Baltasar Carlos de España: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 21: | Liña 21: | ||
==Traxectoria== |
==Traxectoria== |
||
Fillo do rei [[Filipe IV de España]] e da súa primeira esposa [[Isabel de Borbón, raíña de España|Isabel de Francia]]. Foi bautizado o [[4 de novembro]] de [[1629]] na madrileña Parroquia de San Juan.<ref>[http://fondosdigitales.us.es/fondos/libros/1199/grabados/19301/segunda-y-mas-verdadera-relacion-del-bautismo-del-principe-de-espana-nuestro-senor-baltasar-carlos-domingo-con-todos-los-nombres-de-los-caualleros-y-titulos-que-yuan-en-el-acompanamiento/ "''Segunda y mas verdadera relacion del bautismo del Principe de España nuestro señor, Baltasar Carlos Domingo, con todos los nombres de los Caualleros, y titulos que yuan en el acompañamiento''"]</ref> Os |
Fillo do rei [[Filipe IV de España]] e da súa primeira esposa [[Isabel de Borbón, raíña de España|Isabel de Francia]]. Foi bautizado o [[4 de novembro]] de [[1629]] na madrileña Parroquia de San Juan.<ref>[http://fondosdigitales.us.es/fondos/libros/1199/grabados/19301/segunda-y-mas-verdadera-relacion-del-bautismo-del-principe-de-espana-nuestro-senor-baltasar-carlos-domingo-con-todos-los-nombres-de-los-caualleros-y-titulos-que-yuan-en-el-acompanamiento/ "''Segunda y mas verdadera relacion del bautismo del Principe de España nuestro señor, Baltasar Carlos Domingo, con todos los nombres de los Caualleros, y titulos que yuan en el acompañamiento''"]</ref> Os padriños foron a infanta [[María Ana de Austria e Austria-Estiria|doña María]], futura raíña de [[Hungría]], e o infante [[Carlos de Austria e Austria|don Carlos]], tíos do recentemente nado, a quen levou en brazos dona Inés de Zúñiga y Velasco, condesas de Olivares (esposa do [[Conde-Duque de Olivares]]), nunha cadeira de cristal de roca, que se di era a alfaia máis preciosa que ata entón se viu.<ref>[http://www.boadilla.com/pages/baltasar.htm Boadilla del Monte]</ref> |
||
A propia condesas de Olivares, que tamén era [[Camareira maior de palacio|Camareira maior]] da raíña Isabel, exerceu como aya do príncipe,<ref>''Castilla convulsa, 1631-1652''" (pag.77)</ref> o que deu lugar a comentarios sobre o control que o conde-duque de Olivares exercía sobre o herdeiro. |
A propia condesas de Olivares, que tamén era [[Camareira maior de palacio|Camareira maior]] da raíña Isabel, exerceu como aya do príncipe,<ref>''Castilla convulsa, 1631-1652''" (pag.77)</ref> o que deu lugar a comentarios sobre o control que o conde-duque de Olivares exercía sobre o herdeiro. |
||
Liña 27: | Liña 27: | ||
O [[7 de marzo]] de [[1632]] foi xurado ante a nobreza e as [[Cortes de Castela]] como "''Herdeiro da súa Maxestade''" e "''Príncipe destos Reinos de Castela e León, e os demais desta Coroa a eles suxeitos, unidos, e incorporados, e pertencentes''"<ref>Gelabert, Juan.E.: "''Castilla convulsa, 1631-1652''" (pag.78). Además, es de reseñar que para cuando se celebró, en San Jerónimo, la Jura de Baltasar Carlos, se optó por denominarlo sencillamente como "''Príncipe destos Reinos''", y no como ''Príncipe de Asturias'', posiblemente como intento de homogeneizar la estructura de los antiguos reinos peninsulares, fin perseguido por el conde-duque de Olivares (Sampedro Escolar, José Luis: "''La numeración de los Príncipes de Asturias''", Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía, Madrid, 2004).</ref> nunha cerimonia que tivo lugar no monasterio de [[San Jerónimo o Real]] de [[Madrid]].<ref>Para máis información sobre este xuramento consultese: "''Convocación de las Cortes de Castilla y juramento del Príncipe, nuestro Señor D, Baltasar Carlos, primero de este nombre, año 1632''" de [[Antonio Hurtado de Mendoza]] ([[1632]]).</ref> |
