Nó sinusal: Diferenzas entre revisións
m Bot: Cambio o modelo: Cita publicación; cambios estética |
|||
Liña 27: | Liña 27: | ||
| Nervio = [[Nervio vago|Vago]] (X) |
| Nervio = [[Nervio vago|Vago]] (X) |
||
| Linfa = Plexo linfático subepicárdico |
| Linfa = Plexo linfático subepicárdico |
||
| Precursor = [[miocardio]] primario<ref name=FACMEDUNAM>{{ |
| Precursor = [[miocardio]] primario<ref name=FACMEDUNAM>{{Cita publicación periódica |url=http://132.248.233.60/deptos/embrio/images/PDF/desarrollo_corazon.pdf |título=Desenvolvemento do corazón |editorial=[[Facultad de Medicina de la UNAM]] |obra=Proxecto docente 2010 |dataacceso=6 de abril de 2012|lugar=[[México]]|autor=Departamento de embrioloxía}}</ref> |
||
| MeshName = |
| MeshName = |
||
| MeshYear = |
| MeshYear = |
||
Liña 41: | Liña 41: | ||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
===Outros artigos=== |
=== Outros artigos === |
||
* [[Nó auriculoventricular]] |
* [[Nó auriculoventricular]] |
||
* [[Feixe de His]] |
* [[Feixe de His]] |
Revisión como estaba o 11 de agosto de 2015 ás 10:09
Nó sinusal | |
---|---|
Sistema de condución eléctrica do corazón:
| |
Micrografía de alto aumento do nó sinusal (Nó SA). Corte tinguido con hematoxilina e eosina. O tecido adxacente é unha fibra nerviosa, o nó sinoatrial interactúa co nervio vago. | |
Latín | Nodus sinuatrialis |
Gray's | pág. |
Sistema | Circulatorio |
Arteria | Arteria nodal sinoauricular (rama da Arteria coronaria dereita) |
Vea | Vea nodal sinoauricular (rama da Vea coronaria dereita) |
Nervio(s) | Vago (X) |
Linfa | Plexo linfático subepicárdico |
Precursor | miocardio primario[1] |
O nó sinoauricular (abreviado SA), tamén chamado nó sinoatrial ou de Keith e Flack, é unha das estruturas que compón o sistema de condución do corazón; recibe o nome común de «marcapasos do corazón». Polo xeral, é onde se orixina o impulso eléctrico que da orixe ao latexo cardíaco. Atópase na parede posterolateral superior da aurícula dereita, xusto debaixo da desembocadura da vea cava superior. É unha estrutura fusiforme dende o punto de vista morfolóxico, cun tamaño proporcional ao tamaño do corazón, o cal varía entre os 5 mm e os 30 mm, cunha media de 15 mm de extensión por 5 mm de grosor, variando de 1,5 mm a 5 mm. Histoloxicamente atópase formado por un conxunto de células (células P, células Transicionais e células de Purkinje) en íntima relación con fibras do sistema nervioso autónomo e fibras coláxenas.
Notas
- ↑ Departamento de embrioloxía. "Desenvolvemento do corazón" (PDF). Proxecto docente 2010 (México: Facultad de Medicina de la UNAM). Consultado o 6 de abril de 2012.