Francio: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Banjo (conversa | contribucións)
m →‎Véxase tamén: {{Táboa periódica}}
Banjo (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Liña 43: Liña 43:
|isótopo1_modo_desintegración = [[emisión alfa|a]]
|isótopo1_modo_desintegración = [[emisión alfa|a]]
|isótopo1_enerxía =6,457
|isótopo1_enerxía =6,457
|isótopo1_produto =<sup>217</sup>[[Astato|At]]
|isótopo1_produto =<sup>217</sup>[[Ástato|At]]
|isótopo2_nm = 222
|isótopo2_nm = 222
|isótopo2_abundancia =[[radioisótopo sintético|Sintético]]
|isótopo2_abundancia =[[radioisótopo sintético|Sintético]]
Liña 55: Liña 55:
|isótopo3_modo_desintegración = [[emisión beta|ß<sup>-</sup>]]
|isótopo3_modo_desintegración = [[emisión beta|ß<sup>-</sup>]]
|isótopo3_enerxía =1,149<br />5,430
|isótopo3_enerxía =1,149<br />5,430
|isótopo3_produto =<sup>221</sup>[[Radio (elemento)|Ra]]<br /><sup>219</sup>[[Astato|At]]
|isótopo3_produto =<sup>221</sup>[[Radio (elemento)|Ra]]<br /><sup>219</sup>[[Ástato|At]]
}}
}}
O '''francio''' (en homenaxe a [[Francia]]) é un [[elemento químico]] de [[símbolo químico|símbolo]] '''Fr''' , [[número atómico]] 87 (87 [[protón]]s e 87 [[Electrón|electróns]]) que ten unha [[masa atómica]] [223] [[unidade de masa atómica|u]]. É un elemento [[metal (material)|metálico]], [[radioactividade|radioactivo]], existente no [[grupo da táboa periódica|grupo]] [[metal alcalino|alcalino]] da [[táboa periódica|clasificación periódica dos elementos]]. A temperatura ambiente, o francio encóntrase en [[Líquido|estado líquido]].
O '''francio''' (en homenaxe a [[Francia]]) é un [[elemento químico]] de [[símbolo químico|símbolo]] '''Fr''' , [[número atómico]] 87 (87 [[protón]]s e 87 [[Electrón|electróns]]) que ten unha [[masa atómica]] [223] [[unidade de masa atómica|u]]. É un elemento [[metal (material)|metálico]], [[radioactividade|radioactivo]], existente no [[grupo da táboa periódica|grupo]] [[metal alcalino|alcalino]] da [[táboa periódica|clasificación periódica dos elementos]]. A temperatura ambiente, o francio encóntrase en [[Líquido|estado líquido]].


Foi descuberto en [[1939]] por [[Marguerite Catherine Perey|Marguerite Perey]], no Instituto [[Marie Curie|Curie]] de [[París]], como resultado do [[modo de decaemento|decaemento radioactivo]] do isótopo [[astato]]-227.
Foi descuberto en [[1939]] por [[Marguerite Catherine Perey|Marguerite Perey]], no Instituto [[Marie Curie|Curie]] de [[París]], como resultado do [[modo de decaemento|decaemento radioactivo]] do isótopo [[ástato]]-227.


== Características principais ==
== Características principais ==
O francio é o [[metal alcalino]] máis pesado, resulta do [[emisión alfa|decaemento alfa]] do [[actinio]] e é o elemento máis electropositivo. Todos os seus isótopos son [[radioactividade|radioactivos]] e teñen unha vida curta.
O francio é o [[metal alcalino]] máis pesado, resulta do [[emisión alfa|decaemento alfa]] do [[actinio]] e é o elemento máis electropositivo. Todos os seus isótopos son [[radioactividade|radioactivos]] e teñen unha vida curta.


Pode ser producido sinteticamente a través do bombardeamento de [[torio]] con [[protón]]s. Pode ser producido tamén bombardeando [[radio (elemento químico)|radio]] ou [[astato]] con [[neutrón]]s.
Pode ser producido sinteticamente a través do bombardeamento de [[torio]] con [[protón]]s. Pode ser producido tamén bombardeando [[radio (elemento químico)|radio]] ou [[ástato]] con [[neutrón]]s.


As propiedades químicas probablemente son semellantes ás do [[cesio]], con [[estado de oxidación]] +1, ou sexa, [[oxidación|oxidándose]] con [[Osíxeno (elemento)|osíxeno]], [[reacción química|reaccionando]] con [[auga]] formando [[base (química)|base]], con [[ácido]]s formando [[Sal (química)|sales]], e cos [[halóxeno]]s.
As propiedades químicas probablemente son semellantes ás do [[cesio]], con [[estado de oxidación]] +1, ou sexa, [[oxidación|oxidándose]] con [[Osíxeno (elemento)|osíxeno]], [[reacción química|reaccionando]] con [[auga]] formando [[base (química)|base]], con [[ácido]]s formando [[Sal (química)|sales]], e cos [[halóxeno]]s.
Liña 79: Liña 79:


== Isótopos ==
== Isótopos ==
Existen 41 [[isótopo]]s de francio coñecidos. Cunha [[vida media (física)|vida media]] de 22 minutos, o isótopo Fr-223 é o de máis longa vida deste elemento. É resultante da deterioración do isótopo [[Astato]]-227, sendo o único isótopo que ocorre naturalmente. Tódolos demais son altamente inestables, consecuentemente, Só se pode ter coñecemento das propiedades deste elemento mediante procedementos radioquímicos.
Existen 41 [[isótopo]]s de francio coñecidos. Cunha [[vida media (física)|vida media]] de 22 minutos, o isótopo Fr-223 é o de máis longa vida deste elemento. É resultante da deterioración do isótopo [[ástato]]-227, sendo o único isótopo que ocorre naturalmente. Tódolos demais son altamente inestables, consecuentemente, Só se pode ter coñecemento das propiedades deste elemento mediante procedementos radioquímicos.


Como todo elemento [[radioactividade|radioactivo]] existe o perigo da contaminación por aqueles que o manexan.
Como todo elemento [[radioactividade|radioactivo]] existe o perigo da contaminación por aqueles que o manexan.

Revisión como estaba o 25 de outubro de 2015 ás 22:01

Francio
[[Ficheiro:|200px]]
Cs
 
 
87
Fr
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Fr
-
RadonFrancioRadio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Francio
Información xeral
Nome, símbolo, número Francio, Fr, 87
Serie química Alcalinos
Grupo, período, bloque 1, 7, s
Densidade 1870 kg/m3
Dureza
Aparencia Metálico
N° CAS {{{CAS}}}
N° EINECS {{{EINECS}}}
Propiedades atómicas
Masa atómica 223 u
Raio medio pm
Raio atómico (calc) 2,70 Å pm
Raio covalente 260 pm
Raio de van der Waals 348 pm
Configuración electrónica [Rn]7s1
Electróns por nivel de enerxía 2, 8, 18, 32, 18, 8, 1
Estado(s) de oxidación 1
Óxido Base forte
Estrutura cristalina cúbica centrada no corpo
Propiedades físicas
Estado ordinario Líquido
Punto de fusión 300 K
Punto de ebulición 950 K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización 65 kJ/mol
Entalpía de fusión 2 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica {{{T_crítica}}} K
Presión crítica {{{P_crítica}}} Pa
Volume molar m3/mol
Velocidade do son m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling) 0,7 (Pauling)
Calor específica {{{calor_específica}}} J/(K·kg)
Condutividade eléctrica 3 × 106/m O S/m
Condutividade térmica 15 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 380 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización2}}} kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización3}}} kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
221FrSintético4,8 mina6,457217At
222FrSintético14,2 minß-2,033222Ra
223FrSintético21,8 minß-1,149
5,430
221Ra
219At
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

O francio (en homenaxe a Francia) é un elemento químico de símbolo Fr , número atómico 87 (87 protóns e 87 electróns) que ten unha masa atómica [223] u. É un elemento metálico, radioactivo, existente no grupo alcalino da clasificación periódica dos elementos. A temperatura ambiente, o francio encóntrase en estado líquido.

Foi descuberto en 1939 por Marguerite Perey, no Instituto Curie de París, como resultado do decaemento radioactivo do isótopo ástato-227.

Características principais

O francio é o metal alcalino máis pesado, resulta do decaemento alfa do actinio e é o elemento máis electropositivo. Todos os seus isótopos son radioactivos e teñen unha vida curta.

Pode ser producido sinteticamente a través do bombardeamento de torio con protóns. Pode ser producido tamén bombardeando radio ou ástato con neutróns.

As propiedades químicas probablemente son semellantes ás do cesio, con estado de oxidación +1, ou sexa, oxidándose con osíxeno, reaccionando con auga formando base, con ácidos formando sales, e cos halóxenos.

Historia

Déuselle nome a este elemento en homenaxe a Francia, onde foi descuberto en 1939, por Marguerite Perey (que traballou como asistente de Marie Curie) no "Instituto Curie" de París. Este elemento detectouse por Perey cando estudaba o decaemento radioactivo do actinio-227 ,verificando como produto de decaemento un novo elemento, de número atómico 87.

A estrutura atómica do francio estudouse entre 1970 e 1980 por un equipo de investigadores liderados por Sylvain Lieberman.

Non existe, fóra da investigación científica, ningunha aplicación deste elemento e dos seus compostos. Debido á súa vida moi curta non é posible obter este elemento en cantidades comerciais significativas.

Ocorrencia

Ocorre naturalmente nos minerais de uranio. Estímase que, debido a súa inestabilidade, existen unhas poucas decenas de gramos deste elemento na codia terrestre. De entre os elementos da táboa periódica con número atómico inferior a 101 é o máis inestable .

Isótopos

Existen 41 isótopos de francio coñecidos. Cunha vida media de 22 minutos, o isótopo Fr-223 é o de máis longa vida deste elemento. É resultante da deterioración do isótopo ástato-227, sendo o único isótopo que ocorre naturalmente. Tódolos demais son altamente inestables, consecuentemente, Só se pode ter coñecemento das propiedades deste elemento mediante procedementos radioquímicos.

Como todo elemento radioactivo existe o perigo da contaminación por aqueles que o manexan.

Véxase tamén

Ligazóns externas