Paixón de Cristo: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 3: Liña 3:
'''Paixón de Cristo''' ou '''de Xesús''' é a denominación convencional utilizada para englobar os [[evanxeo|episodios evanxélicos]] que narran os sucesos protagonizados por [[Xesucristo]] entre a [[A Última Cea|Última Cea]] e [[crucifixión de Xesús|a súa crucifixión]] e [[Morte de Xesús|morte]] (o ciclo narrativo pode deterse aí -comprendendo aproximadamente unha noite e o día seguinte- ou continuarse con [[enterro de Cristo|o seu enterro]] e [[Resurrección de Xesús|resurrección]], ao terceiro día -o cómputo cronolóxico foi historicamente obxecto de debate-). Tamén é o [[tema artístico|tema]] máis utilizado no [[arte cristiá]].
'''Paixón de Cristo''' ou '''de Xesús''' é a denominación convencional utilizada para englobar os [[evanxeo|episodios evanxélicos]] que narran os sucesos protagonizados por [[Xesucristo]] entre a [[A Última Cea|Última Cea]] e [[crucifixión de Xesús|a súa crucifixión]] e [[Morte de Xesús|morte]] (o ciclo narrativo pode deterse aí -comprendendo aproximadamente unha noite e o día seguinte- ou continuarse con [[enterro de Cristo|o seu enterro]] e [[Resurrección de Xesús|resurrección]], ao terceiro día -o cómputo cronolóxico foi historicamente obxecto de debate-). Tamén é o [[tema artístico|tema]] máis utilizado no [[arte cristiá]].


A palabra galega "paixón" provén da [[latín|latina]] ''passĭo, -ōnis'', sendo esta un calco da [[lingua grega|grega]] πάθος (''pathos'').<ref>{{DRAG|Paixón}}</ref> Fai referencia aos [[sufrimento]]s de Cristo, entre os que se inclúen: a traizón dun dos seus discípulos ([[Xudas Iscariote]]) e a negación doutro ([[Simón Pedro|san Pedro]]), a oración do horto (aceptación tráxica do seu destino mentres os apóstolos, durmidos, deixábanlle só no [[Horto das Oliveiras]] -''Xetsemaní''-), o seu [[prendemento de Xesús|prendemento]] (tras ser sinalado co "[[bico de Xudas]]" e renunciar a que os seus discípulos defendésenlle), o seu periplo xudicial entre [[Anás]], [[Caifás]], [[Pilatos]] e [[Herodes]] (o [[xuízo de Cristo]], cos seus interrogatorios e enigmáticas respostas), no transcurso do cal prodúcense diversos episodios de burlas e torturas a cargo dos [[saións]] ([[Cristo na columna]], [[coroación de espiñas]], os chamados "[[improperios]]"), a presentación á multitude (''[[Ecce Homo]]''), a alternativa presentada a elección popular (salvar a Cristo ou a [[Barrabás]]), a súa condena a matar co "lavado de mans" de Pilatos, o ''[[Via Crucis]]'' (o camiño, cargado coa cruz, atravesando [[Cidade Antiga de Xerusalén|Xerusalén]] -pola actualmente chamada ''[[Vía Dolorosa]]''- ata o [[monte Calvario]] -''Gólgota''-, con varias caídas -debe ser axudado por [[Simón de Cirene]]- e encontros -con [[Verónica (santa)|Verónica]], que lle seca o rostro, con [[Virxe María|a súa nai]], coas [[mulleres de Xerusalén]]-), o [[Expolio de Cristo|expolio]] (ser desposuído das súas roupas), e a [[crucifixión de Xesús|crucifixión]] entre dous ladróns ([[Dimas e Xestas]]).
A palabra galega "paixón" provén da [[latín|latina]] ''passĭo, -ōnis'', sendo esta un calco da [[lingua grega|grega]] πάθος (''pathos'').<ref>{{DRAG|Paixón}}</ref> Fai referencia aos [[sufrimento]]s de Cristo, entre os que se inclúen: a traizón dun dos seus discípulos ([[Xudas Iscariote]]) e a negación doutro ([[Simón Pedro|san Pedro]]), a oración do horto (aceptación tráxica do seu destino mentres os apóstolos, durmidos, deixábanlle só no [[Horto das Oliveiras]] -''Xetsemaní''-), o seu [[prendemento de Xesús|prendemento]] (tras ser sinalado co "[[bico de Xudas]]" e renunciar a que os seus discípulos defendésenlle), o seu periplo xudicial entre [[Anás]], [[Caifás]], [[Pilatos]] e [[Herodes]] (o [[xuízo de Cristo]], cos seus interrogatorios e enigmáticas respostas), no transcurso do cal prodúcense diversos episodios de burlas e torturas a cargo dos [[saións]] ([[Cristo na columna]], [[coroación de espiñas]], os chamados "[[improperios]]"), a presentación á multitude (''[[Ecce Homo]]''), a alternativa presentada a elección popular (salvar a Cristo ou a [[Barrabás]]), a súa condena a matar co "lavado de mans" de Pilatos, o ''[[Via Crucis]]'' (o camiño, cargado coa cruz, atravesando [[Xerusalén]] -pola actualmente chamada ''[[Vía Dolorosa]]''- ata o [[monte Calvario]] -''Gólgota''-, con varias caídas -debe ser axudado por [[Simón de Cirene]]- e encontros -con [[Verónica (santa)|Verónica]], que lle seca o rostro, con [[Virxe María|a súa nai]], coas [[mulleres de Xerusalén]]-), o [[Expolio de Cristo|expolio]] (ser desposuído das súas roupas), e a [[crucifixión de Xesús|crucifixión]] entre dous ladróns ([[Dimas e Xestas]]).


