Gran Premio de Detroit de 1982: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Fendetestas (conversa | contribucións)
a primeira edición desta páxina procede da tradución total ou parcial de en:1982 Detroit Grand Prix
 
Fendetestas (conversa | contribucións)
a edición de esta páxina procede da información de en:1982 Detroit Grand Prix
Liña 39: Liña 39:


O '''1982 Detroit Grand Prix''' foi unha carreira de [[Fórmula Un]] celebrada o 6 de xuño de 1982 en [[Detroit, Michigan]]. Partindo da decimoséptima posición na grella, o piloto de Irlanda do Norte [[John Watson (piloto) | John Watson]] gañou o primeiro '''Gran Premio de Detroit''', na sexta ubicación diferente da Fórmula Un nos Estados Unidos.
O '''Gran Premio de Detroit de 1982''' foi unha carreira de [[Fórmula Un]] celebrada o 6 de xuño de 1982 en [[Detroit, Michigan]]. Partindo da decimosétima posición na grella, o piloto de Irlanda do Norte [[John Watson (piloto) | John Watson]] gañou o primeiro '''Gran Premio de Detroit''', na sexta ubicación diferente da Fórmula Un nos Estados Unidos.


== Resumen ==
== Resumo da carreira ==


Debido a problemas de organización, a práctica adicional prevista para o xoves foi cancelada, e a primeira sesión de cualificación do venres tivo que ser posposta. Só houbo tempo para unha sesión de práctica unha hora o venres, así que a cualificación levouse a cabo o sábado en dúas sesións dunha hora, con catro horas de diferenza. O sábado foi frío e nublado coa moi real ameaza de choiva, e case todos os pilotos apresuráronse para conseguir un momento na pista seca, mentres podían, cunha chea de voltas e pases polos camiños de escape do descoñecido circuíto. A sesión da tarde foi sobre mollado, como se esperaba, e os tempos da sesión da mañá, efectivamente, determinaron a grella.
Debido a problemas de organización, a práctica prevista para o xoves foi cancelada, e a primeira sesión de cualificación do venres tivo que ser posposta. Só houbo tempo para unha sesión de práctica unha hora o venres, así que a cualificación levouse a cabo o sábado en dúas sesións dunha hora, con catro horas de diferenza. O sábado foi frío e nubrado coa moi real ameaza de choiva, e case todos os pilotos apresuráronse para conseguir un momento na pista seca, mentres podían, cunha chea de voltas e pases polos camiños de escape do descoñecido circuíto. A sesión da tarde foi sobre mollado, como se esperaba, e os tempos da sesión da mañá, efectivamente, determinaron a grella.


[[Alain Prost]] logrou a sexta pole de [[Renault F1 | Renault]] en sete carreiras da tempada cunha volta de 1:48.537, un promedio de menos de 134 quilómetros por hora, máis lento que [[Gran Premio de Mónaco | Mónaco]]. [[Andrea de Cesaris]], o único piloto que logrou unha pole sen ser de Renault no que ía de 1982 ([[Gran Premio do oeste dos Estados Unidos de 1982 | Long Beach]]), puxo o seu [[Alfa Romeo F1 | Alfa Romeo ]] xunto a Prost na primeira fila cun 1:48.872, por diante do [[WilliamsF1 | Williams]] de [[Keke Rosberg]]. Por segunda carreira consecutiva, [[Scuderia Ferrari | Ferrari]] só participaba cun coche logo da morte de [[Gilles Villeneuve]] en [[Gran Premio de Bélxica de 1982 | Bélxica]] catro semanas antes, e [[Didier Pironi]] clasificou en cuarto lugar.
[[Alain Prost]] logrou a sexta pole de [[Renault F1 | Renault]] das sete carreiras da tempada, cunha volta de 1:48.537, unha media de menos de 134 quilómetros por hora, máis lento que [[Gran Premio de Mónaco | Mónaco]]. [[Andrea de Cesaris]], o único piloto que logrou unha pole sen ser de Renault no que ía de 1982 ([[Gran Premio do oeste dos Estados Unidos de 1982 | Long Beach]]), puxo o seu [[Alfa Romeo F1 | Alfa Romeo ]] xunto a Prost na primeira fila con 1:48.872, por diante do [[WilliamsF1 | Williams]] de [[Keke Rosberg]]. Por segunda carreira consecutiva, [[Scuderia Ferrari | Ferrari]] só participaba cun coche logo da morte de [[Gilles Villeneuve]] en [[Gran Premio de Bélxica de 1982 | Bélxica]] catro semanas antes, e [[Didier Pironi]] clasificou en cuarto lugar.


