Sì shū wǔ jīng: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 1 de xuño de 2014 ás 21:26

Os Catro Libros e Cinco Clásicos (en chinés) son os libros canónicos do confucianismo.

Catro Libros

Os Catro Libros (en chinés) son textos clásicos chinos que amosan os valores e crenzas do Confucianismo. Foran escollidos por Zhu Xi na dinastía Song para usarse coma unha introdución xeral ao Confucianismo. Nas dinastías Ming e Quing, compuxeron o tallo do currículo oficial para o exame Imperial.^[1] Estes son:

Grande Aprendizaxe ('大學'): O prefacio de Zeng Zi sinálao como porta cara o aprendizaxe. Fala do goberno, de labrarse a un mesmo e da investigación das causas.
Doutrina do Medio ('中庸'): Amosa a utilidade do camiño dourado para acadar a virtude perfecta. O Camiño (道) é unha lei prescrita por mandato do ceo, non só para o rexente, senón para tódalas cousas. Ser de acordo coas leis milenarias a través da aprendizaxe e do ensino levará a virtude. Posto que o Ceo lexislou o xeito de acadar a virtude, tan só cómpre seguir os pasos dos devanceiros virtuosos.
Analectos (論語): Feixe de conversas entre Confucio e os seus discípulos. Describe a vida cotiá de Confucio.
Mencio (孟子): Colección de conversas do académico Mencio con reis do seu tempo. Mencio dicía que os homes nacían cun senso moral innato, pero a sociedade botábao a perder ao non houber influencias positivas. Polo cal, o obxectivo da labranza moral é retornar á moral nada. Tamén contiña a lealdade de depor ós rexentes crueis ou que ignoren as necesidades do seu pobo.

Notas

↑ Gardner, traducido e editado, The Four Books.

[1] Gardner, traducido e editado, The Four Books.

[1]

@@ Liña 6: / Liña 6: @@
 Os ''Catro Libros'' {{zh|t=四書|p=Sì Shū}} son textos clásicos chinos que amosan os valores e crenzas do Confucianismo. Foran escollidos por [[Zhu Xi]] na [[dinastía Song]] para usarse coma unha introdución xeral ao Confucianismo. Nas dinastías [[dinastía Ming|Ming]] e [[dinastía Quing|Quing]], compuxeron o tallo do currículo oficial para o exame Imperial.<ref>Gardner, traducido e editado, ''The Four Books''.</ref> Estes son:
 * [[Grande Aprendizaxe]] ('大學'): O prefacio de Zeng Zi sinálao como porta cara o aprendizaxe. Fala do goberno, de labrarse a un mesmo e da investigación das causas.
-* [[Doutrina do Medio]] ('中庸'): Amosa a utilidade do camiño dourado para acadar a virtude perfecta. O [[Tao|Camiño]] (道) é unha lei prescrita por mandato do ceo, non só para o rexente, senon para tódalas cousas. Ser de acordo coas leis milenarias a través da aprendizaxe e do ensino levará a virtude. Posto que o Ceo lexislou o xeito de acadar a virtude, tan só cómpre seguir os pasos dos devanceiros virtuosos.
+* [[Doutrina do Medio]] ('中庸'): Amosa a utilidade do camiño dourado para acadar a virtude perfecta. O [[Tao|Camiño]] (道) é unha lei prescrita por mandato do ceo, non só para o rexente, senón para tódalas cousas. Ser de acordo coas leis milenarias a través da aprendizaxe e do ensino levará a virtude. Posto que o Ceo lexislou o xeito de acadar a virtude, tan só cómpre seguir os pasos dos devanceiros virtuosos.
 * [[Analectos]] (論語): Feixe de conversas entre [[Confucio]] e os seus discípulos. Describe a vida cotiá de Confucio.
 * [[Mencio]] (孟子): Colección de conversas do académico [[Mencio]] con reis do seu tempo. Mencio dicía que os homes nacían cun senso moral innato, pero a sociedade botábao a perder ao non houber influencias positivas. Polo cal, o obxectivo da labranza moral é retornar á moral nada. Tamén contiña a lealdade de depor ós rexentes crueis ou que ignoren as necesidades do seu pobo.