Manila: Diferenzas entre revisións
m elimino a Categoría:Filipinas; engado a Categoría:Xeografía de Filipinas mediante HotCat |
m Bot: Cambio o modelo: Referencias; cambios estética |
||
Liña 13: | Liña 13: | ||
Durante a retirada [[Xapón|xaponesa]] na [[Segunda Guerra Mundial]], por mor do avance das tropas [[Aliados da Segunda Guerra Mundial|aliadas]] mais de 70.000 persoas foron asasinadas polo [[exército xaponés]] das cales unhas 300 eran españolas.<ref>[http://www.abc.es/20100324/historia-/masacre-espanoles-liberacion-manila-201003241024.html Artigo de prensa] en www.abc.es.</ref> |
Durante a retirada [[Xapón|xaponesa]] na [[Segunda Guerra Mundial]], por mor do avance das tropas [[Aliados da Segunda Guerra Mundial|aliadas]] mais de 70.000 persoas foron asasinadas polo [[exército xaponés]] das cales unhas 300 eran españolas.<ref>[http://www.abc.es/20100324/historia-/masacre-espanoles-liberacion-manila-201003241024.html Artigo de prensa] en www.abc.es.</ref> |
||
==Notas== |
== Notas == |
||
{{ |
{{Listaref}} |
||
[[Categoría:Xeografía de Filipinas]] |
[[Categoría:Xeografía de Filipinas]] |
Revisión como estaba o 22 de marzo de 2015 ás 05:21
A historia urbana de Manila ten os seus antecedentes nos asentamentos comerciais establecidos polos musulmáns moito antes da chegada dos españois, destacando os dous da desembocadura do río Pasig: Tondo ao norte, o máis importante, e Maynilad na beira sur. Comerciaban cos chineses e outras zoas da rexión. Os dous asentamentos estaban fortificados con troncos de palmeira.
Foi coa chegada e toma do poder polos conquistadores españois ao mando de Miguel de Legazpi en 1571, cando estes levantaron un forte na península onde se estendía Maynilad, confinada entre o Pasig e a ampla e pechada baía do oeste da illa de Luzón, coma ten comezado a historia de Manila.
Inicialmente construíron un simple bastión (Fortaleza de Nosa Señora da Guía 1571-91), seguido dun forte propiamente dito na punta máis defendible da península (Forte de Santiago 1589-1592)[1] e finalmente o amurallamento de toda a poboación asentada (1590-1606). Por iso recibiu o nome de Intramuros[2]. Eran 64 hectáreas coa típica disposición en cuadrícula das fundacións coloniais españolas:[3] rúas cruzándose ortogonalmente e deixando un bloque baleiro coma praza central cos poderes representativos o redor, catedral e palacio[4]. Fóra, por desconfianza despois do ataque chinés de 1574, ao leste foi disposto o barrio para ese grupo étnico á vez que mercado (Parián, demolido en 1783 e trasladado a beira oposta do río). Xusto onde se construíu a primeira ponte sobre o Pasig e por moito tempo a única, a Ponte Grande ou de España.[5]
A cidade sufriu con frecuencia terremotos que a destruíron. Ata sete veces ten sido reconstruída a catedral.
Os séculos XVIII e XIX verán o crecemento de Manila fora de murallas pola imposibilidade física de facelo no interior.[6] Así desenvolveranse os diferentes barrios ou distritos: na beira norte do río o antigo asentamento de Tondo e Binondo xunto á ponte;[7] San Miguel augas arriba co Pazo de Malacañang. Despois chegaría a quenda das grandes infraestruturas, ferrocarril e porto, este último pechando Intramuros ao mar.[8]
Durante a retirada xaponesa na Segunda Guerra Mundial, por mor do avance das tropas aliadas mais de 70.000 persoas foron asasinadas polo exército xaponés das cales unhas 300 eran españolas.[9]