O único piloto estadounidense na carreira, [[Eddie Cheever]], púxo un bo espectáculo para a afección local, colocando o seu [[Equipe Ligier | Ligier]] noveno, detrás dos [[Team Lotus | Lotus]] de [[Nigel Mansell]] e [[Elio de Angelis]] e xusto por diante de [[Niki Lauda]] no [[McLaren]]. Pero a maior sorpresa, era ver ao actual campión do mundo [[Nelson Piquet]] na parte inferior da táboa de tempos. Problemas cos motores [[BMW | BMW]] en ambos coches de carreiras e cos repostos durante a sesión da mañá e a choiva na tarde combináronse para deixalo fóra da grella para a carreira do domingo.
O único piloto estadounidense na carreira, [[Eddie Cheever]], puxo o espectáculo para a afección local, colocando o seu [[Equipe Ligier | Ligier]] noveno, detrás dos [[Team Lotus | Lotus]] de [[Nigel Mansell]] e [[Elio de Angelis]] e xusto por diante de [[Niki Lauda]] no [[McLaren]]. Pero a maior sorpresa, era ver ao actual campión do mundo [[Nelson Piquet]] na parte inferior da táboa de tempos. Os problemas cos motores [[BMW | BMW]] en ambos coches, cos repostos durante a sesión da mañá e ca choiva na tarde combináronse para deixalo fóra da grella para a carreira do domingo.


A diferenza da tarde do sábado, o domingo foi asollado e moi agradable. Os tres primeiros pilotos fixeron un excelente comezo, e Prost liderou por diante de de Cesaris e Rosberg na primeira volta. Tras eles ao final da primeira volta estaban Pironi, Mansell, [[Bruno Giacomelli]], Cheever e Lauda. [[Manfred Winkelhock]] retirouse sendo quinto. Só dúas voltas máis tarde, na volta tres, de Cesaris entrou renqueando en boxes cun eixe de transmisión roto, deixando a Rosberg en segundo lugar, a tres segundos por detrás de Prost.
A diferenza da tarde do sábado, o domingo foi asollado e moi agradábel. Os tres primeiros pilotos fixeron un excelente comezo, e Prost liderou por diante de de Cesaris e Rosberg na primeira volta. Tras eles ao final da primeira volta estaban Pironi, Mansell, [[Bruno Giacomelli]], Cheever e Lauda. [[Manfred Winkelhock]] retirouse sendo quinto. Só dúas voltas máis tarde, na volta tres, de Cesaris entrou ranqueando en boxes cun eixe de transmisión roto, deixando a Rosberg en segundo lugar, a tres segundos por detrás de Prost.


<blockquote>
<blockquote>
''Na volta sete, baixo a presión de de Angelis, [[Roberto Guerrero]] no [[Ensign F1 | Ensign]] saíu desviado na primeira curva. De Angelis tratou de pasar polo interior, pero cando Guerrero volveu á trazada, os dous chocaron. O Lotus puido continuar, pero Guerrero empotrouse contra un alto muro de pneumáticos. [[Jochen Mass]] e Watson foron capaces de evitar os restos do Ensign, pero cando [[Riccardo Patrese]] chegou ao lugar, chocou contra eles e golpeou o muro de pneumáticos xusto á beira de Guerreiro, perdendo unha roda. Un conducto de freo do coche de Patrese incendiouse, e aínda que os coches accidentados parecían estar fora da pista, a visión de dous coches detidos na pista, un deles en chamas, fixo que o Director de Carreira sacara a bandeira vermella. ''
''Na volta sete, baixo a presión de de Angelis, [[Roberto Guerrero]] no [[Ensign F1 | Ensign]] saíuse na primeira curva. De Angelis tratou de pasar polo interior, pero cando Guerrero volveu á trazada, os dous chocaron. O Lotus puido continuar, pero Guerrero estrelouse contra o muro de pneumáticos. [[Jochen Mass]] e Watson foron capaces de evitar os restos do Ensign, pero cando [[Riccardo Patrese]] chegou ao lugar, chocou contra eles e golpeou o muro de pneumáticos xusto á beira de Guerrero, perdendo unha roda. Un conduto dos freos do coche de Patrese incendiouse, e aínda que os coches accidentados estaban fora da pista, a visión de dous coches detidos na pista, un deles en chamas, fixo que o Director de Carreira sacara a bandeira vermella. ''
</blockquote>
</blockquote>


