Matsuo Basho

Matsuo Basho

Ficheiro:MatsuoBashoChusonji.jpg Estatua de Matsuo Basho, Chusonji, Hiraizumi, Prefectura de Iwate, Xapón.
Nome orixinal	(ja) 松尾芭蕉
Biografía
Nacemento	(ja) 金作 1644 Ueno
Morte	28 de novembro de 1694 Osaka
Lugar de sepultura	Gichū-ji (en)
Datos persoais
Residencia	Sekiguchi Bashōan (en) Genjū-an (en) Bashō's birth house (en)
País de nacionalidade	Xapón
Actividade
Lugar de traballo	Edo
Ocupación	poeta , escritor
Empregador	Sengin (en)
Xénero artístico	poesía
Movemento	Shōfū haikai (en)
Profesores	Kitamura Kigin (en)
Alumnos	Takarai Kikaku../... 25+ (en)
Pseudónimo literario	甚七郎 甚四郎 俳聖
Lingua	Lingua xaponesa
Obra
Obras destacables (1672) The Seashell Game (en) (década de 1680) Nozarashi Kikō (1702-1689) Oku no hosomichi

Matsuo Bashō (松尾 芭蕉, まつお ばしょう, de apelido Matsuo e de alcume Bashō, bananeira), nado preto da vila de Ueno (actual cidade de Iga), na provincia de Iga (actual prefectura de Mie) en 1644 e finado en Osaka o 28 de novembro de 1694, foi un poeta xaponés, coñecido principalmente por ese xénero de poemas curtos que hoxe chamamos haiku.

Traxectoria

Naceu nunha familia de orixe samurai. Aínda neno (9 anos) veu a ser paxe de Tōdō Yoshitada, un potentado local, dous anos mais vello que el, con grande interese no haikai no renga. En común, tiñan o amor pola poesía e as ensinanzas que recibiron dos grandes mestres da época. En 1662, Bashō publicou o seu primeiro poema. Dous anos despois, os dous amigos compuxeran un poema encadeado de 100 estrofas, xuntamente con outros poetas amadores.

En 1666, coa morte do xoven amigo, Bashō ficou impedido de continuar na súa casa. Pouco se sabe sobre esa época da súa vida. Os seus poemas, entretanto, continuaran a ser publicados. Antes de se mudar para Edo (actual Toquio), en 1672, Bashō edita unha antoloxía, Kai Ooi, que el mesmo organizou. En Edo, Bashō foi admirado polo seu estilo simple e natural. Tomou o nome literario de Tosei e arredor de 1680 dedicábase a ser profesor de poesía, chegou a ter 20 discípulos que publicaron Os Mellores poemas dos Vinte Discípulos de Tōsei(桃青門弟独吟二十歌仙, Tōsei-montei Dokugin-Nijukasen).

Bashó, após a publicación de Minashiguri, antoloxía de versos publicada en 1684, realiza a primeira das súas catro viaxes polo Xapón. É desa época (1685) o seu haiku mais célebre, No vello tanque,

Xaponés	Transliteración	Tradución
古池や 蛙飛びこむ 水の音	Furu ike ya   kawazu tobikomu   Mizu no oto	Nun vello tanque   Salta unha rá   Ruído da auga

e tamén o seu libro mais famoso, Sendas de Oku .

Na súa última viaxe, Bashō adoece antes de chegar ao local destinado, (Kiushu). O seu último haiku fala da súa xornada poética:

Xaponés	Transliteración	Tradución
旅に病で 夢は枯野を かけ廻る	tabi ni yande   yume wa kareno wo   kakemeguru	Doente na viaxe   paséome en soños   por campos murchos

Estilo

Bashō non se limitou ás fórmulas tradicionais do xénero, relativas á representación das estacións (kigo) se non que tiña un estilo mais realista e emotivo.

"古人の跡を求めず、古人の求めたるの所を求めよ"

"Non sigas as pegadas dos antigos, busca o que eles buscaron"

Xa en vida foi un autor moi popular e o seu prestixio foi aumentando co tempo (no 1793 foi deificado) no sendo até o século XIX que comezaron a aparecer algunhas críticas ao seu estilo.

Obras

• Oku no hosomichi (Sendas de Oku)

Libro de viaxes, que en cada páxina conten un pequeno relato en prosa e un haiku inspirado por el. Non está traducido ao galego, porén existe unha tradución española de Antonio Cabezas García na Editora Hiperión:

Senda hacia tierras hondas : Oku no hosomichi ISBN 84-7517-390-X

Algúns dos seus haikus foron traducidos ao galego na recompilación 77 haikus, de Consuelo García Devesa.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• O mundo do haiku
• Bosque de Bambú, camino del haiku - Bashô - Oku no Hosomichi Japones - Español