Gabriel de Borbón: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m engado a Categoría:Nados en 1752 mediante HotCat
Liña 51: Liña 51:


[[Categoría:Infantes de España]]
[[Categoría:Infantes de España]]
[[Categoría:Nados en 1752]]

Revisión como estaba o 16 de xuño de 2014 ás 15:50

Gabriel de Borbón
Infante de España
O infante Gabriel de Borbón, retratado por Anton Raphael Mengs.

Nacemento12 de maio de 1752
Palacio de Portici,
Reino de Nápoles
Falecemento23 de novembro de 1788
(36 anos)
Casiña do Infante,
San Lorenzo de El Escorial,
España
Cónxuxe/sMariana Victoria de Braganza
Casa realCasa de Borbón
ProxenitoresCarlos III de España

Escudo de Gabriel de Borbón
Na rede
WikiTree: Bourbon-295

Gabriel de Borbón e Saxonia, nado en Portici o 12 de maio de 1752 e finado en San Lorenzo de El Escorial o 23 de novembro de 1788, infante de España, fillo de Carlos III e irmán de Carlos IV de España e Fernando IV de Nápoles.

Traxectoria

Familia e infancia

O infante Gabriel era fillo de Carlos de Borbón, que por aquel entón era rei de Nápoles e Sicilia (baixo o nome de Carlos VII). Don Carlos era o presunto herdeiro do seu medio irmán, o rei Fernando VI de España, que non tiña fillos. A nai de don Gabriel era María Amalia de Saxonia, filla de Augusto III de Polonia.

O infante don Gabriel naceu en Portici en 1752, e foi bautizado cos nomes de Gabriel Antonio Francisco Javier Juan Nepomuceno José Serafín Pascual Salvador; desde a infancia foi o máis intelixente e traballador dos fillos do rei Carlos, que chegaría a ser un home de moita cultura, renomeado como excelente tradutor de Salustio e verdadeiro mecenas ilustrado. Tivo como profesor de música ao pai Antonio Adoitar, que compuxo varias dos seus sonatas de clavicémbalo expresamente para o seu avantaxado discípulo e os concertos para dous órganos para interpretalos a dúo con el na Basílica do Monasterio de El Escorial.

Adolescencia e traslado a España

En 1759 morría en Villaviciosa de Odón o rei de España, Fernando VI, tío de Gabriel, e Carlos ascendía o trono español como Carlos III. Gabriel, como a maior parte dos seus irmáns trasladouse á corte madrileña. Estes incluían ao Príncipe de Asturias, mentres que en Nápoles permanecían o infante don Felipe (que nacera cun severo caso de atraso mental, e foi consecuentemente apartado da sucesión) e o novo rei de Nápoles e Sicilia, Fernando, nacido un ano antes que don Gabriel.

En España don Gabriel chegou a ser Gran Prior da Orde Hospitalaria de San Juan en Castela e León. En 1771 encargou a Juan de Villanueva a construción da chamada Casiña do Infante, levantada ao sur do monasterio escurialense.

Matrimonio e vida adulta

En 1785 casou coa infanta Mariana Vitoria de Portugal, primeiro por poderes en Lisboa o 12 de abril, e persoalmente o 23 de maio do mesmo ano, en Aranjuez. Doña Mariana Vitoria era filla do rei Pedro III de Portugal e da raíña María I de Portugal, e a irmá menor do rei Xoán VI.

A parella tivo tres fillos en total:

Pouco logo de dar a luz ao seu último fillo, dona Mariana Vitoria caeu enferma de varíola, e finou o 2 de novembro dese mes; poucos días despois o seu fillo seguíaa á tumba, do mesmo xeito que o propio infante don Gabriel, que morreu o 23 dese mes en San Lorenzo de El Escorial. A súa morte foi un duro golpe para o seu pai, o rei, que falecería tamén pouco tempo despois. Están todos enterrados no Escorial. O seu fillo, Pedro Carlos de Borbón, foi criado pola súa avoa materna en Lisboa.

Véxase tamén

Bibliografía