |
Karl Ritter, fillo do profesor Anton Ritter von Frisch da [[Universidade de Múnic]] e a súa esposa Marie, naceu en [[Viena]] o 20 de novembro de 1886 e morreu o 12 de xuño de 1982 en Múnic. Estudou nunha escola de gramática e posteriormente na Universidade de Viena na facultade de medicina. Logo dos primeiros exames, cambiou á facultade de filosofía e estudou zooloxía en Múnic e Viena. Recibiu o Doutoramento na Universidade de Viena en 1910. No mesmo ano foi auxiliar de Richard Hertwig no Instituto Zoolóxico na Universidade de Múnic. Alí obtivo o certificado para o ensino de [[zooloxía]] e [[anatomía comparada]]. |
||
En 1921 foi á [[Universidade de Rostock]] como profesor e director na facultade de zooloxía; en 1923 trasladouse a Breslau e en 1925 regresou co seu antigo profesor Richard Hertwig a Múnic. Coa axuda da [[Fundación Rockefeller|Fundación de Rockefeller]] supervisou o novo edificio do instituto zoolóxico que se construía. Logo da destrución do Instituto durante a [[Segunda Guerra Mundial]], foi á Universidade de Graz (Austria) en 1946, pero regresou a Múnic [[1950]] despois de que abrisen de novo o instituto. Foi [[Profesor Emérito]] dende [[1958]] e continuou cos seus estudos científicos. |
En 1921 foi á [[Universidade de Rostock]] como profesor e director na facultade de zooloxía; en 1923 trasladouse a Breslau e en 1925 regresou co seu antigo profesor Richard Hertwig a Múnic. Coa axuda da [[Fundación Rockefeller|Fundación de Rockefeller]] supervisou o novo edificio do instituto zoolóxico que se construía. Logo da destrución do Instituto durante a [[Segunda Guerra Mundial]], foi á Universidade de Graz (Austria) en 1946, pero regresou a Múnic [[1950]] despois de que abrisen de novo o instituto. Foi [[Profesor Emérito]] dende [[1958]] e continuou cos seus estudos científicos. |
||
==Investigacións== |
== Investigacións == |
||
En [[1910]] comezou con estudos sobre peixes probando que podían distinguir cores e brillo. Tamén traballou sobre a capacidade auditiva e a capacidade de distinguir sons demostrando que é superior nesta clase a dos seres humanos. En [[1919]] comezou a estudar os insectos, especificamente as [[abella |
En [[1910]] comezou con estudos sobre peixes probando que podían distinguir cores e brillo. Tamén traballou sobre a capacidade auditiva e a capacidade de distinguir sons demostrando que é superior nesta clase a dos seres humanos. En [[1919]] comezou a estudar os insectos, especificamente as [[abella]]s, demostrando que sendo adestradas, poden diferenciar varios gustos e cheiros e que o [[olfacto|sentido do olfacto]] é similar ao dos seres humanos, pero o [[sentido do gusto]] é diferente. Puido demostrar que mediante determinados movementos que chamamos [[danza da abella]] e mediante o movemento vibratorio do seu abdome ([[meneo]]) as abellas exploradoras informan ao resto da colmea onde se atopa a fonte de alimento, informando da dirección e da distancia. En [[1949]] puido demostrar, utilizando luz polarizada, que as abellas utilizan o Sol como [[Compás (navegación)|compás]] para orientarse, recordando os patróns da polarización presentados polo ceo en diversas horas do día e da localización de sinais previamente atopados. |
||
Sen dúbida as súas achegas á [[apicultura]] foron enormes, dado que delas desprendéronse coñecementos como o rango de acción da especie '' [[Apis mellifera]] ''. Outorgóuselle o [[Premio Nobel de Medicina]] en [[1973]], compartido con [[Konrad Lorenz]] e [[Nikolaas Tinbergen]] |
Sen dúbida as súas achegas á [[apicultura]] foron enormes, dado que delas desprendéronse coñecementos como o rango de acción da especie '' [[Apis mellifera]] ''. Outorgóuselle o [[Premio Nobel de Medicina]] en [[1973]], compartido con [[Konrad Lorenz]] e [[Nikolaas Tinbergen]] |
