Mario Bunge: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 15 de marzo de 2007 ás 00:26

Mario Bunge ( Buenos Aires, Arxentina 1919 ) é un físico e filósofo arxentino, ademais de un humanista.

Biografía

Naceu na cidade arxentina de Buenos Aires o 21 de setembro de 1919. Interesado na filosofia da física, Bunge comezou os seus estudos na Universidade Nacional de La Plata, graduándose con un doutorado en ciencias físico-matemáticas no ano 1952. Na mesma universidade foi profesor de física teórica e filosofía desde 1956 ata 1966, cando, insatisfeito perante o clima político do seu país, tomou a decisión de emigrar. Pasou entón a ensinar en universidades de México, Estados Unidos e Alemaña, acabando por radicarse no 1966 en Montreal, Canadá, como profesor da Universidade McGill desde aquela.

Os seus principais intereses son a epistemoloxía, a filosofía da mente e filosofía das ciencias sociais. O seu libro La ciencia, su método y su filosofía (1960), no que introduce ás bases do método científico e á súa aplicación no campo do saber, chegou a se converter nun clásico do xénero.

É coñecido tamén por expresar públicamente a súa posición contraria as pseudociencias, entre as que inclúe o psicanàlise e a homeopatía; mais tamén elaborou fortes críticas contra correntes filosóficas como o existencialismo, incluíndo filósofos como [[Martin Heidegger] e Edmund Husserl; eo postmodernismo; a hermenéutica e o feminismo filosófico. Talvez a súa obra máis importante esté formada polos oito volumes do seu Tratado de filosofia básica (Treatise on Basic Philosophy).

En 1982 foi galardoado con o Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades.

Obras seleccionadas

1960. La ciencia, su método y su filosofía. Buenos Aires: Eudeba.
1962. Intuition and Science. Prentice-Hall.
1969. La Investigación Científica. Su estrategia y su filosofía. Barcelona: Ediciones Ariel.
1973. Philosophy of Physics. Dordrecht: Reidel.
1980. The Mind-Body Problem. Oxford: Pergamon.
1984. "What is Pseudoscience", The Skeptical Inquirer, Vol.9, No.1, (Fall 1984), pp.36-46.
1974-89. Treatise on basic philosophy, en 8 vols. Dordrecht: Reidel.
1996. Finding Philosophy in Social Science. Yale University Press.
1998. Dictionary of Philosophy. Prometheus Books.
2001. Philosophy in Crisis. Prometheus Books.
2000. La relación entre la sociología y la filosofía. Madrid: Edaf.
2003. Emergence and Convergence: Qualitative Novelty and the Unity of Knowledge. Toronto: University of Toronto Press.
2006. Chasing Reality. Strife over Realism. Toronto: University of Toronto Press.

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
-'''Mario Bunge''' ( [[Bos Aires|Buenos Aires]], [[Arxentina]] [[1919]] ) é un [[físico]] e [[filósofo]] argentí, ademais de un  [[humanismo|humanista]].
+'''Mario Bunge''' ( [[Bos Aires|Buenos Aires]], [[Arxentina]] [[1919]] ) é un [[físico]] e [[filósofo]] arxentino, ademais de un  [[humanismo|humanista]].
 ==Biografía==
 Naceu na cidade arxentina de [[Bos Aires|Buenos Aires]] o [[21 de setembro]] de [[1919]]. Interesado na [[filosofia da física]], Bunge comezou os seus estudos na Universidade Nacional de La Plata, graduándose con un doutorado en ciencias físico-matemáticas no ano [[1952]]. Na mesma universidade foi profesor de física teórica e [[filosofía]] desde [[1956]] ata [[1966]], cando, insatisfeito perante o clima político do seu país, tomou a decisión de emigrar. Pasou entón a ensinar en [[universidade]]s de [[México]], [[Estados Unidos]] e [[Alemaña]], acabando por radicarse no [[1966]] en [[Montreal]], [[Canadá]], como profesor da Universidade McGill desde aquela.
-Os seus principais intereses son aa [[epistemoloxía]], a [[filosofía da mente]] e [[filosofía das ciencias sociais]]. O seu libro ''La ciencia, su método y su filosofía'' ([[1960]]), no que introduce ás bases do [[método científico]] e á súa aplicación no campo do saber, chegou a se converter nun clásico do xénero.
+Os seus principais intereses son a [[epistemoloxía]], a [[filosofía da mente]] e [[filosofía das ciencias sociais]]. O seu libro ''La ciencia, su método y su filosofía'' ([[1960]]), no que introduce ás bases do [[método científico]] e á súa aplicación no campo do saber, chegou a se converter nun clásico do xénero.
 É coñecido tamén por expresar públicamente a súa posición contraria as [[pseudociencia|pseudociencias]], entre as que inclúe o [[psicanàlise]] e a [[homeopatía]]; mais tamén elaborou fortes críticas contra correntes filosóficas como o [[existencialismo]], incluíndo filósofos como [[Martin Heidegger] e [[Edmund Husserl]]; eo [[postmodernismo]]; a [[hermenéutica]] e o [[feminismo filosófico]]. Talvez a súa obra máis importante esté formada polos oito volumes do seu ''Tratado de filosofia básica'' (''Treatise on Basic Philosophy'').