Martin Karplus: Diferenzas entre revisións

Martin Karplus
	;
Biografía
Nacemento	15 de marzo de 1930; Viena (Austria)
Datos persoais
País de nacionalidade	Estadounidense
Educación	Universidade Harvard
Director de tese	Linus Pauling
Actividade
Campo de traballo	Química
Ocupación	theoretical chemist (en) , químico , biofísico , profesor universitario , científico
Empregador	Universidade Harvard ; Universidade de Columbia ; Universidade de Estrasburgo
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (1967–); Royal Society ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia Internacional de Ciências Moleculares Quânticas (pt) ; Academia Austríaca de Ciencias ; Academia Real das Artes e Ciências dos Países Baixos (pt)
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Doutorando	Arieh Warshel (pt) , Paul Brumer (pt) , Klaus Schulten (en) , J. Andrew McCammon (pt) , Bernie Shizgal (en) , Bruce Tidor (en) e Collin Melveton Stultz (en)
Familia
Irmáns	Robert Karplus
	Premios (2016) Condecoración Austríaca das Ciencias e as Artes; (2015) honorary citizen of Vienna (en) ; (2013) Premio Nobel de Química; (2011) Clarivate Citation Laureates (pt) ; (2004) Prêmio Linus Pauling (pt) ; (2001) ACS Award for Computers in Chemical and Pharmaceutical Research (en) ; (11 de maio de 2000) Membro estranxeiro da Royal Society; (1993) Prémio ACS de Química Teórica (pt) ; (1987) Prêmio Irving Langmuir (pt) ; comandante da Lexión de Honra; Bolsa de estudos Guggenheim; doutor honoris causa pola Universidade de Viena ;

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 3 de maio de 2013 ás 10:02

Martin Karplus, nado o 15 de marzo de 1930 en Viena, é un químico teórico estadounidense. É profesor de química na Universidade Harvard dende 1979. Tamén é director do Laboratorio de Química Biofísica, un laboratorio conxunto entre o Centre national de la recherche scientifique e a Universidade de Estrasburgo, en Francia.

Martin Karplus ten contribuído de forma significativa en moitos campos da fisicoquímica, incluíndo a espectroscopia de resonancia magnética nuclear, a dinámica química, a química cuántica, e sobre todo, as simulacións de dinámica molecular de macromoléculas biolóxicas.