Xoán Vidal Martínez: Diferenzas entre revisións
m Bot: Retiro 1 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q5687664 |
m →Obra |
||
Liña 11: | Liña 11: | ||
==Obra== |
==Obra== |
||
Xunto a [[Modesto Bará Álvarez]] fundou a revista ''[[Hebe (revista)|Hebe]]''. Amais, tamén fundou a revista literaria de corte nacionalista ''[[Alborada (Pontevedra)|Alborada]]'' e a revista ''[[Cristal (revista)|Cristal]]'' (1932-33). |
Xunto a [[Modesto Bará Álvarez]] fundou a revista ''[[Hebe (revista)|Hebe]]''. Amais, tamén fundou a revista literaria de corte nacionalista ''[[Alborada (Pontevedra)|Alborada]]'' e a revista ''[[Cristal (revista)|Cristal]]'' (1932-33) xunto a [[Xosé María Álvarez Blázquez]]. |
||
Como poeta pertenceu á [[xeración do 25]] xunto a [[Luís Amado Carballo]] e |
Como poeta pertenceu á [[xeración do 25]] xunto a [[Luís Amado Carballo]] e Álvarez Blázquez. Publicou catro obras: |
||
*''Mágoas'', 1921. |
*''Mágoas'', 1921. |
||
*''Alcor'', 1927. |
*''Alcor'', 1927. |
Revisión como estaba o 30 de xuño de 2013 ás 17:53
Xoán Vidal Martínez, nado en Salcedo (Pontevedra) o 29 de marzo de 1904 e finado na mesma vila o 19 de xuño de 1994, foi un mestre e poeta galego.
Vida
Estuda maxisterio e faise mestre traballando a prol do ensino en galego con Antón Iglesias Vilarelle. Foi cofundador xunto con Castelao e outros persoeiros do Partido Galeguista de Pontevedra, do que chegou a ser presidente. Despois o partido integrouse no Partido Galeguista.
Tralo Alzamento Nacional foi represaliado. Abandonou a poesía para dedicarse ao seu traballo como mestre. En 1946 asentouse coa súa dona en Ares e foi mestre da Alianza Aresana (1946-1969). En 1969 marchou ás Illas Canarias exercendo o maxisterio no Colexio Ramón y Cajal de Santa Cruz de Tenerife, no que se xubilou aos 65 anos de idade.
Era irmán da tamén poeta Aurora Vidal Martínez. Tivo dúas fillas, as tamén escritoras Aurora e Clementina Vidal Caramés.
Obra
Xunto a Modesto Bará Álvarez fundou a revista Hebe. Amais, tamén fundou a revista literaria de corte nacionalista Alborada e a revista Cristal (1932-33) xunto a Xosé María Álvarez Blázquez.
Como poeta pertenceu á xeración do 25 xunto a Luís Amado Carballo e Álvarez Blázquez. Publicou catro obras:
- Mágoas, 1921.
- Alcor, 1927.
- Los senderos inútiles, 1956.
- Voz y memoria (Antología poética), 1986.
Véxase tamén
Bibliografía
- Acuña Trabazo, A. (2005). Xoán Vidal Martínez. Voz e memoria. Pontevedra: Concello. ISBN.
- Vidal Caramés, A. e Vidal Caramés, C. (2009). Xoán Vidal Martínez. Vida e obra. Pontevedra: Deputación provincial. ISBN 978-84-8457-326-5.
Ligazóns externas
- Ficha en www.poesiagalega.org