O [[7 de marzo]] de [[1632]] foi xurado ante a nobreza e as [[Cortes de Castela]] como "''Herdeiro da súa Maxestade''" e "''Príncipe destos Reinos de Castela e León, e os demais desta Coroa a eles suxeitos, unidos, e incorporados, e pertencentes''"<ref>Gelabert, Juan.E.: "''Castilla convulsa, 1631-1652''" (pag.78). Además, es de reseñar que para cuando se celebró, en San Jerónimo, la Jura de Baltasar Carlos, se optó por denominarlo sencillamente como "''Príncipe destos Reinos''", y no como ''Príncipe de Asturias'', posiblemente como intento de homogeneizar la estructura de los antiguos reinos peninsulares, fin perseguido por el conde-duque de Olivares (Sampedro Escolar, José Luis: "''La numeración de los Príncipes de Asturias''", Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía, Madrid, 2004).</ref> nunha cerimonia que tivo lugar no monasterio de [[San Jerónimo o Real]] de [[Madrid]].<ref>Para máis información sobre este xuramento consultese: "''Convocación de las Cortes de Castilla y juramento del Príncipe, nuestro Señor D, Baltasar Carlos, primero de este nombre, año 1632''" de [[Antonio Hurtado de Mendoza]] ([[1632]]).</ref> |
||
Pronto se iniciaron xestións diplomáticas encamiñadas a buscarlle unha futura esposa, sendo a elixida a |
Pronto se iniciaron xestións diplomáticas encamiñadas a buscarlle unha futura esposa, sendo a elixida a arquiduquesa [[Mariana de Austria]], filla do emperador [[Fernando III de Habsburgo|Fernando III]] e da súa tía paterna, a infanta [[María Ana de Austria e Austria-Estiria|María Ana de Austria]], e, xa que logo, prima irmá súa.<ref>Trala morte do novo príncipe en 1646, Mariana de Austria casaría co pai deste, o rei Filipe IV</ref> |
||
Trala [[Sublevación de Cataluña (1640)|revolta catalá de 1640]] Filipe IV tratou de gañarse aos aragoneses para conseguir diñeiro e homes para a nova fronte de guerra. Unha das medidas adoptadas encamiñadas a este fin foi traer ao príncipe Baltasar Carlos para ser xurado como príncipe herdeiro do [[Reino de Aragón]].<ref>Maiso González, Jesús: "''Baltasar Carlos y Zaragoza''" (pag.2).</ref> O xuramento realizouse o [[20 de agosto]] de [[1645]], cando o príncipe contaba con dezaseis anos de idade, na [[Catedral do Salvador de Zaragoza|Catedral do Salvador]] de [[Zaragoza]].<ref>Gómez de Blas, Juan: "''Relacion del iuramento de los Fueros de Aragon, que hizo el Serenissimo Principe D. Baltsar Carlos, en la Iglesia Metropolitana de la Ciudad de Zaragoça, en veynte de Agosto, de 1645.''" Sevilla ([[1645]])</ref> Así Baltasar Carlos pasaba a ser [[príncipe de Xirona]],<ref>Malia que Baltasar Carlos xurou os fueros en 1646, o Reino de Navarra xa lle xurou como herdeiro nas Cortes de 1632. González Ollé, Fernando: "''Biografía de José Sarabia, presunto autor da Canción real a unha mudanza''"</ref> Gobernador Xeral de Aragón, [[duque de Montblanc]], [[conde de Cervera]] e [[Señorío de Balaguer|señor da cidade de Balaguer]].<ref>Maiso González, Jesús: "''Baltasar Carlos y Zaragoza''" (pag.4).</ref> Pola súa banda, o [[13 de novembro]] dese mesmo ano, Baltasar Carlos foi xurado herdeiro polas [[Cortes de Valencia]].<ref>[http://www.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras/02584060888014028632268/p0000048.htm Cortes del Reino de Valencia en Biblioteca virtual Miguel de Cervantes]</ref> |
Trala [[Sublevación de Cataluña (1640)|revolta catalá de 1640]] Filipe IV tratou de gañarse aos aragoneses para conseguir diñeiro e homes para a nova fronte de guerra. Unha das medidas adoptadas encamiñadas a este fin foi traer ao príncipe Baltasar Carlos para ser xurado como príncipe herdeiro do [[Reino de Aragón]].<ref>Maiso González, Jesús: "''Baltasar Carlos y Zaragoza''" (pag.2).</ref> O xuramento realizouse o [[20 de agosto]] de [[1645]], cando o príncipe contaba con dezaseis anos de idade, na [[Catedral do Salvador de Zaragoza|Catedral do Salvador]] de [[Zaragoza]].<ref>Gómez de Blas, Juan: "''Relacion del iuramento de los Fueros de Aragon, que hizo el Serenissimo Principe D. Baltsar Carlos, en la Iglesia Metropolitana de la Ciudad de Zaragoça, en veynte de Agosto, de 1645.''" Sevilla ([[1645]])</ref> Así Baltasar Carlos pasaba a ser [[príncipe de Xirona]],<ref>Malia que Baltasar Carlos xurou os fueros en 1646, o Reino de Navarra xa lle xurou como herdeiro nas Cortes de 1632. González Ollé, Fernando: "''Biografía de José Sarabia, presunto autor da Canción real a unha mudanza''"</ref> Gobernador Xeral de Aragón, [[duque de Montblanc]], [[conde de Cervera]] e [[Señorío de Balaguer|señor da cidade de Balaguer]].<ref>Maiso González, Jesús: "''Baltasar Carlos y Zaragoza''" (pag.4).</ref> Pola súa banda, o [[13 de novembro]] dese mesmo ano, Baltasar Carlos foi xurado herdeiro polas [[Cortes de Valencia]].<ref>[http://www.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras/02584060888014028632268/p0000048.htm Cortes del Reino de Valencia en Biblioteca virtual Miguel de Cervantes]</ref> |
||
Liña 114: | Liña 114: | ||
* Suárez Fernández, Luis, y Andrés Gallego, José: "''Crisis de la hegemonía española, siglo XVII''" ISBN 978-84-321-2103-6 |
* Suárez Fernández, Luis, y Andrés Gallego, José: "''Crisis de la hegemonía española, siglo XVII''" ISBN 978-84-321-2103-6 |
||
* Elliott, John H.: "''El Conde-Duque de Olivares : el político en una época de decadencia '' " ISBN 978-84-8432-582-6 |
* Elliott, John H.: "''El Conde-Duque de Olivares : el político en una época de decadencia '' " ISBN 978-84-8432-582-6 |
||
{{Sucesión |
{{Sucesión |
Revisión como estaba o 19 de agosto de 2015 ás 19:56
Baltasar Carlos de Austria | |
---|---|
Príncipe de Asturias, Xirona e Viana, Duque de Montblanc, Conde de Cervera e Señor de Balaguer. | |
Retrato del príncipe Baltasar Carlos por Juan Bautista Martínez del Mazo, (Museo del Prado de Madrid). | |
Nacemento | 17 de outubro de 1629 Madrid, España |
Falecemento | 9 de outubro de 1646 (16 anos) Zaragoza, España |
Casa real | Casa de Austria |
Proxenitores | Filipe IV Isabel de Francia |
Na rede | |
Baltasar Carlos de Austria, nado en Madrid o 17 de outubro de 1629 e finado en Zaragoza o 9 de outubro de 1646 foi príncipe de Asturias, príncipe de Xirona, duque de Montblanc, conde de Cervera, señor de Balaguer, príncipe de Viana, e herdeiro universal de todos os reinos, estados e señoríos da Monarquía Hispánica ata a súa morte.
