Johan Servando: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Addbot (conversa | contribucións)
m Bot: Retiro 1 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q3808819
m Bot: Cambio o modelo: Referencias; cambios estética
Liña 5: Liña 5:
É autor de 22 textos: 2 [[cantigas de amor]], 16 [[cantigas de amigo]] (case todas elas [[cantiga de romería|cantigas de romería]], adicadas á ermida de San Servando), 1 [[descort]], 3 [[cantiga de escarnio|cantigas de escarnio]], dúas delas contra a avaricia dun [[infanzón]] e outra contra a inexperiencia dun cabaleiro novato. Destas cantigas satíricas parece entenderse que frecuentou a corte castelá.
É autor de 22 textos: 2 [[cantigas de amor]], 16 [[cantigas de amigo]] (case todas elas [[cantiga de romería|cantigas de romería]], adicadas á ermida de San Servando), 1 [[descort]], 3 [[cantiga de escarnio|cantigas de escarnio]], dúas delas contra a avaricia dun [[infanzón]] e outra contra a inexperiencia dun cabaleiro novato. Destas cantigas satíricas parece entenderse que frecuentou a corte castelá.


==Notas==
== Notas ==
{{referencias}}
{{Listaref}}


==Véxase tamén==
== Véxase tamén ==
{{Wikisource|Johan Servando}}
{{Wikisource|Johan Servando}}



Revisión como estaba o 22 de marzo de 2015 ás 06:19

Johan Servando foi un xograr posibelmente galego, activo no terceiro cuartel do século XIII.

Nas súas composicións canta á ermida de San Servando, polo que se pensa que podería ser de Muíños (onde hai unha capela con esa advocación no lugar de Pazos, na parroquia de Barxés)[1].

É autor de 22 textos: 2 cantigas de amor, 16 cantigas de amigo (case todas elas cantigas de romería, adicadas á ermida de San Servando), 1 descort, 3 cantigas de escarnio, dúas delas contra a avaricia dun infanzón e outra contra a inexperiencia dun cabaleiro novato. Destas cantigas satíricas parece entenderse que frecuentou a corte castelá.

Notas

  1. Oliveira, António Resende de: (1994), Depois do espectáculo trovadoresco. A estrutura dos cancioneiros peninsulares e as recolhas dos séculos XIII e XIV, Lisboa, Edições Colibri, p. 369 (en portugués).

Véxase tamén