Os coches volveron a boxes e esperaron durante case unha hora, mentres fixéronse todo tipo de reparaciones polos mecánicos. Prost cambiara os seus faldróns e repostou combustible, Lauda reparou as fugas do radiador de aceite, e Guerreiro, Winkelhock e Patrese, que se retiraran, trouxeron pezas para os seus coches desde fóra da grella para reiniciala. Aínda que non se lles permitiu, dezaoito coches reiniciron a carreira en orde de marcha, o resultado final sería determinado pola suma dos dous tempos rexistrados nas dúas partes da carreira.
Os coches volveron a boxes e esperaron durante case unha hora, mentres fixéronse todo tipo de reparacións polos mecánicos. Prost cambiou os seus faldróns e repostou combustible, Lauda reparou as fugas do radiador de aceite, e Guerrero, Winkelhock e Patrese, que se retiraran, trouxeron pezas para os seus coches desde fóra da grella para reiniciala, aínda que non se lles permitiu. Dezaoito coches reiniciaron a carreira en orde de marcha, o resultado final sería determinado pola suma dos dous tempos rexistrados nas dúas partes da carreira.


Prost tomou de novo a dianteira e unha volta máis tarde lideraba diante de Rosberg, Pironi, Giacomelli, Cheever, [[René Arnoux]], Lauda e Mansell. Inmediatamente, Prost empezou a distanciarse de Rosberg, que tamén foi afastandose de Pironi e, logo de quince voltas (total), lideraba por cinco segundos. pero pouco despois, o Renault comezou a desenvolver problemas de inxección electrónica, como o seu compañeiro Arnoux varias voltas antes, e o francés viu como a súa vantaxe sobre Rosberg comezou a evaporarse. Na volta 21, os dous coches eran nariz con cola, e unha volta máis tarde, o Williams tomou a iniciativa de forma brillante como Rosberg detívose á beira de entrar nunha das moitas curvas de dereitas apertados, quedáronse alí a través da esquina no exterior, e xurdido ligeramente cara aos lados pero diante. Prost seguiu caendo cara atrás e finalmente sen óso, mentres que un dado furiosos seguiron detrás de Rosberg, agora sobre o segundo lugar, entre Pironi, Giacomelli, Cheever e Lauda.
Prost tomou de novo a dianteira e unha volta máis tarde lideraba diante de Rosberg, Pironi, Giacomelli, Cheever, [[René Arnoux]], Lauda e Mansell. Inmediatamente, Prost empezou a distanciarse de Rosberg, que tamén foi afastándose de Pironi e, logo de quince voltas (total), lideraba por cinco segundos. Pero pouco despois, o Renault comezou a desenvolver problemas de inxección electrónica, como o seu compañeiro Arnoux varias voltas antes, e o francés viu como a súa vantaxe sobre Rosberg comezou a evaporarse. Na volta 21, os dous coches estaban nariz con cola, e unha volta máis tarde, o Williams tomou a iniciativa de forma brillante, Rosberg arrimouse á beira para entrar nunha das moitas estreitas curvas de dereitas, quedouse no exterior da curva, saíu lixeiramente de lados pero por diante. Prost seguiu perdendo tempo detrás de Rosberg, en segundo lugar, entre Pironi, Giacomelli, Cheever e Lauda.


