Monte Apo: Diferenzas entre revisións
*respeito>respecto |
m elimino a Categoría:Filipinas; engado a Categoría:Xeografía de Filipinas mediante HotCat |
||
| Liña 40: | Liña 40: | ||
O monte está considerado como o centro de [[endemismo]]s da illa de Mindanao. A súa área alberga arredor de 270 especies distintas de [[aves]], das que un centenar se consideran endémicas. A respecto da [[flora]], o monte acolle tres tipos diferentes de bosques tropicais, desde a base até media ladeira, con bosque de montaña na parte superior. |
O monte está considerado como o centro de [[endemismo]]s da illa de Mindanao. A súa área alberga arredor de 270 especies distintas de [[aves]], das que un centenar se consideran endémicas. A respecto da [[flora]], o monte acolle tres tipos diferentes de bosques tropicais, desde a base até media ladeira, con bosque de montaña na parte superior. |
||
[[Categoría:Filipinas|Monte Apo]] |
[[Categoría:Xeografía de Filipinas|Monte Apo]] |
||
Revisión como estaba o 26 de xaneiro de 2015 ás 08:37
| Monte Apo | |
|---|---|
 | |
| Altitude | 2.954 m |
| Latitude | 7º 0' 30 N |
| Lonxitude | 125º 16' 33 L |
| Rexión | Mindanao (Filipinas) |
| Montaña | Montes de Mindanao |
| Primeiro ascenso | 1880 por Joaquín Rajal e outros. |
| Tipo de volcán | Estratovolcán, activo |
.png)
O Monte Apo é un estratovolcán e a montaña máis elevada das illas Filipinas cunha altura de 2.954 metros.
Nome
O seu nome significa "amo" ou "avó".
Situación
O Apo está situado ao sureste de Mindanao, a grande illa do arquipélago, na provincia de Cotobato, a poucos quilómetros ao suroeste da cidade de Davao. A cima presenta un cume aplanado, con tres picos, e un cráter de aproximadamente 500 metros de diámetro cun pequeno lago.
Erupcións
Aínda que o volcán é potencialmente activo, do que son signo as súas solfataras, descoñécese a data da súa derradeira erupción, e non se coñecen rexistros históricos que poidan documentar algún dato ao respecto. É aproveitado para xerar enerxía xeotermal.
Ascensións
Doadamente escalábel, o Apo foi ascendido, en subida rexistrada, por vez primeira o 10 de outubro de 1880 por Joaquín Rajal e outros acompañantes. Actualmente a cima do Monte Apo é un dos destinos preferidos polos filipinos. As sendas de subida están ben marcadas, aínda que presentan abundancia de lixo.
Contorno ambiental
O presidente Manuel L. Quezón declarou a área do Apo parque nacional o 9 de maio de 1936. Ten sido tamén proposto para as candidaturas de Patrimonio Mundial da UNESCO.
O monte está considerado como o centro de endemismos da illa de Mindanao. A súa área alberga arredor de 270 especies distintas de aves, das que un centenar se consideran endémicas. A respecto da flora, o monte acolle tres tipos diferentes de bosques tropicais, desde a base até media ladeira, con bosque de montaña na parte superior.