||
==Véxase tamén== |
== Véxase tamén == |
||
===Outros artigos=== |
=== Outros artigos === |
||
* [[Apicultura]] |
* [[Apicultura]] |
||
* [[Etoloxía]] |
* [[Etoloxía]] |
||
===Ligazóns externas=== |
=== Ligazóns externas === |
||
*[http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1973/frisch-autobio.html Autobiografía] {{en}} |
* [http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1973/frisch-autobio.html Autobiografía] {{en}} |
||
{{Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina}} |
{{Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina}} |
||
Liña 45: | Liña 45: | ||
{{ORDENAR:Frisch, Karl von}} |
{{ORDENAR:Frisch, Karl von}} |
||
[[Categoría:Apicultura]] |
[[Categoría:Apicultura]] |
||
[[Categoría:Premio Nobel de Medicina]] |
[[Categoría:Premio Nobel de Medicina]] |
Revisión como estaba o 9 de novembro de 2015 ás 22:39
Karl Ritter von Frisch, nado en Viena o 20 de novembro de 1886 e finado o 12 de xuño de 1982 en Múnic, estudou zooloxía na Universidade de Múnic. O seu labor investigador desenvolveuse no Instituto de Zooloxía da Universidade de Rostock e no de Breslau. É considerado un dos pais da Etoloxía.
Traxectoria
Karl Ritter, fillo do profesor Anton Ritter von Frisch da Universidade de Múnic e a súa esposa Marie, naceu en Viena o 20 de novembro de 1886 e morreu o 12 de xuño de 1982 en Múnic. Estudou nunha escola de gramática e posteriormente na Universidade de Viena na facultade de medicina. Logo dos primeiros exames, cambiou á facultade de filosofía e estudou zooloxía en Múnic e Viena. Recibiu o Doutoramento na Universidade de Viena en 1910. No mesmo ano foi auxiliar de Richard Hertwig no Instituto Zoolóxico na Universidade de Múnic. Alí obtivo o certificado para o ensino de zooloxía e anatomía comparada.
En 1921 foi á Universidade de Rostock como profesor e director na facultade de zooloxía; en 1923 trasladouse a Breslau e en 1925 regresou co seu antigo profesor Richard Hertwig a Múnic. Coa axuda da Fundación de Rockefeller supervisou o novo edificio do instituto zoolóxico que se construía. Logo da destrución do Instituto durante a Segunda Guerra Mundial, foi á Universidade de Graz (Austria) en 1946, pero regresou a Múnic 1950 despois de que abrisen de novo o instituto. Foi Profesor Emérito dende 1958 e continuou cos seus estudos científicos.
Investigacións
En 1910 comezou con estudos sobre peixes probando que podían distinguir cores e brillo. Tamén traballou sobre a capacidade auditiva e a capacidade de distinguir sons demostrando que é superior nesta clase a dos seres humanos. En 1919 comezou a estudar os insectos, especificamente as abellas, demostrando que sendo adestradas, poden diferenciar varios gustos e cheiros e que o sentido do olfacto é similar ao dos seres humanos, pero o sentido do gusto é diferente. Puido demostrar que mediante determinados movementos que chamamos danza da abella e mediante o movemento vibratorio do seu abdome (meneo) as abellas exploradoras informan ao resto da colmea onde se atopa a fonte de alimento, informando da dirección e da distancia. En 1949 puido demostrar, utilizando luz polarizada, que as abellas utilizan o Sol como compás para orientarse, recordando os patróns da polarización presentados polo ceo en diversas horas do día e da localización de sinais previamente atopados.
Sen dúbida as súas achegas á apicultura foron enormes, dado que delas desprendéronse coñecementos como o rango de acción da especie Apis mellifera . Outorgóuselle o Premio Nobel de Medicina en 1973, compartido con Konrad Lorenz e Nikolaas Tinbergen
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
- Autobiografía (en inglés)