==Liturxia e devocións==
==Liturxia e devocións==

Revisión como estaba o 18 de abril de 2014 ás 16:05

A oración do Horto das Oliveiras, de Andrea Mantegna (ca. 1450).
Prendemento de Xesús no retablo maior da Cartuxa de Miraflores (Burgos, ca. 1500).

Paixón de Cristo ou de Xesús é a denominación convencional utilizada para englobar os episodios evanxélicos que narran os sucesos protagonizados por Xesucristo entre a Última Cea e a súa crucifixión e morte (o ciclo narrativo pode deterse aí -comprendendo aproximadamente unha noite e o día seguinte- ou continuarse con o seu enterro e resurrección, ao terceiro día -o cómputo cronolóxico foi historicamente obxecto de debate-). Tamén é o tema máis utilizado no arte cristiá.

A palabra galega "paixón" provén da latina passĭo, -ōnis, sendo esta un calco da grega πάθος (pathos).[1] Fai referencia aos sufrimentos de Cristo, entre os que se inclúen: a traizón dun dos seus discípulos (Xudas Iscariote) e a negación doutro (san Pedro), a oración do horto (aceptación tráxica do seu destino mentres os apóstolos, durmidos, deixábanlle só no Horto das Oliveiras -Xetsemaní-), o seu prendemento (tras ser sinalado co "bico de Xudas" e renunciar a que os seus discípulos defendésenlle), o seu periplo xudicial entre Anás, Caifás, Pilatos e Herodes (o xuízo de Cristo, cos seus interrogatorios e enigmáticas respostas), no transcurso do cal prodúcense diversos episodios de burlas e torturas a cargo dos saións (Cristo na columna, coroación de espiñas, os chamados "improperios"), a presentación á multitude (Ecce Homo), a alternativa presentada a elección popular (salvar a Cristo ou a Barrabás), a súa condena a matar co "lavado de mans" de Pilatos, o Via Crucis (o camiño, cargado coa cruz, atravesando Xerusalén -pola actualmente chamada Vía Dolorosa- ata o monte Calvario -Gólgota-, con varias caídas -debe ser axudado por Simón de Cirene- e encontros -con Verónica, que lle seca o rostro, con a súa nai, coas mulleres de Xerusalén-), o expolio (ser desposuído das súas roupas), e a crucifixión entre dous ladróns (Dimas e Xestas).

Liturxia e devocións

A liturxia da Semana Santa conmemora todo o ciclo da Paixón. O símbolo cristián máis estendido: a cruz, é precisamente o da morte de Xesús (ou máis ben, tal como interprétase teolóxicamente, o do seu triunfo sobre a morte). Hai moi numerosas devocións vinculadas á Paixón, como o Vía Crucis (que recorda en catorce "estaciones" cada escena da Paixón, deténdose fronte a unha imaxe ou unha cruz e rezando), os "misterios dolorosos" do rosario ou as representacións dramatizadas da Paixón (A Paixón de Olesa de Montserrat, A Paixón de Callosa de Segura, etc.)[2]

Notas

  1. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para Paixón.
  2. "In pictures: Philippines crucifixions". BBC News. March 29, 2002. Fonte citada en en:Passion play.

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Modelo:Destacado