Avinguda Diagonal: Diferenzas entre revisións
tradución e adaptación da wikipedia en castelán |
|||
| Liña 9: | Liña 9: | ||
Ao redor da Diagonal construíuse a sede de entidades financeiras e centros comerciais, importantes edificios [[Modernismo catalán|modernistas]] como a [[Casa de les Punxes]] e campus universitarios. No distrito de [[les Corts]], na zona alta da Diagonal, atópase a zona universitaria da [[Universidade de Barcelona]] e a [[Universidade Politécnica de Cataluña]]; no distrito de [[Sant Martí]] está o Campus de Comunicación-Poblenou da [[Universidade Pompeu Fabra]], e está pendente de construción en [[Diagonal Mar i el Front Marítim del Poblenou|Diagonal Mar]] o Campus do Besòs. Entre outros, tamén cabe destacar o [[Palau Reial de Pedralbes]] que é a actual sede permanente da [[Unión polo Mediterráneo]]. |
Ao redor da Diagonal construíuse a sede de entidades financeiras e centros comerciais, importantes edificios [[Modernismo catalán|modernistas]] como a [[Casa de les Punxes]] e campus universitarios. No distrito de [[les Corts]], na zona alta da Diagonal, atópase a zona universitaria da [[Universidade de Barcelona]] e a [[Universidade Politécnica de Cataluña]]; no distrito de [[Sant Martí]] está o Campus de Comunicación-Poblenou da [[Universidade Pompeu Fabra]], e está pendente de construción en [[Diagonal Mar i el Front Marítim del Poblenou|Diagonal Mar]] o Campus do Besòs. Entre outros, tamén cabe destacar o [[Palau Reial de Pedralbes]] que é a actual sede permanente da [[Unión polo Mediterráneo]]. |
||
== Denominación == |
|||
Os diferentes réximes que ostentaron o poder en [[Cataluña]] e [[España]] durante os séculos [[século XIX|XIX]] e [[século XX|XX]] trataron de borrar a herdanza dos réximes anteriores cambiando os nomes das rúas da cidade, e a avenida Diagonal non é unha excepción. |
|||
A avenida ao longo do século pasado coñeceuse baixo os seguintes nomes: |
|||
* ''Gran Via Diagonal'' - nome orixinal que lle deron [[Ildefonso Cerdà]] e [[Víctor Balaguer]] á avenida. |
|||
* ''Avinguda d'Argüelles'' - [[1874]]. Anteriormente o concello de [[Gràcia]] xa lle dera este nome. |
|||
* ''Avinguda de la Nacionalitat Catalana'' - [[1922]]. [[Mancomunidade de Cataluña]]. |
|||
* ''Avenida de Alfonso XIII'' - [[1924]]. Durante a [[ditadura de Primo de Rivera]] púxoselle o nome do rei [[Afonso XIII]]. |
|||
* ''Avinguda del Catorze d'Abril'' - [[1931]]. [[Segunda República Española]] |
|||
* ''Gran Vía Diagonal'' - [[1939]], nome provisional imposto o día despois da captura de [[Barcelona]] por parte das tropas sublevadas como un intento de eliminar as referencias á República. |
|||
* ''Avenida del Generalísimo Francisco Franco'' - [[1939]]. Durante o réxime autoritario de [[Francisco Franco]]. |
|||
* ''Avinguda Diagonal'' - o seu nome actual, aprobado tras o [[transición española|restablecemento da democracia]] en [[1979]]. |
|||
Cabe sinalar, con todo, que popularmente o nome de "Diagonal" sempre prevaleceu. |
|||
== Notas == |
== Notas == |
||
Revisión como estaba o 1 de novembro de 2013 ás 12:37
Coordenadas: 41°23′47″N 02°09′29″L / 41.39639, -2.15806
A avinguda Diagonal (en galego: Avenida Diagonal) é unha rúa da cidade de Barcelona, unha das principais arterias da cidade ideada por Ildefons Cerdà dentro do seu plan de ensanche da capital catalá.
Características
A Diagonal, como o seu nome indica, atravesa en diagonal toda a cidade de Barcelona, desde o parque do Fòrum, sector coñecido como Diagonal Mar, ata chegar aos límites municipais con Esplugues de Llobregat, no distrito de Les Corts. Durante o seu percorrido de 11 km atravesa vías importantes da cidade como o Paseo de Gràcia, o Paseo de Sant Joan e coa Gran Via de les Corts Catalanes e a Avinguda Meridiana formando a plaça de les Glòries Catalanes, unha praza que segundo Ildefons Cerdà debía ser unha nova centralidade da cidade por este cruzamento de tres vías principais.
Segundo Jesús Portavella cando comezaron a facer o seu trazado, produciuse un error ao calcular o ángulo co que debería cortar ao paseo de Gràcia e isto provocou que se construíse cunha desviación sobre os plans iniciais de Ildefons Cerdà. Este error provocou que algunhas grandes masías de Les Corts que nos planos de Cerdà quedaban intactas fosen derrubadas a principios do século XX. [1]
Ao redor da Diagonal construíuse a sede de entidades financeiras e centros comerciais, importantes edificios modernistas como a Casa de les Punxes e campus universitarios. No distrito de les Corts, na zona alta da Diagonal, atópase a zona universitaria da Universidade de Barcelona e a Universidade Politécnica de Cataluña; no distrito de Sant Martí está o Campus de Comunicación-Poblenou da Universidade Pompeu Fabra, e está pendente de construción en Diagonal Mar o Campus do Besòs. Entre outros, tamén cabe destacar o Palau Reial de Pedralbes que é a actual sede permanente da Unión polo Mediterráneo.
Denominación
Os diferentes réximes que ostentaron o poder en Cataluña e España durante os séculos XIX e XX trataron de borrar a herdanza dos réximes anteriores cambiando os nomes das rúas da cidade, e a avenida Diagonal non é unha excepción.
A avenida ao longo do século pasado coñeceuse baixo os seguintes nomes:
- Gran Via Diagonal - nome orixinal que lle deron Ildefonso Cerdà e Víctor Balaguer á avenida.
- Avinguda d'Argüelles - 1874. Anteriormente o concello de Gràcia xa lle dera este nome.
- Avinguda de la Nacionalitat Catalana - 1922. Mancomunidade de Cataluña.
- Avenida de Alfonso XIII - 1924. Durante a ditadura de Primo de Rivera púxoselle o nome do rei Afonso XIII.
- Avinguda del Catorze d'Abril - 1931. Segunda República Española
- Gran Vía Diagonal - 1939, nome provisional imposto o día despois da captura de Barcelona por parte das tropas sublevadas como un intento de eliminar as referencias á República.
- Avenida del Generalísimo Francisco Franco - 1939. Durante o réxime autoritario de Francisco Franco.
- Avinguda Diagonal - o seu nome actual, aprobado tras o restablecemento da democracia en 1979.
Cabe sinalar, con todo, que popularmente o nome de "Diagonal" sempre prevaleceu.
Notas
- ↑ Montañés, José Ángel (27/03/2010). El País, ed. "La Diagonal desviada" (en castelán). Consultado o 27 de xuño de 2013.