Herba aromática: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Nachonion (conversa | contribucións)
Nova páxina: "As '''herbas aromáticas''', '''herbas de cheiro''' ou '''finas herbas''', son plantas que nacen bravas nos campos ou son cultivadas nas hortas ou explotacións agrari..."
 
Nachonion (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 14: Liña 14:
en ''Vocabulario do medio agrícola'', Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. ''Vocabulario de ciencias naturais'', Santiago de Compostela, Xunta, 1991 e ''Gran dicionario Xerais da lingua galega''. Vigo, Xerais, 2009</ref>, [[cerefolio]]<ref>Nome vulgar galego da planta ''Anthriscus cerefolium'' en ''Vocabulario do medio agrícola'', Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. ''Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C)'', A Coruña, Deputación da Coruña, 2000. ''Vocabulario de ciencias naturais'', Santiago de Compostela, Xunta, 1991. ''Gran dicionario Xerais da lingua galega'', Vigo, Xerais, 2009</ref>, [[fiúncho]], [[pirixel]], etc...
en ''Vocabulario do medio agrícola'', Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. ''Vocabulario de ciencias naturais'', Santiago de Compostela, Xunta, 1991 e ''Gran dicionario Xerais da lingua galega''. Vigo, Xerais, 2009</ref>, [[cerefolio]]<ref>Nome vulgar galego da planta ''Anthriscus cerefolium'' en ''Vocabulario do medio agrícola'', Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. ''Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C)'', A Coruña, Deputación da Coruña, 2000. ''Vocabulario de ciencias naturais'', Santiago de Compostela, Xunta, 1991. ''Gran dicionario Xerais da lingua galega'', Vigo, Xerais, 2009</ref>, [[fiúncho]], [[pirixel]], etc...


* as [[Lamiaceae|lamiáceas]]: [[maiorana]], melisa, [[menta]], [[ourego]], ajedrea, [[sarxa]], [[tomentelo]], etc...
* as [[Lamiaceae|lamiáceas]]: [[maiorana]], [[melisa]], [[menta]], [[ourego]], [[segorella]]<ref>Nome vulgar galego da especie ''Satureja hortensis'' en ''Vocabulario do medio agrícola'', Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. ''Guía da alimentación''. Santiago de Compostela, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, 1995</ref>, [[sarxa]], [[tomentelo]], etc...


Las hierbas aromáticas secas tienen un aroma muy fuerte y deben ser utilizadas con mesura.
As herbas aromáticas secas teñen un recendo moi fuerte e deben ser utilizadas con mesura.
[[Archivo:Aloysia triphylla0.jpg|thumb|220px|Hierba luisa.]]
[[Ficheiro:Aloysia triphylla0.jpg|thumb|220px|[[Herba luísa]].]]
[[Archivo:Melissa officinalis g1.jpg|thumb|220px|Melisa.]]
[[Ficheiro:Melissa officinalis g1.jpg|thumb|220px|[[Herba cidreira]].]]
[[Archivo:SanguisorbaMinor-plant.jpg|thumb|220px|Pimpinela menor.]]
[[Ficheiro:SanguisorbaMinor-plant.jpg|thumb|220px|''[[Pimpinela menor]]''.]]

Las flores aromáticas se utilizan para hacer medicamentos y colonias.


As flores aromáticas utilízanse para facer medicamentos e perfumes.
== Notas ==
{{Referencias}}
== Véxase tamén ==
== Véxase tamén ==
=== Outros artigos ===
=== Outros artigos ===

Revisión como estaba o 6 de agosto de 2013 ás 07:12

As herbas aromáticas, herbas de cheiro ou finas herbas, son plantas que nacen bravas nos campos ou son cultivadas nas hortas ou explotacións agrarias polas súas cualidades aromáticas, recendentes, condimentarias ou, incluso, medicinais.

A palabra condimento, do latín condimentum, significa: adubar, aderezar.

Xeralmente se utilizan as follas das mesmas, xa sexan frescas, secas, ou deshidratadas, tanto para adubar os guisados coma para realzar os diversos recendos dos pratos culinarios, xa sexan en cru ou cociñados.

Durante moito tempo, e polo xeral, as herbas foron ignoradas, agás a menta, o pirixel e mais o allo. Algunhas só eran localmente coñecidas. De feito a cociña galega caracterízase pola case ausencia de uso de herbas recendentes (agás allo, pirixel, fiúncho, loureiro e algunha especie coma pemento).

Pertencen, en termos xerais, a tres familias botánicas:

As herbas aromáticas secas teñen un recendo moi fuerte e deben ser utilizadas con mesura.

Herba luísa.
Herba cidreira.
Pimpinela menor.

As flores aromáticas utilízanse para facer medicamentos e perfumes.

Notas

  1. A planta Carum carvi, chamada en galego carvea ,carvés ou carvén en Vocabulario do medio agrícola, Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. Vocabulario de ciencias naturais, Santiago de Compostela, Xunta, 1991 e Gran dicionario Xerais da lingua galega. Vigo, Xerais, 2009
  2. Nome vulgar galego da planta Anthriscus cerefolium en Vocabulario do medio agrícola, Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C), A Coruña, Deputación da Coruña, 2000. Vocabulario de ciencias naturais, Santiago de Compostela, Xunta, 1991. Gran dicionario Xerais da lingua galega, Vigo, Xerais, 2009
  3. Nome vulgar galego da especie Satureja hortensis en Vocabulario do medio agrícola, Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988. Guía da alimentación. Santiago de Compostela, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, 1995

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas