Garrote: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 6: | Liña 6: | ||
Empregado dende a [[Idade Media]] foi un método de execución legal en [[Portugal]] e en [[España]]; tamén se aplicou en países de colonización española. En [[Inglaterra]] usábase para axustizar a reos condenados de herexía antes de queimalos. |
Empregado dende a [[Idade Media]] foi un método de execución legal en [[Portugal]] e en [[España]]; tamén se aplicou en países de colonización española. En [[Inglaterra]] usábase para axustizar a reos condenados de herexía antes de queimalos. |
||
O seu uso en España remóntase a 1820, pero convértese no medio de axustízante oficial a partir de 1832, ano en que o rei [[Fernando VII |
O seu uso en España remóntase a 1820, pero convértese no medio de axustízante oficial a partir de 1832, ano en que o rei [[Fernando VII de España|Fernando VII]] impón este método para as execucións por consideralo máis humano que a forca, que era o utilizado ata entón. |
||
A pena de morte estivo vixente ata a súa abolición coa [[Constitución Española de 1978]] aínda que a última execución por garrote vil foi en [[1974]], sendo os últimos condenados por este sistema en España, o anarquista catalá [[Salvador Puig Antich]], e mailo delincuente común de orixe polaca Heinz Ches, foron axustizados por garrote o [[2 de marzo]] de 1974. |
A pena de morte estivo vixente ata a súa abolición coa [[Constitución Española de 1978]] aínda que a última execución por garrote vil foi en [[1974]], sendo os últimos condenados por este sistema en España, o anarquista catalá [[Salvador Puig Antich]], e mailo delincuente común de orixe polaca Heinz Ches, foron axustizados por garrote o [[2 de marzo]] de 1974. |
Revisión como estaba o 3 de marzo de 2014 ás 20:14
Un garrote máis coñecido por garrote vil é un instrumento para executar a pena de morte. Consiste nun pau cun colar de ferro que retrocede ata comprimir a gorxa atravesado por un parafuso, que ao viralo causa a rotura do pescozo do reo.
O seu nome provén do medievo, época en que o medio de execución dos viles (“vil”), era a garrotazos (“garrote”), á diferenza dos nobres que eran axustizados por decapitación con espada ou machado. De aí deriva o termo “garrote vil”.
Empregado dende a Idade Media foi un método de execución legal en Portugal e en España; tamén se aplicou en países de colonización española. En Inglaterra usábase para axustizar a reos condenados de herexía antes de queimalos.
O seu uso en España remóntase a 1820, pero convértese no medio de axustízante oficial a partir de 1832, ano en que o rei Fernando VII impón este método para as execucións por consideralo máis humano que a forca, que era o utilizado ata entón.
A pena de morte estivo vixente ata a súa abolición coa Constitución Española de 1978 aínda que a última execución por garrote vil foi en 1974, sendo os últimos condenados por este sistema en España, o anarquista catalá Salvador Puig Antich, e mailo delincuente común de orixe polaca Heinz Ches, foron axustizados por garrote o 2 de marzo de 1974.