Grande incendio de Londres: Diferenzas entre revisións
m r2.7.3) (Bot: Cambio pl:Pożar Londynu (1666) por pl:Pożar Londynu |
|||
Liña 22: | Liña 22: | ||
{{Link FA|eo}} |
{{Link FA|eo}} |
||
{{Link FA|tr}} |
{{Link FA|tr}} |
||
[[ar:حريق لندن الكبير]] |
|||
[[az:Böyük London yanğını]] |
|||
[[be:Вялікі лонданскі пажар]] |
|||
[[be-x-old:Пажар у Лёндане 1666 году]] |
|||
[[bg:Големият пожар в Лондон]] |
|||
[[br:Tan-gwall bras Londrez]] |
|||
[[ca:Gran incendi de Londres]] |
|||
[[cs:Velký požár Londýna]] |
|||
[[cy:Tân Mawr Llundain]] |
|||
[[da:Storbranden i London]] |
|||
[[de:Großer Brand von London]] |
|||
[[el:Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου]] |
|||
[[en:Great Fire of London]] |
|||
[[eo:Granda incendio de Londono]] |
|||
[[es:Gran Incendio de Londres]] |
|||
[[et:Londoni suur tulekahju]] |
|||
[[eu:Londresko Sute Handia]] |
|||
[[fa:آتشسوزی بزرگ لندن]] |
|||
[[fi:Lontoon suuri palo]] |
|||
[[fr:Grand incendie de Londres]] |
|||
[[ga:Dóiteán Mór Londan]] |
|||
[[he:השריפה הגדולה של לונדון]] |
|||
[[hu:Nagy londoni tűzvész]] |
|||
[[id:Kebakaran Besar London]] |
|||
[[is:Lundúnabruninn mikli]] |
|||
[[it:Grande incendio di Londra]] |
|||
[[ja:ロンドン大火]] |
|||
[[ko:런던 대화재]] |
|||
[[la:Magnum Londinii Incendium]] |
|||
[[lv:Lielais Londonas ugunsgrēks]] |
|||
[[ml:ലണ്ടനിലെ മഹാ അഗ്നിബാധ]] |
|||
[[nl:Grote brand van Londen]] |
|||
[[nn:Bybrannen i London 1666]] |
|||
[[no:Bybrannen i London 1666]] |
|||
[[pl:Pożar Londynu]] |
|||
[[pt:Grande Incêndio de Londres]] |
|||
[[ro:Marele Incendiu din Londra]] |
|||
[[ru:Великий лондонский пожар]] |
|||
[[simple:Great Fire of London]] |
|||
[[sk:Veľký požiar Londýna]] |
|||
[[sl:Veliki londonski požar]] |
|||
[[sr:Велики пожар у Лондону]] |
|||
[[sv:Stora branden i London]] |
|||
[[th:อัคคีภัยครั้งใหญ่ในลอนดอน ค.ศ. 1666]] |
|||
[[tr:Büyük Londra Yangını]] |
|||
[[uk:Велика лондонська пожежа]] |
|||
[[ur:لندن کی تاریخی آتش زدگی]] |
|||
[[vi:Đại hỏa hoạn Luân Đôn 1666]] |
|||
[[zh:倫敦大火]] |
Revisión como estaba o 26 de marzo de 2013 ás 08:29
O Grande Incendio de Londres foi un incendio de grandes proporcións que arrasou a cidade de Londres (Inglaterra) desde o domingo 2 de setembro até o mércores 5 de setembro de 1666. O lume destruíu a cidade medieval dentro da vella muralla romana da cidade. Ameazou, pero non chegou, ao distrito aristocrático de Westminster, o Palacio de Whitehall de Carlos II, e a maioría dos asentamentos suburbanos.
Historia
Foi unha das maiores calamidades da historia de Londres. Destruíu 13.200 casas, 87 igrexas parroquiais, 44 salóns da Livery Company, a Royal Exchange, a casa de aduanas, a Catedral de San Paulo, o concello de Londres, o palacio correccional e outras prisións da cidade, catro pontes sobre os ríos Támesis e Fleet, e tres portas da cidade. Deixou a unhas 80.000 persoas sen fogar, un sexto dos habitantes da cidade nese momento. A cifra de mortes polo incendio é descoñecida, e pensábase que fora bastante pequena porque só algunhas mortes foron rexistradas. Este razoamento foi desafiado recentemente considerando que as mortes de pobres e de persoas de clase media non foron rexistradas, e que a calor puido incinerar a moitas vítimas sen deixar restos recoñecibles.
O lume comezou na mañá do domingo 2 de setembro de 1666. Prendeu en Pudding Lane na casa de Thomas Farynor, un panadeiro do rei Carlos II de Inglaterra e estendeuse rapidamente. O uso da principal técnica contra incendios da época, a creación de devasa por medio de demolicións, era criticamente atrasado debido a indecisións do alcalde de Londres, Sir Thomas Bloodworth. Para cando foron ordenadas as demolicións a gran escala na noite do domingo, o vento xa convertera o lume da panadaría nunha tormenta ígnea que venceu tales medidas. O luns o lume foi empuxado ao norte, no corazón da cidade. A orde nas rúas rompeu polos rumores de que estranxeiros iniciaron os incendios. As sospeitas centráronse nos franceses e holandeses, os inimigos de Inglaterra da Segunda Guerra Anglo-Holandesa en curso. Estes grupos de inmigrantes foron vítimas de linchamentos e violencia nas rúas. O martes, o lume estendeuse pola maior parte da cidade, destruíndo a Catedral de St Paul e pasando o río Fleet para ameazar á corte de Carlos II no Whitehall, mentres os esforzos coordinados na loita contra o lume mobilizábanse simultaneamente. Considérase que a batalla para apagar o incendio gañouse por dous factores: os fortes ventos do leste acabáronse, e a gornición da Torre de Londres usou pólvora para crear devasas efectivas e deter a extensión adicional do lume cara ao leste.
Os problemas sociais e económicos orixinados polo desastre eran abafantes. A pesar de numerosas propostas radicais, Londres foi reconstruída esencialmente co mesmo plano de rúas utilizado antes do incendio.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Grande incendio de Londres |