Traxectoria
Fillo do rei Filipe IV de España e da súa primeira esposa Isabel de Francia. Foi bautizado o 4 de novembro de 1629 na madrileña Parroquia de San Juan.[1] Os padriños foron a infanta doña María, futura raíña de Hungría, e o infante don Carlos, tíos do recentemente nado, a quen levou en brazos dona Inés de Zúñiga y Velasco, condesas de Olivares (esposa do Conde-Duque de Olivares), nunha cadeira de cristal de roca, que se di era a alfaia máis preciosa que ata entón se viu.[2]
A propia condesas de Olivares, que tamén era Camareira maior da raíña Isabel, exerceu como aya do príncipe,[3] o que deu lugar a comentarios sobre o control que o conde-duque de Olivares exercía sobre o herdeiro.
O 7 de marzo de 1632 foi xurado ante a nobreza e as Cortes de Castela como "Herdeiro da súa Maxestade" e "Príncipe destos Reinos de Castela e León, e os demais desta Coroa a eles suxeitos, unidos, e incorporados, e pertencentes"[4] nunha cerimonia que tivo lugar no monasterio de San Jerónimo o Real de Madrid.[5]
Pronto se iniciaron xestións diplomáticas encamiñadas a buscarlle unha futura esposa, sendo a elixida a arquiduquesa Mariana de Austria, filla do emperador Fernando III e da súa tía paterna, a infanta María Ana de Austria, e, xa que logo, prima irmá súa.[6]
Trala revolta catalá de 1640 Filipe IV tratou de gañarse aos aragoneses para conseguir diñeiro e homes para a nova fronte de guerra. Unha das medidas adoptadas encamiñadas a este fin foi traer ao príncipe Baltasar Carlos para ser xurado como príncipe herdeiro do Reino de Aragón.[7] O xuramento realizouse o 20 de agosto de 1645, cando o príncipe contaba con dezaseis anos de idade, na Catedral do Salvador de Zaragoza.[8] Así Baltasar Carlos pasaba a ser príncipe de Xirona,[9] Gobernador Xeral de Aragón, duque de Montblanc, conde de Cervera e señor da cidade de Balaguer.[10] Pola súa banda, o 13 de novembro dese mesmo ano, Baltasar Carlos foi xurado herdeiro polas Cortes de Valencia.[11]
En abril de 1646, desexoso Filipe IV de que o seu fillo fose xurado herdeiro da Coroa polos navarros,[12] como o ano anterior foino polos aragoneses, trasladouse xunto a este desde Madrid a Pamplona, onde, logo de recoñecerse os foros do reino navarro, celebrouse solemnemente aquela cerimonia o día 3 de maio.[13]
Finalizado o acto, a familia real, trasladouse a Zaragoza. O día 5 de outubro, véspera do segundo aniversario da morte da raíña Isabel de Borbón, Filipe IV e Baltasar Carlos asistiron ás vésperas e nocturno na súa memoria. Aquela mesma tarde o príncipe sentiuse doente e ao día seguinte, sábado 6 de outubro, tivo que quedarse en cama mentres o rei acudía ao funeral. A enfermidade, varíolas,[14] foi fulminante, así, o martes 9 de outubro, ás oito de mañá, o arcebispo de Zaragoza administráballe o viático. Dise que o "Santísimo" expúxose ata as tres da tarde, cando se fixo unha procesión xeral ao convento de Xesús, onde se levou á Virxe de Cogullada e tróuxolla procesionalmente ao altar da Seo onde se rodeou de velas e oracións.[15] Ás nove da noite dese mesmo día 9 de outubro, morría o príncipe Baltasar Carlos. Os seus restos permaneceron en Zaragoza ata a noite do 16 de outubro,[16]
Consecuencias da morte de Baltasar Carlos
A morte do príncipe deixou á Monarquía sen un herdeiro varón directo o que ocasionou unha grave crise dinástica (a única posible herdeira que quedaba con vida era a infanta María Teresa[17] e sumiu ao rei nunha profunda desazón como se observa nunha carta escrita á súa conselleira espiritual, sor María de Ágreda:
"As oracións non moveron o ánimo do noso Señor pola saúde do meu fillo que goza da súa gloria. Non lle debeu de convir a el nin a nós outra cousa. Eu quedo no estado que podedes xulgar, pois perdín un só fillo que tiña, tal que vos vísteslle, que verdadeiramente alentábame moito o verlle no medio de todos os meus coidados [...] ofrecín a Deus este golpe, que vos confeso tenme traspasado o corazón e neste estado que non sei si é soño ou verdade o que pasa por min."[18][19]
Desta carta despréndese a dor e a desesperación de Filipe IV que, en apenas cinco anos, perdera ao seu irmán menor, o cardeal-infante don Fernando; á súa muller, Isabel de Borbón; e ao seu único fillo varón e herdeiro universal, o príncipe Baltasar Carlos.
