Hector Berlioz: Diferenzas entre revisións
m →Primeiros anos: anos |
|||
Liña 78: | Liña 78: | ||
* [http://www.hberlioz.com/ The Hector Berlioz website] {{en}} |
* [http://www.hberlioz.com/ The Hector Berlioz website] {{en}} |
||
* [http://penin.berlioz.free.fr Jean-Paul Penin: ''Les Premières armes du jeune Berlioz: La Messe Solennelle''] {{fr}} |
* [http://penin.berlioz.free.fr Jean-Paul Penin: ''Les Premières armes du jeune Berlioz: La Messe Solennelle''] {{fr}} |
||
* {{IMSLP|id=Berlioz, Hector|cname=Hector Berlioz}} |
|||
* [http://imslp.org/wiki/Category:Berlioz,_Hector Partituras de Berlioz] en [[International Music Score Library Project]] (IMSLP) |
|||
{{link FA|hu}} |
{{link FA|hu}} |
Revisión como estaba o 10 de abril de 2013 ás 00:20
Hector Berlioz | |
---|---|
Hector Berlioz en 1863. | |
Nome completo | Louis-Hector Berlioz |
Nacemento | 11 de decembro de 1803 e 1803 |
La Côte-Saint-André República Francesa | |
Falecemento | 8 de marzo de 1869 (65 anos) |
París Imperio Francés | |
Soterrado | Cemiterio de Montmartre |
Nacionalidade | Francia |
Relixión | ateísmo |
Educado en | Conservatorio de París |
Composicións destacadas | Symphonie fantastique Harold en Italie Requiem Benvenuto Cellini Les Nuits d'été La Damnation de Faust L’Enfance du Christ Les Troyens |
Pai | Louis Berlioz |
Parella/s | Harriet Smithson († 1854) Marie Recio († 1862) |
Fillos | Louis Berlioz |
Premios | Prix de Rome |
Na rede | |
http://www.hberlioz.com/ | |
| |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Louis Hector Berlioz, nado o 11 de decembro de 1803 en La Côte-Saint-André e finado o 8 de marzo de 1869 en París, foi un compositor francés. Foi unha figura destacada no desenvolvemento do romanticismo, é moi coñecido pola súa Sinfonía fantástica, estreada en 1830, o Réquiem, estreado en 1837, e a súa extraordinaria utilización da orquestra sinfónica que incluía catro grupos de metais "antifonales".
Traxectoria
Primeiros anos
Hector Berlioz naceu o 11 de decembro de 1803 na localidade francesa de La Côte-Saint-André[1], no departamento de Isère, preto de Grenoble, no seo dunha familia do Delfinado. Seu pai, Louis-Joseph Berlioz, era un respectado[2] médico de provincias[3] e académico, foi o responsable de boa parte da educación inicial de Berlioz.[2] Louis-Joseph Berlioz era un ateo,[3] cunha perspectiva liberal;[4]. Súa nai, Marie-Antoinette, era unha católica ortodoxa.[2][3] Tivo cinco irmáns en total, tres deles non chegaron á idade adulta[5], mentres que os outros dous, Nanci e Adèle, mantivéronse preto de Berlioz ao longo da súa vida.[4]
Berlioz non foi un neno prodixio, a diferenza doutros famosos compositores do seu tempo; comezou a estudar música aos 12 anos, cando comezou a escribir pequenas composicións e arranxos. Como resultado do desánimo de seu pai, nunca aprendeu a tocar o piano, unha peculiaridade que posteriormente describiu tanto como beneficiosas como prexudiciais.[6] Converteuse sen embargo nun experto en guitarra, chirimía e frauta.[4][7] Aprendeu harmonía só a partir de libros de texto.[4][7] A meirande parte das súas primeiras composicións eran romances e pezas de cámara[7][8].
Se ben aínda tiña 12 anos, como lembra nas súas Mémoires, experimentou a súa primeira paixón por unha muller, unha veciña súa de 18 anos chamada Estelle Fornier (nada Dubœuf).[2][9] Berlioz semella ter sido romántico de xeito innato, esta característica maniféstase nas súas relacións amorosas, a adoración da gran literatura romántica,[10] e o seu lamento nas pasaxes de Virxilio [4] (aos doce anos xa aprendera a ler a Virxilio en latín e a treducilo ao francés baixo a tutela de seu pai), Shakespeare, e Beethoven.
Notas
- ↑ Matthew B. Tepper. "Matthew B. Tepper". Home.earthlink.net.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Caltech". Its.caltech.edu. 1996-06-03.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "Think Quest". Library.thinkquest.org.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 "Andante.com". Andante.com. Erro no código da cita: Etiqueta
<ref>
non válida; o nome "eom" está definido varias veces con contidos diferentes - ↑ IMDb
- ↑ "HBerlioz.com". HBerlioz.com.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 "w3.rz-berlin.mpg.de". w3.rz-berlin.mpg.de. [Ligazón morta]
- ↑ "Rhapsody.com". Rhapsody.com. Consultado o 2010-03-13.
