Yoichiro Nambu

Yoichiro Nambu

Nome orixinal	(ja) 南部 陽一郎
Biografía
Nacemento	18 de xaneiro de 1921 Toquio, Xapón
Morte	5 de xullo de 2015 (94 anos) Toyonaka, Xapón
Causa da morte	Morte natural  (Infarto agudo de miocardio )
Datos persoais
Residencia	Estados Unidos e Xapón
País de nacionalidade	Estadounidense
Educación	Universidade de Toquio
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico teórico , físico , catedrático , investigador
Empregador	Universidade de Chicago Universidade Ritsumeikan Osaka City University (en) Universidade de Toquio
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Member of the National Academy of Sciences of the United States (en) ) (1973–) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos American Physical Society (pt)
Alumnos	Bindu A. Bambah (en)
Lingua	Lingua xaponesa
Obra
Doutorando	Savas Dimopoulos (en) e Ramon Brewster Hoff (en)
Premios
Premio Nobel de Física (2008)
Lista (2008)  Premio Nobel de Física (2007)  Prêmio Pomeranchuk (pt) (2005)  Medalha Oskar Klein (pt) (2005)  Medalla Benjamin Franklin (1994)  Prêmio Sakurai (pt) (1994)  Premio Wolf en Física (1986)  Medalha Dirac (pt) (1985)  Medalla Max Planck (1982)  Medalla Nacional de Ciencia (1978)  Pessoa de Mérito Cultural (pt) (1978)  Orden da Cultura (1976)  Prêmio Memorial J. Robert Oppenheimer (pt) (1970)  Prêmio Dannie Heineman de Física Matemática (pt)  Bolsa de estudos Guggenheim

Yoichiro Nambu (南部 陽一郎, Nanbu Yōichirō), nado en Tokio o 18 de xaneiro de 1921, é un físico estadounidense de orixe xaponesa.

Traxectoria

É famoso por ter proposto a "cor de carga" da cromodinámica cuántica, por ter realizado traballos en principios de ruptura espontánea de simetría electrodébil na física de partículas, e por ter descuberto que o modelo de dobre resonancia podería explicarse coa teoría de cordas da mecánica cuántica, sendo ademais, canda Holger Bech Nielsen, John H. Schwarz e Leonard Susskind, un dos fundadores desta teoría. Foi recoñecido con numerosos premios e honras tales como o Premio Nobel de Física, Premio J. Robert Oppenheimer, a Medalla Nacional de Ciencias de Estados Unidos, Orde de Cultura de Xapón, a Medalla Max Planck, o Premio Wolf, a Medalla Franklin, a Medalla Dirac ou o Premio Sakurai.

Nambu converteuse inicialmente en profesor de física da Universidade de Osaka en 1950. Actualmente é profesor emérito da Universidade de Chicago.

A Acción Nambu-Goto da teoría de cordas recibe ese nome na honrra de Nambu e de Tetsuo Goto. Por outra parte, os bosóns sen masa planteanse na teoría de campos con ruptura espontánea de simetría e denominanse a veces bosons Nambu-Goldstone.

O 7 de outubro de 2008 foi galardoado co Premio Nobel de Física polos seus descubrimentos en física subatómica, xunto cos xaponeses Makoto Kobayashi e Toshihide Maskawa.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina oficial do Nobel de Física 2008 (en inglés)