Trala morte de Baltasar Carlos, Filipe IV estaba obrigado a casar de novo para dar continuidade á dinastía. A elixida foi a prometida do falecido príncipe e sobriña súa, en canto filla da súa irmá María Ana, a arquiduquesa Mariana de Austria.
Os discursos sobre a conveniencia dunha ou outra esposa para Filipe IV comezaron desde a mesma morte de Baltasar Carlos, dada a urxencia que presentaba a cuestión sucesoria. Razóns políticas e de Estado, así como físicas ou naturais, e que poderían resumirse no "capital dinástico" e na madurez sexual,[20] determinaron que a nova esposa do rei debía ser a moza arquiduquesa, que por esas datas contaba tan só doce anos de idade.
En xaneiro de 1647 Filipe IV emitiu un decreto coa resolución de casar coa arquiduquesa Mariana de Austria.[21] O matrimonio celebrouse o 7 de outubro de 1649 en Navalcarnero. Deste matrimonio nacerían varios fillos, dos que só sobrevivirían a infanta Margarita Teresa, casada co emperador Leopoldo I, e o futuro Carlos II.
Antepasados
16. Carlos I de España | ||||||||||||||||
8. Filipe II de España | ||||||||||||||||
17. Isabel de Portugal | ||||||||||||||||
4. Filipe III de España | ||||||||||||||||
18. Maximiliano II de Habsburgo | ||||||||||||||||
9. Ana de Austria | ||||||||||||||||
19. María de Austria e Portugal | ||||||||||||||||
2. Filipe IV de España | ||||||||||||||||
20. Fernando I de Habsburgo (= 30 ) | ||||||||||||||||
10. Carlos II de Estiria | ||||||||||||||||
21. Ana de Bohemia e Hungría (=31 ) | ||||||||||||||||
5. Margarida de Austria-Estiria | ||||||||||||||||
22. Alberte V Duque de Baviera | ||||||||||||||||
11. María Ana de Baviera | ||||||||||||||||
23. Ana de Habsburgo | ||||||||||||||||
1. Baltasar Carlos de Austria | ||||||||||||||||
24. Carlos IV de Borbón | ||||||||||||||||
12. Antonio de Borbón | ||||||||||||||||
25. Francisca de Alençon | ||||||||||||||||
6. Henrique IV de Francia | ||||||||||||||||
26. Enrique II de Navarra | ||||||||||||||||
13. Xoana III de Navarra | ||||||||||||||||
27. Margarida de Angulema | ||||||||||||||||
3. Isabel de Borbón | ||||||||||||||||
28. Cosme I de Médici | ||||||||||||||||
14. Francisco I de Médici | ||||||||||||||||
29. Leonor Álvarez de Toledo | ||||||||||||||||
7. María de Médici | ||||||||||||||||
30. Fernando I de Habsburgo (=20 ) | ||||||||||||||||
15. Xoana de Habsburgo | ||||||||||||||||
31. Ana de Bohemia e Hungría (=21 ) | ||||||||||||||||
Notas
- ↑ "Segunda y mas verdadera relacion del bautismo del Principe de España nuestro señor, Baltasar Carlos Domingo, con todos los nombres de los Caualleros, y titulos que yuan en el acompañamiento"
- ↑ Boadilla del Monte
- ↑ Castilla convulsa, 1631-1652" (pag.77)
- ↑ Gelabert, Juan.E.: "Castilla convulsa, 1631-1652" (pag.78). Además, es de reseñar que para cuando se celebró, en San Jerónimo, la Jura de Baltasar Carlos, se optó por denominarlo sencillamente como "Príncipe destos Reinos", y no como Príncipe de Asturias, posiblemente como intento de homogeneizar la estructura de los antiguos reinos peninsulares, fin perseguido por el conde-duque de Olivares (Sampedro Escolar, José Luis: "La numeración de los Príncipes de Asturias", Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía, Madrid, 2004).
