Anacardio: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Nachonion (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Nachonion (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 18: Liña 18:
A árbore mide entre 5 e 10 metros de altura, chegando os exemplares máis altos a 20 metros, a súa copa ben poboada o seu froito ten forma de ril, seco e torrada é a forma máis habitual de consumo. Xunto as súas flores, ben pequenas, fórmase un pedúnculo maior e máis brando que o froito, tamén comestible, de cor laranxa ou vermella.
A árbore mide entre 5 e 10 metros de altura, chegando os exemplares máis altos a 20 metros, a súa copa ben poboada o seu froito ten forma de ril, seco e torrada é a forma máis habitual de consumo. Xunto as súas flores, ben pequenas, fórmase un pedúnculo maior e máis brando que o froito, tamén comestible, de cor laranxa ou vermella.


Os portugueses levaron a árbore ás súas colonias de [[Asia]] e [[África]], pero foi na [[India]] onde mellor se adaptou a árbore. Hoxe a India, [[Mozambique]] e Brasil son os maiores exportadores do anacardio. Do anacardio tamén se procesa un licor; o de [[Goa]], chamado [[fenny]] é o máis coñecido.
Os portugueses levaron a árbore ás súas colonias de [[Asia]] e [[África]], pero foi na [[India]] onde mellor se adaptou a árbore. Hoxe a India, [[Mozambique]] e Brasil son os maiores exportadores do anacardio. Do anacardio tamén se procesa un licor; o de [[Goa]], chamado [[fenny]] é o máis coñecido. En portugués a árbore coñécese co nome de (''cajueiro'') '''caxueiro''', e o froito como ''noz de cajú''.


== Galería de imaxes ==
== Galería de imaxes ==

Revisión como estaba o 25 de setembro de 2013 ás 07:53

O anacardio (Anacardium occidentale) é unha árbore tropical da familia Anacardiaceae. Nativa do norte e nordés do Brasil, cultívase agora en moitas zonas de clima tropical, polo seu froito, tamén chamado anacardio.

A árbore mide entre 5 e 10 metros de altura, chegando os exemplares máis altos a 20 metros, a súa copa ben poboada o seu froito ten forma de ril, seco e torrada é a forma máis habitual de consumo. Xunto as súas flores, ben pequenas, fórmase un pedúnculo maior e máis brando que o froito, tamén comestible, de cor laranxa ou vermella.

Os portugueses levaron a árbore ás súas colonias de Asia e África, pero foi na India onde mellor se adaptou a árbore. Hoxe a India, Mozambique e Brasil son os maiores exportadores do anacardio. Do anacardio tamén se procesa un licor; o de Goa, chamado fenny é o máis coñecido. En portugués a árbore coñécese co nome de (cajueiro) caxueiro, e o froito como noz de cajú.

Galería de imaxes

Notas

Véxase tamén

Ligazóns externas