Detrás deste grupo, sorprendentemente, chegou o McLaren de carga de John Watson, logo de asaltar a través de case todo o campo da decimoséptima posición na parrilla inicial. Cando Cheever e Lauda ambos alcanzaron Giacomelli como el conseguiu lado saír dunha curva, Watson foi rápidamente nariz á cola detrás de Giacomelli e loitando para conseguir a través. Na volta 30, con Rosberg líder por 15 segundos, Watson pasou Giacomelli, pero o italiano contraatacou un momento máis tarde, cando o McLaren saíu desviado. Giacomelli tratou de abrirse paso a través no interior, pero a súa roda dianteira esquerda golpeou traseira dereita de Watson, e Giacomelli terminou na parede. Pironi mantívose firme tanto Lauda e Cheever, pero cando Watson aferrou a eles, pasou os tres na mesma volta para facerse cargo de segundo lugar trece segundos por detrás de Rosberg.
Detrás deste grupo, sorprendentemente, chegou atacando o McLaren de John Watson, logo de avanzar desde a decimosétima posición na grella inicial. Cando Cheever e Lauda adiantaron a Giacomelli Watson aproveitou para achegarse. Na volta 30, con Rosberg líder por 15 segundos, Watson pasou a Giacomelli, pero o italiano contraatacou un momento máis tarde, cando o McLaren saíu desviado. Giacomelli tratou de abrirse paso a través do interior, pero a súa roda dianteira esquerda golpeou traseira dereita de Watson, e Giacomelli terminou contra o muro. Pironi mantívose firme diante de Lauda e Cheever, pero cando Watson achegouse a eles, pasou aos tres na mesma volta para facerse co segundo lugar trece segundos por detrás de Rosberg.


<blockquote>
<blockquote>
''En dúas voltas, a brecha reduciuse a sete segundos, logo de dous segundos, e ao final da volta 37, Watson foi de dous segundos e, como Rosberg perdera a terceira velocidade. En xeral, con todo, o tempo combinado, Rosberg era aínda dezaoito segundos por diante, polo que intentou simplemente para estar preto dos McLaren. Mentres tanto, Lauda, inspirado talvez polo seu compañeiro de equipo, pasara tanto Cheever e Pironi, e agora tamén se achegou a Rosberg. Probablemente sabendo o Williams estaba en problemas, el imprudentemente fixo unha inmersión tarde polo interior da curva uno. Pechou as súas rodas, golpeou a parede e rompeuse a suspensión, deixando Cheever no terceiro lugar.''
''En dúas voltas, a brecha reduciuse a sete segundos, logo a dous segundos, e ao final da volta 37, Watson estaba dous segundos arriba, Rosberg perdera a terceira velocidade. Na xeral, con todo, co tempo combinado, Rosberg estaba aínda dezaoito segundos por diante, polo que intentou simplemente permanecer preto do McLaren. Mentres tanto, Lauda, inspirado talvez polo seu compañeiro de equipo, pasara a Cheever e Pironi, e tamén achegábase a Rosberg. Probablemente sabendo que o Williams tiña problemas, imprudentemente na curva un bloqueou as súas rodas, golpeou a parede e rompeu a suspensión, deixando Cheever no terceiro lugar.''
</blockquote>
</blockquote>


Asegure á cabeza, Watson foi capaz de retroceder como Rosberg loitou con problemas de alimentación de combustible e os neumáticos gastados, ademais da súa caixa de cambios en crises, e deixou caer todo o camiño de volta á quinta posición na pista, cuarto en tempo combinado. Cunha velocidade media de só 78 mph, alcánzase o límite de tempo de dúas horas moi por baixo dos previstos 76 voltas, e Watson conseguiu a súa segunda vitoria da tempada. Estadounidense Eddie Cheever afirmou segundos para o seu mellor resultado do Gran Premio, por diante de Pironi en terceira.
Asegurada á cabeza, Watson foi capaz de distanciarse, Rosberg loitaba con problemas de alimentación de combustible e cos pneumáticos gastados, ademais da súa caixa de cambios avariada, caendo á quinta posición na pista, cuarto en tempo combinado. Cunha velocidade media de só 125 km/h, alcanzouse o límite de tempo de dúas horas moi por baixo das 76 voltas previstas, e Watson conseguiu a súa segunda vitoria da tempada. O estadounidense Eddie Cheever foi segundo, o seu mellor resultado nun Gran Premio, por diante de Pironi terceiro.