- ↑ Para máis información sobre este xuramento consultese: "Convocación de las Cortes de Castilla y juramento del Príncipe, nuestro Señor D, Baltasar Carlos, primero de este nombre, año 1632" de Antonio Hurtado de Mendoza (1632).
- ↑ Trala morte do novo príncipe en 1646, Mariana de Austria casaría co pai deste, o rei Filipe IV
- ↑ Maiso González, Jesús: "Baltasar Carlos y Zaragoza" (pag.2).
- ↑ Gómez de Blas, Juan: "Relacion del iuramento de los Fueros de Aragon, que hizo el Serenissimo Principe D. Baltsar Carlos, en la Iglesia Metropolitana de la Ciudad de Zaragoça, en veynte de Agosto, de 1645." Sevilla (1645)
- ↑ Malia que Baltasar Carlos xurou os fueros en 1646, o Reino de Navarra xa lle xurou como herdeiro nas Cortes de 1632. González Ollé, Fernando: "Biografía de José Sarabia, presunto autor da Canción real a unha mudanza"
- ↑ Maiso González, Jesús: "Baltasar Carlos y Zaragoza" (pag.4).
- ↑ Cortes del Reino de Valencia en Biblioteca virtual Miguel de Cervantes
- ↑ de Apraiz, Angel: "Vista de Pamplona. Pintura de un aurresku atribuida a Velázquez" (pag.2)
- ↑ "juramento que hizo el serenissimo principe don Baltasar Carlos, principe natural heredero deste Reyno de Navarra nuestro señor por su persona, en presencia del rey don Felipe sexto su padre nuestro señor, en la iglesia catedral de esta ciudad de Pamplona. Y el que en sus reales presencias prestaron a S.A. los Tres Estados deste Reyno estando junto en sus Cortes generales el año 1646." en "El corpus legislativo de Navarra en la etapa de los Austria (siglo XVI-XVII)" de Ostolaza Elizondo, María Isabel (pag. 35).
- ↑ Véxanse os pormenores da enfermidade e morte de Baltasar Carlos en "Relación de la enfermedad del Príncipe Nuestro Señor, escrita por el Padre Fray Juan Martínez, confesor de Su Majestad, para el Doctor Andrés de Uztarroz" (Zaragoza, 1646)
- ↑ "Muerte de príncipe de España" (1646) en "Baltasar Carlos y Zaragoza" de Jesús Maiso González (pag.4)
- ↑ Maiso González, Jesús: "Baltasar Carlos y Zaragoza" (pag.5)
- ↑ Malia que moitos autores pasaron por alto este feito, a infanta María Teresa converteuse, ata o nacemento dos príncipes Felipe Próspero e posteriormente do futuro Carlos II, na herdeira universal da Monarquía Hispánica, como ben indica Laura Oliván Santaliestra na súa tese "Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII" (Universidade Complutense de Madrid, 2006). No entanto, María Teresa, presunta herdeira durante anos, non foi xamais Princesa de Asturias, por non ser xurada como tal, pese ás peticións que se fixeron ao seu pai por parte dos procuradores casteláns, o cal compróbase consultando as actas das reunións das Cortes da época así como do devandito por Barrionuevo nos seus Avisos. O numerala como Princesa de Asturias é un erro do Pai Risco, quen escribiu cen anos logo dos feitos narrados, cronista copiado unanimemente polos autores que trataron sobre esta materia con posterioridad. O citado Pai Risco di que a Infanta Doña María Teresa foi xurada en 1655, e, estrañamente, dá toda clase de detalles achega dunha cerimonia que xamais tivo lugar (Sampedro Escolar, José Luís: "La numeración de los Príncipes de Asturias", Real Academia Matritense de Heráldica e Genealogía, Madrid, 2004 (pag.5).
