Podzol

Perfil do podzol

O podzol (do ruso под/pod=debaixo, зола/zola=cinzas, que significa “debaixo das cinzas”) é un tipo de solo característico de climas fríos e húmidos (Canadá, Escandinavia e Rusia setentrional) ou temperado frío (vertente atlántica de Europa), con abundantes precipitacións, que se caracteriza por unha alta lixiviación, que propicia que unha grande cantidade de substancias superficiais migren a niveis inferiores. O horizonte B caracterízase por un alto depósito de óxidos, que confiren a esta capa unhas tonalidades avermelladas características.

Formación

O frío provoca unha descomposición lenta da materia orgánica, principalmente de árbores resinosos e brezos, que dan lugar á formación dun humus ácido (pH superficial de 3,5 a 4,5) que, de ser filtrante a rocha nai subxacente (como é o caso da area e da areísca) ataca á arxila e a degrada. As augas infiltradas lixivian ese solo e fan descender máis ou menos profundamente o seu ferro e a súa alúmina. A parte inferior do primeiro horizonte consta esencialmente de finos grans de cuarzo e adquire o aspecto e a cor da cinza. O horizonte B, no cal acumúlase o ferro, pode ser cementado por este ata formar un estrato concrecionado.

Capas

Nun podzol distínguense de arriba a abaixo as seguintes capas:

• un horizonte superficial negro, fibroso, de materia orgánica parcialmente descomposta,
• unha capa delgada de grans silíceos mesturados con humus,
• un horizonte eluvial (ou sexa, lixiviado polas augas), pulverulento como a cinza e da súa mesma cor gris clara,
• un horizonte de acumulación iluvial, subdividido nunha delgada capa con ata un 10% de humus, e
• un estrato pardo avermellado, rico en ferro e alúmina.

Existen variantes nas cales pode faltar algunha das capas anteriormente mencionadas, salvo a gris, pois é característica do podzol.