Malia unha montaña de problemas iniciais co novo circuíto, os organizadores da carreira recibiron excelentes críticas polos seus esforzos, e unha nova cidade americana fixeran a súa entrada á Fórmula Uno. Con dúas carreiras de Estados Unidos xa se executan en 1982, [[1982 Gran Premio das Veigas | aínda se mantivo]], xa que, por primeira vez na historia, un país sería a sé de tres eventos nunha soa tempada de Grand Prix.
Malia unha montaña de problemas iniciais co novo circuíto, os organizadores da carreira recibiron excelentes críticas polos seus esforzos, e unha nova cidade americana fixera a súa entrada na Fórmula Un. Con dúas carreiras disputadas nos Estados Unidos en 1982,aínda faltaba a carreira das [[Gran Premio Caesars Palace de 1982 | Vegas]], xa que, por primeira vez na historia, un país sería a sé de tres Grandes Premios nunha soa tempada.


== Clasificación ==
== Clasificación ==

Revisión como estaba o 16 de febreiro de 2015 ás 22:47

Gran Premio de Estados Unidos de 1982
Detalles da carreira
Carreira 7 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1982.
Trazado do circuíto deDetroit.
Trazado do circuíto deDetroit.
Data 6 de xuño de 1982
Nome oficial I Gran Premio de Detroit
Localización Circuíto urbano de Detroit
Detroit, Michigan
Percorrido Circuíto urbano
4´168 km
Distancia 62 voltas, 258´428 km
ClimaSeco, asollado, cálido
Pole position
Piloto Francia Alain Prost Renault
Tempo 1:48.537
Volta rápida
Piloto Francia Alain Prost Renault
Tempo 1:50.438 na volta 45
Podio
Primeiro John Watson McLaren-Ford
Segundo Eddie Cheever Ligier-Matra
Terceiro Francia Didier Pironi Ferrari


O Gran Premio de Detroit de 1982 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 6 de xuño de 1982 en Detroit, Michigan. Partindo da decimosétima posición na grella, o piloto de Irlanda do Norte John Watson gañou o primeiro Gran Premio de Detroit, na sexta ubicación diferente da Fórmula Un nos Estados Unidos.

Resumo da carreira

Debido a problemas de organización, a práctica prevista para o xoves foi cancelada, e a primeira sesión de cualificación do venres tivo que ser posposta. Só houbo tempo para unha sesión de práctica unha hora o venres, así que a cualificación levouse a cabo o sábado en dúas sesións dunha hora, con catro horas de diferenza. O sábado foi frío e nubrado coa moi real ameaza de choiva, e case todos os pilotos apresuráronse para conseguir un momento na pista seca, mentres podían, cunha chea de voltas e pases polos camiños de escape do descoñecido circuíto. A sesión da tarde foi sobre mollado, como se esperaba, e os tempos da sesión da mañá, efectivamente, determinaron a grella.

Alain Prost logrou a sexta pole de Renault das sete carreiras da tempada, cunha volta de 1:48.537, unha media de menos de 134 quilómetros por hora, máis lento que Mónaco. Andrea de Cesaris, o único piloto que logrou unha pole sen ser de Renault no que ía de 1982 ( Long Beach), puxo o seu Alfa Romeo xunto a Prost na primeira fila con 1:48.872, por diante do Williams de Keke Rosberg. Por segunda carreira consecutiva, Ferrari só participaba cun coche logo da morte de Gilles Villeneuve en Bélxica catro semanas antes, e Didier Pironi clasificou en cuarto lugar.

O único piloto estadounidense na carreira, Eddie Cheever, puxo o espectáculo para a afección local, colocando o seu Ligier noveno, detrás dos Lotus de Nigel Mansell e Elio de Angelis e xusto por diante de Niki Lauda no McLaren. Pero a maior sorpresa, era ver ao actual campión do mundo Nelson Piquet na parte inferior da táboa de tempos. Os problemas cos motores BMW en ambos coches, cos repostos durante a sesión da mañá e ca choiva na tarde combináronse para deixalo fóra da grella para a carreira do domingo.