- ↑ "Las oraciones no movieron el ánimo de Nuestro Señor por la salud de mi hijo que goza de su gloria. No le debió de convenir a él ni a nosotros otra cosa. Yo quedo en el estado que podéis juzgar, pues he perdido un solo hijo que tenía, tal que vos le visteis, que verdaderamente me alentaba mucho el verle en medio de todos mis cuidados [...] he ofrecido a Dios este golpe, que os confieso me tiene traspasado el corazón y en este estado que no sé si es sueño o verdad lo que pasa por mí."
- ↑ Carta de Filipe IV a sor María de Ágreda de outubro de 1646, tomada de "Crisis de la hegemonía española, siglo XVII" de Suárez Fernández, Luis, y Andrés Gallego, José
- ↑ "Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII" de Oliván Santaliestra, Laura (pag.43).
- ↑ Biblioteca Nacional de Madrid Mss. 11027 en "Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII" de Oliván Santaliestra, Laura (pag.45).
Véxase tamén
Bibliografía
- Gelabert, Juan.E.: Castilla convulsa, 1631-1652 ISBN 978-84-95379-23-8
- Sampedro Escolar, José Luis: "La numeración de los Príncipes de Asturias", Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía, Madrid, 2004.
- "Ceremoniales, Ritos y Representación del Poder : III Coloquio Internacional de Grupo Europeo de Investigación Histórica "Religión, Poder y Monarquía", celebrado los días 10, 11 y 12 de noviembre de 2003 en Castellón de la Plana y Vinaroz". Grupo Europeo de Investigación Histórica "Religión, Poder y Monarquía". Coloquio Internacional (3º. 2003. Castellón de la Plana y Vinaroz) ISBN 978-84-8021-491-9
- "Segunda y mas verdadera relacion del bautismo del Principe de España nuestro señor, Baltasar Carlos Domingo, con todos los nombres de los Caualleros, y titulos que yuan en el acompañamiento"
- Hurtado de Mendoza, Antonio: "Convocación de las Cortes de Castilla y juramento del Príncipe, nuestro Señor D, Baltasar Carlos, primero de este nombre, año 1632" (1632).
- Gómez de Blas, Juan: "Relacion del iuramento de los Fueros de Aragon, que hizo el Serenissimo Principe D. Baltsar Carlos, en la Iglesia Metropolitana de la Ciudad de Zaragoça, en veynte de Agosto, de 1645." Sevilla (1645)
- Arellano, Ignacio y Roncero, Victoriano: El poema "Jura de el Serenísimo Príncipe don Baltasar Carlos", de Quevedo
- Maiso González, Jesús: Baltasar Carlos y Zaragoza
- Bouza Álvarez, Fernando Jesús:"La herencia portuguesa de Baltasar Carlos de Austria. El Directorio de fray António Brandúo para la educación del heredero de la monarquía católica"
- Oliván Santaliestra, Laura: "Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII" (Universidad Complutense de Madrid, 2006)
- de Apraiz, Angel: "Vista de Pamplona. Pintura de un aurresku atribuida a Velázquez"
- "El juramento de fidelidad del príncipe Baltasar Carlos en Pamplona. Interpretación, estructura, imágenes, fin", Actas del V Congreso de Historia de Navarra.
- Floristán Imízcoz, Alfredo:"Integración y renovación de un reino: Navarra en la Monarquía española (s.XVI-XVII)
- Díez de Revenga, Francisco Javier: http://www.cervantesvirtual.com/servlet/SirveObras/35750529090942722754491/033518.pdf "Saavedra Fajardo escritor actual y otros estudios"
- Suárez Fernández, Luis, y Andrés Gallego, José: "Crisis de la hegemonía española, siglo XVII" ISBN 978-84-321-2103-6
- Elliott, John H.: "El Conde-Duque de Olivares : el político en una época de decadencia " ISBN 978-84-8432-582-6
Predecesor: Filipe de Austria |
Príncipe de Asturias 1632 – 1646 |
Sucesor: Felipe Próspero de Austria |
Predecesor: Filipe de Austria |
Príncipe de Viana 1632 – 1646 |
Sucesor: Felipe Próspero de Austria |
Predecesor: Filipe de Austria |
Príncipe de Xirona 1645 – 1646 |
Sucesor: Felipe Próspero de Austria |