Lei de normalización lingüística: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 2 de febreiro de 2015 ás 21:05

A Lei de Normalización Lingüística ou Lei 3/1983, do 15 de xuño de Normalización Lingüística (publicada no DOG nº 84, de 14 de xullo de 1983) é un desenvolvemento do estatuto de autonomía de Galiza que ten como obxectivo normalizar a situación do idioma galego tanto na súa situación legal como no seu uso.

Como di na súa introdución:

A lingua é a maior e máis orixinal creación colectiva dos galegos, é a verdadeira forza espiritual que lle dá unidade interna á nosa comunidade.

Esta lei regula os dereitos lingüísticos dos galegos e o status das linguas oficiais na comunidade autónoma galega (ademais de protexer o galego exterior)

Entre as súas disposicións mais importantes figuran:

Artigo 1: O galego é a lingua propia de Galicia.
Artigo 3: Os poderes públicos de Galicia adoptarán as medidas oportunas para que ninguén sexa discriminado por razón de lingua.
Artigo 10: 1. Os topónimos de Galicia terán como única forma oficial a galega.
Artigo 14: 1. A lingua galega é materia de estudio obrigatorio en tódolos niveis educativos non universitarios. Garantirase o uso efectivo deste dereito en tódolos centros públicos e privados.

Véxase tamén

Outros artigos

Historia da lingua galega

Ligazóns externas

Texto da Lei de Normalización Lingüística (DOG)

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
-A '''Lei de Normalización Lingüística''' ou ''[[Lei]] 3/1983, do 15 de xuño de Normalización Lingüística'' (publicada no [[DOG]]: o [[14 de xullo]] de [[1983]]) é un desenvolvemento do [[Estatuto de Autonomía de Galicia de 1981|estatuto de autonomía de Galiza]] que ten como obxectivo normalizar a situación do idioma galego tanto na súa situación legal como no seu uso.
+A '''Lei de Normalización Lingüística''' ou ''[[Lei]] 3/1983, do 15 de xuño de Normalización Lingüística'' (publicada no DOG nº 84, de 14 de xullo de 1983) é un desenvolvemento do [[Estatuto de Autonomía de Galicia de 1981|estatuto de autonomía de Galiza]] que ten como obxectivo normalizar a situación do idioma galego tanto na súa situación legal como no seu uso.
 Como di na súa introdución:
-{{Cita|A lingua é a maior e máis orixinal creación colectiva dos galegos, é a verdadeira forza espiritual que lle dá unidade interna á nosa comunidade.}}
+{{Cita|''A lingua é a maior e máis orixinal creación colectiva dos galegos, é a verdadeira forza espiritual que lle dá unidade interna á nosa comunidade''.}}
 Esta lei regula os dereitos lingüísticos dos galegos e o status das [[lingua oficial|linguas oficiais]] na [[Galicia|comunidade autónoma galega]] (ademais de protexer o [[galego exterior]])
@@ Liña 8: / Liña 8: @@
 Entre as súas disposicións mais importantes figuran:
-*''Artigo 1:''  O galego é a lingua propia de Galicia.
+*''Artigo 1:'' O galego é a lingua propia de Galicia.
-*''Artigo 3'':  Os poderes públicos de Galicia adoptarán as medidas oportunas para que ninguén sexa discriminado por razón de lingua.
+*''Artigo 3'': Os poderes públicos de Galicia adoptarán as medidas oportunas para que ninguén sexa discriminado por razón de lingua.
-*''Artigo 10'':  1. Os topónimos de Galicia terán como única forma oficial a galega.
+*''Artigo 10'': 1. Os topónimos de Galicia terán como única forma oficial a galega.
-*''Artigo 14'':  1. A lingua galega é materia de estudio obrigatorio en tódolos niveis educativos non universitarios. Garantirase o uso efectivo deste dereito en tódolos centros públicos e privados.
+*''Artigo 14'': 1. A lingua galega é materia de estudio obrigatorio en tódolos niveis educativos non universitarios. Garantirase o uso efectivo deste dereito en tódolos centros públicos e privados.
 ==Véxase tamén==