A diferenza da tarde do sábado, o domingo foi asollado e moi agradábel. Os tres primeiros pilotos fixeron un excelente comezo, e Prost liderou por diante de de Cesaris e Rosberg na primeira volta. Tras eles ao final da primeira volta estaban Pironi, Mansell, Bruno Giacomelli, Cheever e Lauda. Manfred Winkelhock retirouse sendo quinto. Só dúas voltas máis tarde, na volta tres, de Cesaris entrou ranqueando en boxes cun eixe de transmisión roto, deixando a Rosberg en segundo lugar, a tres segundos por detrás de Prost.

Na volta sete, baixo a presión de de Angelis, Roberto Guerrero no Ensign saíuse na primeira curva. De Angelis tratou de pasar polo interior, pero cando Guerrero volveu á trazada, os dous chocaron. O Lotus puido continuar, pero Guerrero estrelouse contra o muro de pneumáticos. Jochen Mass e Watson foron capaces de evitar os restos do Ensign, pero cando Riccardo Patrese chegou ao lugar, chocou contra eles e golpeou o muro de pneumáticos xusto á beira de Guerrero, perdendo unha roda. Un conduto dos freos do coche de Patrese incendiouse, e aínda que os coches accidentados estaban fora da pista, a visión de dous coches detidos na pista, un deles en chamas, fixo que o Director de Carreira sacara a bandeira vermella.

Os coches volveron a boxes e esperaron durante case unha hora, mentres fixéronse todo tipo de reparacións polos mecánicos. Prost cambiou os seus faldróns e repostou combustible, Lauda reparou as fugas do radiador de aceite, e Guerrero, Winkelhock e Patrese, que se retiraran, trouxeron pezas para os seus coches desde fóra da grella para reiniciala, aínda que non se lles permitiu. Dezaoito coches reiniciaron a carreira en orde de marcha, o resultado final sería determinado pola suma dos dous tempos rexistrados nas dúas partes da carreira.

Prost tomou de novo a dianteira e unha volta máis tarde lideraba diante de Rosberg, Pironi, Giacomelli, Cheever, René Arnoux, Lauda e Mansell. Inmediatamente, Prost empezou a distanciarse de Rosberg, que tamén foi afastándose de Pironi e, logo de quince voltas (total), lideraba por cinco segundos. Pero pouco despois, o Renault comezou a desenvolver problemas de inxección electrónica, como o seu compañeiro Arnoux varias voltas antes, e o francés viu como a súa vantaxe sobre Rosberg comezou a evaporarse. Na volta 21, os dous coches estaban nariz con cola, e unha volta máis tarde, o Williams tomou a iniciativa de forma brillante, Rosberg arrimouse á beira para entrar nunha das moitas estreitas curvas de dereitas, quedouse no exterior da curva, saíu lixeiramente de lados pero por diante. Prost seguiu perdendo tempo detrás de Rosberg, en segundo lugar, entre Pironi, Giacomelli, Cheever e Lauda.

Detrás deste grupo, sorprendentemente, chegou atacando o McLaren de John Watson, logo de avanzar desde a decimosétima posición na grella inicial. Cando Cheever e Lauda adiantaron a Giacomelli Watson aproveitou para achegarse. Na volta 30, con Rosberg líder por 15 segundos, Watson pasou a Giacomelli, pero o italiano contraatacou un momento máis tarde, cando o McLaren saíu desviado. Giacomelli tratou de abrirse paso a través do interior, pero a súa roda dianteira esquerda golpeou traseira dereita de Watson, e Giacomelli terminou contra o muro. Pironi mantívose firme diante de Lauda e Cheever, pero cando Watson achegouse a eles, pasou aos tres na mesma volta para facerse co segundo lugar trece segundos por detrás de Rosberg.

