Neorrenacemento: Diferenzas entre revisións
m Simplificando redireccións cara a Estados Unidos de América |
|||
Liña 8: | Liña 8: | ||
Algúns dos modelos máis comúns para a arquitectura neorrenascentista forom os ''palazzi'' renascentistas italianos como o [[Palazzo Pitti]] de [[Florencia Firenze|Florencia]] e o [[Palazzo Farnese de Roma|Palazzo Farnese]] de [[Roma]]. Na vertente francesa os modelos foron os ''châteaux'' como o [[Château de Chambord]] e o [[Château de Blois]], localizados no val do [[río Loira (Francia)|río Loira]]. En [[Alemaña]] e o norte de Europa varias prefecturas (''Rathäuser'') e pazos dos séculos [[século XVI|XVI]] e [[século XVII|XVII]] serviron de modelo, mentres que en [[Inglaterra]] os modelos comunmente usados forom as casas de campo e pazos do [[Isabel I de Inglaterra|período isabelino]]. |
Algúns dos modelos máis comúns para a arquitectura neorrenascentista forom os ''palazzi'' renascentistas italianos como o [[Palazzo Pitti]] de [[Florencia Firenze|Florencia]] e o [[Palazzo Farnese de Roma|Palazzo Farnese]] de [[Roma]]. Na vertente francesa os modelos foron os ''châteaux'' como o [[Château de Chambord]] e o [[Château de Blois]], localizados no val do [[río Loira (Francia)|río Loira]]. En [[Alemaña]] e o norte de Europa varias prefecturas (''Rathäuser'') e pazos dos séculos [[século XVI|XVI]] e [[século XVII|XVII]] serviron de modelo, mentres que en [[Inglaterra]] os modelos comunmente usados forom as casas de campo e pazos do [[Isabel I de Inglaterra|período isabelino]]. |
||
Os dous estilos principais son o ''estilo [[Arquitectura italianizante|italianizante]]'' e o ''[[estilo Segundo Imperio]]'', este último principalmente en [[Francia]] cando están presentes características barrocas. Desenvolveuse sobre todo en [[Alemaña]] e [[Dinamarca]], saltando a finais do século aos [[Estados Unidos]]. |
Os dous estilos principais son o ''estilo [[Arquitectura italianizante|italianizante]]'' e o ''[[estilo Segundo Imperio]]'', este último principalmente en [[Francia]] cando están presentes características barrocas. Desenvolveuse sobre todo en [[Alemaña]] e [[Dinamarca]], saltando a finais do século aos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]]. |
||
== Galería == |
== Galería == |
Revisión como estaba o 23 de agosto de 2013 ás 20:20
O Neorrenacemento ou Neorrenacentismo é unha das correntes principais da arquitectura historicista xurdido no século XIX. Aínda que o estilo se manifestou principalmente na arquitectura, tamén influiu nas artes decorativas. Como indica o seu nome, o estilo retomaba as formas arquitetónicas e decorativas do Renacemento europeo dos séculos XV, XVI e principios do XVII.
A arquitetura renascentista orixinal caracterizouse por unha gran variedade de formas dependendo da época e do país. De xeito similar, a arquitetura neorrenacentista tivo diversas vertentes con diferentes características nacionais e rexionais, dependendo de que as fontes de inspiración foran o renacemento italiano, francés, xermánico, inglés, ou outro. Debido a eso é difícil definir características común do estilo, podéndose considerar que existen varios estilos neorrenacentistas.
Outro fator importante é que, frecuentemente, os proxetos mesturaban elementos da arquitetura neorrenacentista como o neogótico, o neoclasicismo e o neobarroco, dando uns edificios eclécticos. Deste xeito, obras importantes como a Ópera Garnier (1861-74) de París e a Semperoper (1871-78) de Dresden son unha mestura de renacemento, barroco e neoclasicismo.
Algúns dos modelos máis comúns para a arquitectura neorrenascentista forom os palazzi renascentistas italianos como o Palazzo Pitti de Florencia e o Palazzo Farnese de Roma. Na vertente francesa os modelos foron os châteaux como o Château de Chambord e o Château de Blois, localizados no val do río Loira. En Alemaña e o norte de Europa varias prefecturas (Rathäuser) e pazos dos séculos XVI e XVII serviron de modelo, mentres que en Inglaterra os modelos comunmente usados forom as casas de campo e pazos do período isabelino.
Os dous estilos principais son o estilo italianizante e o estilo Segundo Imperio, este último principalmente en Francia cando están presentes características barrocas. Desenvolveuse sobre todo en Alemaña e Dinamarca, saltando a finais do século aos Estados Unidos.
Galería
-
Château de Ferrières (1855-59), en estilo neorrenacentista inglés con aire italianizante ao gusto francés da época.
-
Mentmore Towers (1852-54), Inglaterra.
-
Pazo Vladimir (1867-72), San Petersburgo, Rusia.
-
Ópera Estatal de Viena (1861-69), Austria.
-
Museo Nacional de Estocolmo (c. 1866).
-
Concello de Harburg (c. 1889), Hamburgo.
-
Teatro Municipal de São Paulo (1903-11), Brasil.
-
Biblioteca Pública de Boston (1887-1895).
-
Edifício Ely (1922) en Porto Alegre, Brasil.