Esmaragdo de Rávena: Diferenzas entre revisións
m Bot: Retiro 8 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q1340553 |
Rávena |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
'''Esmaragdo''' foi [[Exarcado de |
'''Esmaragdo''' foi [[Exarcado de Rávena|Exarca de Rávena]] dúas veces ([[585]]-[[589]] e [[603]]-[[611]]). |
||
Esmaragdo foi coñecido pola súa violencia contra os seguidores da [[Controversia dos tres capítulos]]. Ordenou ao [[arcebispo]] cismático de [[Aquileia]] e aos seus seguidores, que estaban en [[Grado, Italia|Grado]], que fosen a [[ |
Esmaragdo foi coñecido pola súa violencia contra os seguidores da [[Controversia dos tres capítulos]]. Ordenou ao [[arcebispo]] cismático de [[Aquileia]] e aos seus seguidores, que estaban en [[Grado, Italia|Grado]], que fosen a [[Rávena]] para asistiren a un concilio. Como o concilio fracasou na resolución dos asuntos propostos, obrigou ao arcebispo a declarar a súa lealdade ao credo ortodoxo. A súa violencia, xunto coas acusacións supostas de [[loucura]], levaron á súa destitución do cargo no [[589]]. Outros sucesos importantes durante o seu primeiro mandato foi a recuperación de Classis dos [[longobardos]] en [[588]]. |
||
En [[603]] o [[Imperio Bizantino|emperador bizantino]] [[Focas, emperador|Focas]] restableceu a Esmaragdo no seu posto anterior. Desgraciadamente herdou unha guerra contra os [[longobardos]] do seu predecesor [[Calinico, Exarca|Calinico]], e rexeitou liberar a filla do rei longobardo [[Axilulfo]], así como ao seu home, ambos collidos prisioneiros polos bizantinos en [[601]]. En Xullo de [[603]], [[Cremona]], [[Mantua]], e [[Vulturina]], xunto coa maior parte da Italia setentrional, volveran a mans longobardas, e Esmaragdo foi forzado a liberar os seus reféns para evitar máis perdas. Conseguiu manter a paz cos longobardos durante o resto do seu mandato. Volveu a ser substituído cando Focas foi asasinado, esta vez por [[Xoán I Lemixio, Exarca|Xoán I Lemixio]]. |
En [[603]] o [[Imperio Bizantino|emperador bizantino]] [[Focas, emperador|Focas]] restableceu a Esmaragdo no seu posto anterior. Desgraciadamente herdou unha guerra contra os [[longobardos]] do seu predecesor [[Calinico, Exarca|Calinico]], e rexeitou liberar a filla do rei longobardo [[Axilulfo]], así como ao seu home, ambos collidos prisioneiros polos bizantinos en [[601]]. En Xullo de [[603]], [[Cremona]], [[Mantua]], e [[Vulturina]], xunto coa maior parte da Italia setentrional, volveran a mans longobardas, e Esmaragdo foi forzado a liberar os seus reféns para evitar máis perdas. Conseguiu manter a paz cos longobardos durante o resto do seu mandato. Volveu a ser substituído cando Focas foi asasinado, esta vez por [[Xoán I Lemixio, Exarca|Xoán I Lemixio]]. |
||
[[Categoría:Imperio Bizantino]] |
[[Categoría:Imperio Bizantino]] |
||
[[Categoría:Exarcas de |
[[Categoría:Exarcas de Rávena]] |
Revisión como estaba o 24 de abril de 2014 ás 12:52
Esmaragdo foi Exarca de Rávena dúas veces (585-589 e 603-611).
Esmaragdo foi coñecido pola súa violencia contra os seguidores da Controversia dos tres capítulos. Ordenou ao arcebispo cismático de Aquileia e aos seus seguidores, que estaban en Grado, que fosen a Rávena para asistiren a un concilio. Como o concilio fracasou na resolución dos asuntos propostos, obrigou ao arcebispo a declarar a súa lealdade ao credo ortodoxo. A súa violencia, xunto coas acusacións supostas de loucura, levaron á súa destitución do cargo no 589. Outros sucesos importantes durante o seu primeiro mandato foi a recuperación de Classis dos longobardos en 588.
En 603 o emperador bizantino Focas restableceu a Esmaragdo no seu posto anterior. Desgraciadamente herdou unha guerra contra os longobardos do seu predecesor Calinico, e rexeitou liberar a filla do rei longobardo Axilulfo, así como ao seu home, ambos collidos prisioneiros polos bizantinos en 601. En Xullo de 603, Cremona, Mantua, e Vulturina, xunto coa maior parte da Italia setentrional, volveran a mans longobardas, e Esmaragdo foi forzado a liberar os seus reféns para evitar máis perdas. Conseguiu manter a paz cos longobardos durante o resto do seu mandato. Volveu a ser substituído cando Focas foi asasinado, esta vez por Xoán I Lemixio.