Ramiro III: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
==Oríxes familiares== |
==Oríxes familiares== |
||
Fillo de [[Sancho I]] de León e da súa esposa [[Teresa |
Fillo de [[Sancho I]] de León e da súa esposa [[Teresa Ansúrez]]. Sucedeu a seu pai con tan só cinco anos de idade. |
||
La rexencia do reino quedou entón nas mans da súa tía, a monxa Elvira de León, e a súa propia mai, que á morte do seu esposo tamén se retirou a un mosteiro. Grazas a isto Ramiro III sempre comtou con o apoio do clero do reino. |
La rexencia do reino quedou entón nas mans da súa tía, a monxa Elvira de León, e a súa propia mai, que á morte do seu esposo tamén se retirou a un mosteiro. Grazas a isto Ramiro III sempre comtou con o apoio do clero do reino. |
||
==Vida política== |
==Vida política== |
||
Como rei ratificou o tratado de paz con o [[califa]] de [[Córdoba]] [[Alhakén II]]. Enfrontaráse con as tropas [[Viquingos|normandas]] que invadiran as costas galegas. En [[976]], tras a chegada ao poder do califa [[Hixem II]], conclúe o período de paz con os musulmáns, polo que tropas andalusís, comandadas polo [[visir]] [[Almanzor]], devastarán o Norte peninsular. |
Como rei ratificou o tratado de paz con o [[califa]] de [[Córdoba]] [[Alhakén II]]. Enfrontaráse con as tropas [[Viquingos|normandas]] que invadiran as costas galegas, acabando con a vida do bispo compostelán [[Sisnando]]. En [[976]], tras a chegada ao poder do califa [[Hixem II]], conclúe o período de paz con os musulmáns, polo que tropas andalusís, comandadas polo [[visir]] [[Almanzor]], devastarán o Norte peninsular. |
||
Ramiro III tentou instaurar unha monarquía absolutista, cousa que accentuou as tendencias centrífugas de Castela e Galíza a respeito de León. Isto, unido ás constantes derrotas ante os musulmáns (toma de [[Zamora]] en [[981]]), provocou que a [[nobreza]] se revirase contra do monarca, proclamando rei ao seu curmán [[Bermudo II]] de León, fillo bastardo de [[Ordoño III]] de León. |
Ramiro III tentou instaurar unha monarquía absolutista, cousa que accentuou as tendencias centrífugas de Castela e Galíza a respeito de León. Isto, unido ás constantes derrotas ante os musulmáns ([[San Esteban de Gormaz]], 976 ;toma de [[Zamora]] en [[981]]), provocou que a [[nobreza]] se revirase contra do monarca, proclamando rei, en [[Compostela]], ao seu curmán [[Bermudo II]] de León, fillo bastardo de [[Ordoño III]] de León. Ramiro tentou vencer ao seu rival ao que atacou perto de Monterroso, sen lograr vencelo. Retirado a Astorga, alí faleceu. |
||
==Matrimonio e descendencia== |
==Matrimonio e descendencia== |
||
El 979 casou con Sancha de Saldaña, filla de Gómez, conde de Saldaña. Deste matrimonio naceu: |
El 979 casou con Sancha de Saldaña, filla de Gómez, conde de Saldaña. Deste matrimonio naceu: |
||
Revisión como estaba o 23 de abril de 2007 ás 12:33
Ramiro III de León ( 961 - Astorga, 985 ), rei de León (966-984).
Oríxes familiares
Fillo de Sancho I de León e da súa esposa Teresa Ansúrez. Sucedeu a seu pai con tan só cinco anos de idade.
La rexencia do reino quedou entón nas mans da súa tía, a monxa Elvira de León, e a súa propia mai, que á morte do seu esposo tamén se retirou a un mosteiro. Grazas a isto Ramiro III sempre comtou con o apoio do clero do reino.
Vida política
Como rei ratificou o tratado de paz con o califa de Córdoba Alhakén II. Enfrontaráse con as tropas normandas que invadiran as costas galegas, acabando con a vida do bispo compostelán Sisnando. En 976, tras a chegada ao poder do califa Hixem II, conclúe o período de paz con os musulmáns, polo que tropas andalusís, comandadas polo visir Almanzor, devastarán o Norte peninsular.
Ramiro III tentou instaurar unha monarquía absolutista, cousa que accentuou as tendencias centrífugas de Castela e Galíza a respeito de León. Isto, unido ás constantes derrotas ante os musulmáns (San Esteban de Gormaz, 976 ;toma de Zamora en 981), provocou que a nobreza se revirase contra do monarca, proclamando rei, en Compostela, ao seu curmán Bermudo II de León, fillo bastardo de Ordoño III de León. Ramiro tentou vencer ao seu rival ao que atacou perto de Monterroso, sen lograr vencelo. Retirado a Astorga, alí faleceu.
Matrimonio e descendencia
El 979 casou con Sancha de Saldaña, filla de Gómez, conde de Saldaña. Deste matrimonio naceu:
- O infante Ordoño Ramírez, casado con Cristina de León, filla de Bermudo II.