- ↑ "Berlioz and Shakespeare". Home.vicnet.net.au.
- ↑ "Karadar.com". Karadar.it. 2009-11-15.
Véxase tamén
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Hector Berlioz |
Bibliografía
Bibliografia de Berlioz
En francés
- BERLIOZ Hector, Mémoires, Flammarion, París, 1991, ISBN 2-08-212539-4
En castelán
- BERLIOZ Hector, Memorias de Hector Berlioz de 1803 a 1865 y sus viajes a Italia, Alemania, Rusia e Inglaterra, contados por él mismo, Taurus, Col·lecció Ensayistas (n° 258), Madrid, 1985, tradución ao castelán de José Vega Merino, rústica, 21 x 13,5 cm., ISBN 84-306-9954-6. Esta edición existe tamén en dous volumos separados:
- Volum 1: rústica, 21 x 13,5 cm., 238 p., ISBN 84-306-1257-2
- Volum 2: rústica, 21 x 13,5 cm., 245 p., ISBN 84-306-1258-0
Bibliografia sobre Berlioz
En francés
- BALLIF Claude, Berlioz, Seuil, Col·lecció Solfèges, París, 1979, ISBN 978-2-02-000249-3
- PIATIER François, Benvenuto Cellini de Berlioz ou le Mythe de l'artiste, Aubier, Colección Les grands opéras, París, 1979, ISBN 2-7007-0160-7
- BARRAUD Henri, Hector Berlioz, Fayard, Col·lecció Les Indispensables de la musique, París, 1989, 506 p., ISBN 978-2-213-02415-8
- CAIRNS David, Hector Berlioz Vol.1, La formation d'un artiste : 1803 - 1832, Fayard, París, outubro de 2002, tradución ao francés de Dennis Collins, 720 p. : 13,5 x 21,5 cm., ISBN 2-213-61249-8
- CAIRNS David, Hector Berlioz Vol.2, Servitude et grandeur : 1832 - 1869, Fayard, París, outubro de 2002, tradución ao francés de Dennis Collins, 954 p. : 13,5 x 21,5 cm., ISBN 2-213-61250-1
- WASSELIN Christian e SERNA Pierre-René, Cahier Berlioz, n° 77, Éditions de L'Herne, París, xaneiro de 2003, ISBN 2-85197-090-9
- WASSELIN Christian, Berlioz : les deux ailes de l'âme, Éditions Gallimard, París, xaneiro de 2003, ISBN 2-07-076522-9
- Colectivo de autores baixo a dirección de MASSIP Catherine e REYNAUD Cécile, Berlioz, la voix du romantisme, catálogo da exposición realizada na Biblioteca Nacional de Francia os anos 2003 e 2004, BnF/Fayard, París, setembro de 2003, ISBN 2-213-61697-3;
- REYNAUD Cécile, BARTOLI Jean-Pierre, BLOOM Peter, baixo a dirección de CITRON Pierre, Dictionnaire Berlioz, Fayard, París, outubro de 2003, ISBN 2-213-61528-4
- WASSELIN Christian, Berlioz ou le Voyage d'Orphée, Éditions du Rocher, París, outubro de 2003, ISBN 2-268-04795-4
- SERNA Pierre-René, Berlioz de B à Z, Éditions Van de Velde, París, xuño de 2006, ISBN 2-85868-379-4
En inglés
- HOLOMAN Dallas Kern, Catalogue of the Works of Hector Berlioz, Bärenreiter, Kassel, 1987, ISBN 3-7618-0449-0
- HOLOMAN Dallas Kern, Berlioz, Cambridge MA, Harvard University Press, 1989, ISBN 0-674-06778-9
Da biografía de Berlioz por David Cairns existen dúas edicións. A edición de 1989 corresponde ao que máis tarde sería o primeiro volumo de dous:
- CAIRNS David, Berlioz: The making of an artist, Andre Deutsch Ltd., 1989, cartoné, 586 p., ISBN 0-233-97994-8
A edición de 2000 publica o segundo volumo (ata aquela inédito) así como completa o primeiro:
- CAIRNS David, Berlioz, Vol.1, The making of an artist: 1803 - 1832, University of California Press, mars de 2000, cartoné, 672 p., ISBN 0-520-22199-0
- CAIRNS David, Berlioz, Vol.2, Servitude and Greatness: 1832 - 1869, University of California Press, mars de 2000, cartoné, 907 p., ISBN 0-520-22200-8
Nota: cómpre sinalar que na bibliografía en francés menciónase unha tradución ao francés desta edición de 2000 da biografía de Berlioz por David Cairns.
En alemán
- O compositor alemán Alfred Schattmann escribiu unha monografía moi completa de Berlioz.