Alnico: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 12 de abril de 2015 ás 21:16

Co nome de alnico coñécense unha serie de aliaxes de ferro, aluminio), níquel e cobalto, ademais doutros elementos. O nome destas ligas está formado pola xustaposición (acrónimo) dos símbolos químicos dos elementos Al, Ni e Co.

As aliaxes alnico foron descubertas na década de 1920, e permitiron a produción industrial de imáns artificiais con indución magnética moi superior á dos naturais. Un imán de alnico é capaz de levantar máis de 1000 veces o seu proprio peso.

Unha das ligas máis coñecidas é o alnico 5, que contén aproximadamente un 15 % de Ni, un 25 %de Co, un 9 % de Al, un 3 % de Cu e un 48 % de Fe, desenvolvida durante a segunda guerra mundial, e que conduciu a unha nova xeración de motores de imán permanente e de altofalantes. Outra, o alnico 12, ten un 18 % de Ni, un 35 %de Co, un 6 % de Al, un 8 % de Ti e un 33 % de Fe.

Estas aliaxes están dispoñíbeis en moitos formatos, como barras, "ferraduras" etc., normalmente fabricadas por fundición, someténdoas despois a un proceso de rectificación para atinxir precisión nas dimensións.

Os imáns de alnico teñen grande estabilidade térmica, ou sexa, manteñen as súas características nunha amplísima gama de temperaturas, desde aproximadamente os -250 °C até os 550 °C. Estes materiais son tamén moi resistentes á oxidación.

As súas principais aplicacións son a fabricación de altofalantes, motores eléctricos e xeradores de pequeno tamaño, válvulas etc. Tamén foron moi uados para instrumentos de medida, como velocímetros, tacógrafos, medidores de enerxía eléctrica etc.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
 [[Ficheiro:MagnetEZ.jpg|miniatura|220px|Un [[imán]] de alnico.]]
 [[Ficheiro:Alnico magnet assortment.jpg|miniatura|220px|Surtido de imáns de alnico en [[1956]].]]
 Co nome de '''alnico''' coñécense unha serie de [[aliaxe]]s de [[ferro]], [[aluminio]]), [[níquel]] e [[cobalto]], ademais doutros elementos. O nome destas ligas está formado pola xustaposición ([[acrónimo]]) dos [[símbolo]]s químicos dos [[elemento químico|elementos]] [[Al]], [[Níquel|Ni]] e [[Co]].
-As aliaxes ''alnico'' foron  descubertas na década de [[1920]], e permitiron a produción industrial de [[imán]]s artificiais con [[indución magnética]] moi superior á dos naturais. Un imán de alnico é capaz de levantar máis de 1000 veces o seu proprio peso.
+As aliaxes ''alnico'' foron descubertas na década de [[1920]], e permitiron a produción industrial de [[imán]]s artificiais con [[indución magnética]] moi superior á dos naturais. Un imán de alnico é capaz de levantar máis de 1000 veces o seu proprio peso.
 Unha das ligas máis coñecidas é o alnico 5, que contén aproximadamente un 15 % de Ni, un 25 %de Co, un 9 % de Al, un 3 % de Cu e un 48 % de Fe, desenvolvida durante a [[segunda guerra mundial]], e que conduciu a unha nova xeración de motores de imán permanente e de [[altofalante]]s. Outra, o alnico 12, ten un 18 % de Ni, un 35 %de Co, un 6 % de Al, un 8 % de [[Ti]] e un 33 % de Fe.
-Estas aliaxes están dispoñíbeis en moitos formatos, como barras, "ferraduras", etc., normalmente fabricadas por fundición, someténdoas despois a un proceso de rectificación para atinxir precisión nas dimensións.
+Estas aliaxes están dispoñíbeis en moitos formatos, como barras, "ferraduras" etc., normalmente fabricadas por fundición, someténdoas despois a un proceso de rectificación para atinxir precisión nas dimensións.
-Os imáns de alnico teñen grande estabilidade térmica, ou sexa, manteñen as súas características nunha amplísima gama de temperaturas, desde aproximadamente os -250 ºC até os 550 ºC. Estes [[material|materiais]] son tamén moi resistentes á [[oxidación]].
+Os imáns de alnico teñen grande estabilidade térmica, ou sexa, manteñen as súas características nunha amplísima gama de temperaturas, desde aproximadamente os -250&nbsp;°C até os 550&nbsp;°C. Estes [[material|materiais]] son tamén moi resistentes á [[oxidación]].
-As súas principais aplicacións son a fabricación de altofalantes, motores eléctricos e xeradores de pequeno tamaño, válvulas, etc. Tamén foron moi uados para instrumentos de medida, como velocímetros, tacógrafos, medidores de enerxía eléctrica, etc.
+As súas principais aplicacións son a fabricación de altofalantes, motores eléctricos e xeradores de pequeno tamaño, válvulas etc. Tamén foron moi uados para instrumentos de medida, como velocímetros, tacógrafos, medidores de enerxía eléctrica etc.
 [[Categoría:Aliaxes]]