Amén: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Angeldomcer (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Angeldomcer (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
'''Amén''' (en hebreo '' אָמֵן''; así sexa; verdadeiramente) é unha palabra que aparece na [[Biblia Hebrea]] e no [[Novo Testamento]] como declaración de afirmación que se no [[xudaísmo]] desde os seus máis antigos textos e que o [[cristianismo]] adoptou, converténdose nunha das aclamacións [[liturxia|litúrxicas]] máis frecuentes <ref>PÉREZ-RIOJA, José Antonio (1971). Diccionario de Símbolos y Mitos. Madrid (España): Editorial Tecnos. p. 60. ISBN 84-309-4535-0.</ref>e que se emprega para rematar [[oración (relixión)|oración]]s e [[himno]]s; adoptado tamén no [[islam]] emprégase no [[Corán]] e mais é a conclusión habitual da ''duʿāʾ'' (súplica).
'''Amén''' (en hebreo '' אָמֵן''; así sexa; verdadeiramente) é unha palabra que aparece na [[Antigo Testamento|Biblia Hebrea]] e no [[Novo Testamento]] como declaración de afirmación que se no [[xudaísmo]] desde os seus máis antigos textos e que o [[cristianismo]] adoptou, converténdose nunha das aclamacións [[liturxia|litúrxicas]] máis frecuentes <ref>PÉREZ-RIOJA, José Antonio (1971). Diccionario de Símbolos y Mitos. Madrid (España): Editorial Tecnos. p. 60. ISBN 84-309-4535-0.</ref>e que se emprega para rematar [[oración (relixión)|oración]]s e [[himno]]s; adoptado tamén no [[islam]] emprégase no [[Corán]] e mais é a conclusión habitual da ''duʿāʾ'' (súplica).
== Notas ==
== Notas ==
<references/>
<references/>

Revisión como estaba o 27 de agosto de 2013 ás 08:32

Amén (en hebreo אָמֵן; así sexa; verdadeiramente) é unha palabra que aparece na Biblia Hebrea e no Novo Testamento como declaración de afirmación que se no xudaísmo desde os seus máis antigos textos e que o cristianismo adoptou, converténdose nunha das aclamacións litúrxicas máis frecuentes [1]e que se emprega para rematar oracións e himnos; adoptado tamén no islam emprégase no Corán e mais é a conclusión habitual da duʿāʾ (súplica).

Notas

  1. PÉREZ-RIOJA, José Antonio (1971). Diccionario de Símbolos y Mitos. Madrid (España): Editorial Tecnos. p. 60. ISBN 84-309-4535-0.