José Antonio Paz Martínez

José Antonio Paz Martínez, nado na Coruña en 1904, foi un militar e político galego.

Traxectoria

Foi Segundo condestable da Armada. Iniciouse na masonería en 1929 na loxa «Helenes nº 7», pertenceu tamén ao «Triángulo Solón» (Marín, Pontevedra) en 1930; «Lucus nº 5» (Lugo) en 1931; «Triángulo Atlántida nº 1» (Ferrol) en 1932; «Breogán nº 16» (Ferrol) en 1933, da que foi Venerable Mestre, e ao Soberano Capítulo Rosa Cruz «Alberto de Lera» (Gijón).

Durante a folga xeral revolucionaria de 1934 estivo preso en Ferrol, interesándose por el Diego Martínez Barrio. Durante a Guerra Civil aparece mencionado nunha circular da Grande Loxa Rexional do Centro de España como un dos masóns que prestaban servizo e loitaban a favor do Goberno lexítimo, como dependente do Ministerio de Mariña, “destino Sánchez Bercaiztegui”.

En agosto de 1939 atopábase no campo de refuxiados de Argelès sur Mer 8 bis en Francia. Durante a Segunda Guerra Mundial incorporouse aos maquis no sur de Francia, acadando o grao de coronel e perdendo unha perna en combate. Foi delegado da Agrupación de Guerrilleros Españoles en Unión Nacional (UNE). En decembro de 1945 participou na fundación do Bloque Repubricán Nazonal Galego (BRNG), en Tolosa, como representante do PCE. O Tribunal de Represión da Masonería e o Comunismo instruíulle sumario en 1944, sendo condenado anos despois a 16 de reclusión menor e accesorias, pero estaba exiliado. Moito despois presentou unha solicitude relacionada cos seus haberes pasivos.

Foi condecorado Cabaleiro da Lexión de Honra polo goberno francés.

Véxase tamén

Bibliografía

• Pereira Martínez, Carlos (2004). "A Familia Poza: Un exemplo de republicanismo e librepensamento en Pontevedra" (PDF). Anuario Brigantino (27): 265–312. Consultado o 28 de agosto de 2012.