Bares, Mañón: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
arranxiños diversos
Liña 11: Liña 11:
|entidades = 5
|entidades = 5
}}
}}
'''Santa María de Bares''' é unha parroquia do concello de [[Mañón]] situada no extremo esquerdo da ría do [[río Sor|Sor]].
'''Santa María de Bares''' é unha parroquia do concello de [[Mañón]] situada no extremo esquerdo da ría do [[río Sor|Sor]]. No ano 2011 tiña 197 habitantes.


O extremo desta [[península]] chámase a [[Estaca de Bares]]. Na Estaca hai un [[parque eólico]], precisamente nunha localización na que eran abondosos, noutrora, os [[muíño de vento|muíños de vento]] e as [[acea]]s.
O extremo desta [[península]] chámase a [[Estaca de Bares]]. Na Estaca hai un [[parque eólico]], precisamente nunha localización na que eran abondosos, noutrora, os [[muíño de vento|muíños de vento]] e as [[Acea (construción)|aceas]]. O Semáforo de Bares serviu de axuda á navegación durante varios séculos e foi levantado a petición dos ingleses.

O Semáforo de Bares serviu de axuda á navegación durante varios séculos e foi levantado a petición dos ingleses.


== Historia ==
== Historia ==
O porto de Bares aparece citado por primeira vez o ano [[916]] nun documento do rei [[Ordoño II]], quen concedeu o señorío da Vila de Bares e un [[mosteiro]] sito na parroquia de [[Mogor, Mañón|Mogor]] ao bispo de [[Mondoñedo]] Sabarico II. Pero a súa existencia como vila e como porto se remonta a moitos séculos antes. Atopáronse moedas fenicias, ''tégulas'', ánforas e unha necrópole romana. Atopáronse tamén varias [[mámoa]]s.
O porto de Bares aparece citado por primeira vez o ano [[916]] nun documento do rei [[Ordoño II]], quen concedeu o señorío da Vila de Bares e un [[mosteiro]] sito na parroquia de [[Mogor, Mañón|Mogor]] ao bispo de [[Mondoñedo]] Sabarico II. Pero a súa existencia como vila e como porto se remonta a moitos séculos antes. Atopáronse moedas fenicias, ''tégulas'', ánforas e unha necrópole romana. Atopáronse tamén varias [[mámoa]]s.


O [[peirao]] do porto de Bares, unha magnífica construción a xeito de escolleira de grandes pelouros coñecida co nome de ''O Coído'' pode considerarse o porto máis antigo dos coñecidos no Noroeste da [[Península Ibérica]], talvez de orixe [[fenicios|fenicia]]. Moitos expertos, incluíndo [[Federico Maciñeira]] e [[Fernando Alonso Romero]], asignáronlle unha cronoloxía pre ou protohistórica, tendo en conta os frecuentes e importantes achados efectuados neste lugar. Unha teoría alternativa é a de que é se remonta ao [[século XIII]] ou [[século XIV|XIV]], cando se xeneralizou a caza da [[balea]] no litoral cantábrico, e Bares converteuse nun porto refuxio para os [[barco]]s baleeiros.
O [[peirao]] do porto de Bares, unha gran construción a xeito de escolleira de grandes pelouros coñecida co nome do Coído, pode considerarse o porto máis antigo dos coñecidos no noroeste da [[Península Ibérica]], talvez de orixe [[fenicios|fenicia]]{{cómpre referencia}}. Moitos expertos, incluíndo [[Federico Maciñeira]] e [[Fernando Alonso Romero]], asignáronlle unha cronoloxía pre ou protohistórica, tendo en conta os frecuentes e importantes achados efectuados neste lugar. Unha teoría alternativa é a de que é se remonta ao [[século XIII]] ou [[século XIV|XIV]], cando se xeneralizou a caza da [[balea]] no litoral cantábrico, e Bares converteuse nun porto refuxio para os [[barco]]s baleeiros.


