Cigurat

Dur-Untash, ou Choqa zanbil, construído no século XIII a. C. por Untash Napirisha, é un dos cigurats mellor conservados. Está situado cerca de Susa, Irán.

Ficheiro:SialkCAD.jpg

Interpretación do cigurat de Sialk, baseado en evidencias arqueolóxicas.

Un cigurat é unha forma de templo, común aos sumerios, babilonios e asirios, pertencente á época do antigo val da Mesopotamia e construído en forma de pirámide terraplanada. O formato era de varios andares construídos uns sobre outros, coa diferenza de que cada andar superior ten unha área menor que a da plataforma inferior sobre a cal se asenta. As plataformas poderían ser rectangulares, ovais ou cadradas, e o seu número variaba de dous a sete. A planta adoitaba ser cadrada cuns lados de 60 ou 70 m con ángulos orientados cara aos catro puntos cardinais e unha altura de entre 15 e 30 m.

O centro do cigurat facíase de ladrillos cocidos ao sol, o exterior da construción mostraba adornos de ladrillos queimados. Os adornos normalmente eran envidrazados en cores diferentes, posibelmente contendo significación cosmolóxica. O acceso ao templo, situado no topo do cigurat, facíase por unha serie de ramplas construídas no flanco da construción ou por unha rampla en forma de espiral que subía dende a base ata o cume do edificio. Os exemplos máis antigos de cigurats datan do final do terceiro milenio a. C., encanto os máis tardíos, do século VI a. C., e algúns dos exemplos máis notábeis desas estruturas inclúen as ruínas da cidade de Ur e de Khorsabad na Mesopotamia.

A función dos cigurats eran de servir de soporte icónico ás "vodas sagradas", a cerimonia de unión da divindade coa humanidade a través do rei. O mobiliario era un podio e un altar, Heródoto menciona un leito (o podio) luxoso e unha mesa (Altar) de ouro.

A idea que se ten de que servían como lugar de idolatría ou cerimonias públicas, con todo, non é correcta. Na Mesopotamia acreditábase que eran a morada dos deuses. A través dos cigurats as divindades colocaríanse preto da humanidade, razón pola cal cada cidade adoraba seu propio deus ou deusa. Alén diso, apenas os sacerdotes podían entrar no cigurat, e era deles a responsabilidade de coidar da adoración aos deuses e facer que atendesen as necesidades da comunidade. Naturalmente os sacerdotes gozaban dunha reputación especial na sociedade sumeria.

Un exemplo de cigurat máis simples é o do Templo Branco de Uruk, na antiga Sumeria, que debe ter sido construído por volta de 400-300 a. C. O propio cigurat é a base sobre a cal o Templo Branco repousa, e a súa función é trazar o templo máis próximo aos ceos, de forma que puidese dar acceso dende o chan ata aló. A estrutura tería a función, polo tanto, dunha ponte entre os dous mundos. Por iso acredítase que o templo dos sumerios sería un eixo cósmico, unha conexión vertical entre o ceo e a terra, e entre a terra o submundo; e unha conexión horizontal entre as terras. Construído en sete niveis, ou camadas, o cigurat representaría os sete ceos, ou planos de existencia, os sete planetas e os sete metais a eles asociados e as súas cores correspondentes.

Un exemplo de cigurat sólido e abranxente é o de Marduk, ou Torre de Babel, situado na antiga Babilonia. Non se conservan restos daquela poderosa estrutura, mais de acordo con achados arqueolóxicos e fontes históricas, a torre colocábase sobreposta a sete camadas multicoloridas, en cuxo topo achábase un templo de proporcións singulares. Acerca dese templo, acredítase que fora pintado e preservado en cor anil, combinando co cimo das camadas. Sábese que había tres escadas que levaban ao templo, e dise que dúas delas ascendían só ata a metade da altura do cigurat.

O nome sumerio para a estrutura era Etemenanki, palabra que significa "A Fundación do Ceo e da Terra". Probabelmente construído baixo as ordes de Hamurabi, descubriuse que o centro do cigurat de Marduk contiña restos doutros cigurats e estruturas máis antigas. O andar final consistía nun encaixamento de 15 metros de ladrillos reforzados construído polo monarca Nabucodonosor II.

Aínda que os sumerios foron os que inventaron este tipo de templo todas os demais sucesores no dominio das terras mesopotámicas seguiron a usar o cigurat como única forma de templo. Os casitas erixiron na súa capital Dur-Kurigalzu un dos cigurats mellor conservados de Babilonia. Os asirios leváronos á súa capital, Asur, onde ergueron un cigurat a Enlil e cigurats xemelgos no templo de Anu.

Véxase tamén

• Sumeria

Ligazóns externas

• Choqa Zanbil Tour - Informacións sobre un dos cigurats máis ben preservados, e posibelmente o maior e máis extravagante en arquitectura (en inglés).
• Mesopotamian Ziggurats - Informacións sobre cigurats en xeral, incluindo un estudo sobre as ruínas actuais (en inglés).