Robert Campin: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
KLBot2 (conversa | contribucións)
m Bot: Retiro 31 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:Q80442
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
'''Robert Campin''' ([[1378]] – [[1444]]) está considerado como o primeiro gran maestro da pintura flamenga.
[[Ficheiro:Robert Campin 011.jpg|miniatura|400 px|Parte central do tríptico de Merode]]
[[Ficheiro:Robert Campin 011.jpg|miniatura|400 px|Parte central do tríptico de Merode]]
Aínda que a súa personalidade aínda resulta discutida, boa parte dos historiadores da arte actuais consideran que el é o '''Maestro de Flemalle'''.
'''Robert Campin''' ([[1378]] – [[1444]]) está considerado como o primeiro gran mestre da pintura flamenga. Aínda que a súa personalidade aínda resulta discutida, boa parte dos historiadores da arte actuais consideran que el é o '''Mestre de Flemalle'''.
Campin era desde 1418 xefe de obradoiro pictórico en [[Tournai]], cidade buguesa por excelencia e centro da escultura funeraria. As súas pinturas representan con fidelidade os cuartos dos burgueses que con realismo amosa os seus obxectos cotiáns, aínda que os pregues da roupa estean pintados cunha certa dureza.
Campin era desde 1418 xefe de obradoiro pictórico en [[Tournai]], cidade buguesa por excelencia e centro da escultura funeraria. As súas pinturas representan con fidelidade os cuartos dos burgueses que con realismo amosa os seus obxectos cotiáns, aínda que os pregues da roupa estean pintados cunha certa dureza.



Revisión como estaba o 15 de xullo de 2015 ás 17:39

Parte central do tríptico de Merode

Robert Campin (13781444) está considerado como o primeiro gran mestre da pintura flamenga. Aínda que a súa personalidade aínda resulta discutida, boa parte dos historiadores da arte actuais consideran que el é o Mestre de Flemalle. Campin era desde 1418 xefe de obradoiro pictórico en Tournai, cidade buguesa por excelencia e centro da escultura funeraria. As súas pinturas representan con fidelidade os cuartos dos burgueses que con realismo amosa os seus obxectos cotiáns, aínda que os pregues da roupa estean pintados cunha certa dureza.