Quedan os restos dunha base do Exército dos Estados Unidos, pertencendo ao sistema LORAN para control das comunicacións aéreas. Foi abandonada no ano 1991 tras a caída do Muro, e a redución de gastos militares dos Estados Unidos.
Quedan os restos dunha base do Exército dos Estados Unidos, pertencente ao sistema LORAN para control das comunicacións aéreas. Foi abandonada no ano 1991 trala caída do [[telón de aceiro]] e a redución de gastos militares dos Estados Unidos.


Tamén pode atoparse no alto do monte de Bares unha garita de pedra que entraba en comunicación con outras dúas en Espasante e no alto do Ortegal, cumprindo unha misión de vixilancia do territorio. A súa orixe estímase no século XVIII.
No alto do monte de Bares hai unha garita de pedra que entraba en comunicación con outras dúas en Espasante e no alto do Ortegal, cumprindo unha misión de vixilancia do territorio. A súa orixe estímase no século XVIII.


== Lugares e parroquias ==
== Lugares e parroquias ==

Revisión como estaba o 20 de novembro de 2014 ás 02:01

Bares
Igrexa de Santa María
ConcelloMañón
Coordenadas43°46′16″N 7°41′02″O / 43.771111111111, -7.6839838888889Coordenadas: 43°46′16″N 7°41′02″O / 43.771111111111, -7.6839838888889
Poboación197 hab. (2011)
Entidades de poboación5
editar datos en Wikidata ]

Santa María de Bares é unha parroquia do concello de Mañón situada no extremo esquerdo da ría do Sor. No ano 2011 tiña 197 habitantes.

O extremo desta península chámase a Estaca de Bares. Na Estaca hai un parque eólico, precisamente nunha localización na que eran abondosos, noutrora, os muíños de vento e as aceas. O Semáforo de Bares serviu de axuda á navegación durante varios séculos e foi levantado a petición dos ingleses.

Historia

O porto de Bares aparece citado por primeira vez o ano 916 nun documento do rei Ordoño II, quen concedeu o señorío da Vila de Bares e un mosteiro sito na parroquia de Mogor ao bispo de Mondoñedo Sabarico II. Pero a súa existencia como vila e como porto se remonta a moitos séculos antes. Atopáronse moedas fenicias, tégulas, ánforas e unha necrópole romana. Atopáronse tamén varias mámoas.

O peirao do porto de Bares, unha gran construción a xeito de escolleira de grandes pelouros coñecida co nome do Coído, pode considerarse o porto máis antigo dos coñecidos no noroeste da Península Ibérica, talvez de orixe fenicia[Cómpre referencia]. Moitos expertos, incluíndo Federico Maciñeira e Fernando Alonso Romero, asignáronlle unha cronoloxía pre ou protohistórica, tendo en conta os frecuentes e importantes achados efectuados neste lugar. Unha teoría alternativa é a de que é se remonta ao século XIII ou XIV, cando se xeneralizou a caza da balea no litoral cantábrico, e Bares converteuse nun porto refuxio para os barcos baleeiros.

Quedan os restos dunha base do Exército dos Estados Unidos, pertencente ao sistema LORAN para control das comunicacións aéreas. Foi abandonada no ano 1991 trala caída do telón de aceiro e a redución de gastos militares dos Estados Unidos.

No alto do monte de Bares hai unha garita de pedra que entraba en comunicación con outras dúas en Espasante e no alto do Ortegal, cumprindo unha misión de vixilancia do territorio. A súa orixe estímase no século XVIII.

Lugares e parroquias

Lugares de Bares

Lugares da parroquia de Bares no concello de Mañón (A Coruña)

Anido | Campelo | O Faro da Estaca de Bares | O Porto de Bares | A Vila de Bares | Vilela

Parroquias de Mañón

As cinco parroquias que conforman o concello de Mañón.
Galicia | Provincia da Coruña | Parroquias de Mañón

Bares (Santa María) | As Grañas do Sor (San Mamede) | Mañón (Santa María) | Mogor (Santa María) | As Ribeiras do Sor (San Cristovo)

Véxase tamén

Outros artigos