En dúas voltas, a brecha reduciuse a sete segundos, logo a dous segundos, e ao final da volta 37, Watson estaba dous segundos arriba, Rosberg perdera a terceira velocidade. Na xeral, con todo, co tempo combinado, Rosberg estaba aínda dezaoito segundos por diante, polo que intentou simplemente permanecer preto do McLaren. Mentres tanto, Lauda, inspirado talvez polo seu compañeiro de equipo, pasara a Cheever e Pironi, e tamén achegábase a Rosberg. Probablemente sabendo que o Williams tiña problemas, imprudentemente na curva un bloqueou as súas rodas, golpeou a parede e rompeu a suspensión, deixando Cheever no terceiro lugar.

Asegurada á cabeza, Watson foi capaz de distanciarse, Rosberg loitaba con problemas de alimentación de combustible e cos pneumáticos gastados, ademais da súa caixa de cambios avariada, caendo á quinta posición na pista, cuarto en tempo combinado. Cunha velocidade media de só 125 km/h, alcanzouse o límite de tempo de dúas horas moi por baixo das 76 voltas previstas, e Watson conseguiu a súa segunda vitoria da tempada. O estadounidense Eddie Cheever foi segundo, o seu mellor resultado nun Gran Premio, por diante de Pironi terceiro.

Malia unha montaña de problemas iniciais co novo circuíto, os organizadores da carreira recibiron excelentes críticas polos seus esforzos, e unha nova cidade americana fixera a súa entrada na Fórmula Un. Con dúas carreiras disputadas nos Estados Unidos en 1982,aínda faltaba a carreira das Vegas, xa que, por primeira vez na historia, un país sería a sé de tres Grandes Premios nunha soa tempada.

Clasificación

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 7 John Watson McLaren-Ford 62 1:58:41.043 17 9
2 25 Eddie Cheever Ligier-Matra 62 + 15.726 9 6
3 28 Francia Didier Pironi Ferrari 62 + 28.077 4 4
4 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 62 + 1:11.976 3 3
5 5 Derek Daly Williams-Ford 62 + 1:23.757 12 2
6 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 61 + 1 volta 13 1
7 17 Alemaña Jochen Mass March-Ford 61 + 1 volta 18
8 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 61 + 1 volta 19
9 4 Brian Henton Tyrrell-Ford 60 + 2 voltas 20
10 16 Francia René Arnoux Renault 59 + 3 voltas 15
11 20 Chico Serra Fittipaldi-Ford 59 + 3 voltas 26
NC 15 Francia Alain Prost Renault 54 + 8 voltas 1
Ret 12 Nigel Mansell Lotus-Ford 44 Motor 7
Ret 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 40 Colisión 10
Ret 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 40 Trompo 16
Ret 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 30 Colisión 6
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 17 Caixa de cambios 8
Ret 10 Chile Eliseo Salazar ATS-Ford 13 Trompo 25
Ret 14 Roberto Guerrero Ensign-Ford 6 Colisión 11
Ret 2 Italia Riccardo Patrese Brabham-Ford 6 Colisión 14
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 2 Transmisión 2
Ret 31 Francia Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 2 Encendido 22
Ret 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-Ford 1 Trompo 5
Ret 18 Raul Boesel March-Ford 0 Colisión 21
Ret 30 Italia Mauro Baldi Arrows-Ford 0 Colisión 24
NTS 32 Italia Riccardo Paletti Osella-Ford 23
NSC 19 España Emilio de Villota March-Ford
NSC 1 Nelson Piquet Brabham-BMW
NSC 33 Países Baixos Jan Lammers Theodore-Ford

Posicións logo da carreira

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Mónaco de 1982
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1982
Carreira seguinte:
Gran Premio de Canadá de 1982
Carreira anterior:
Non houbo
Gran Premio de Detroit Carreira seguinte:
Gran Premio de Detroit de 1983

Notas

  • Innes Ireland (October, 1982). "1st Detroit Grand Prix: Wattie, The Renaissance Man". Road & Track, 140-144.
  • Mike S. Lang (1992). Grand Prix!: Race-by-race account of Formula 1 World Championship motor racing. Volume 4: 1981 to 1984. Haynes Publishing Group. ISBN 0-85429-733-2

Véxase tamén

Ligazóns externas