Xoán III Ducas Vatatzés: Diferenzas entre revisións
m r2.7.3) (Bot: Cambio it:Giovanni III di Nicea por it:Giovanni III Vatatze |
|||
| Liña 23: | Liña 23: | ||
[[Categoría:Dinastía Láscaris]] |
[[Categoría:Dinastía Láscaris]] |
||
[[Categoría:Bizancio]] |
[[Categoría:Bizancio]] |
||
[[als:Johannes III. (Byzanz)]] |
|||
[[an:Chuan III Ducas Vatatzés]] |
|||
[[be:Іаан III Дука Ватац]] |
|||
[[be-x-old:Ян III Дука Батац]] |
|||
[[bg:Йоан III Дука Ватаци]] |
|||
[[ca:Joan III Ducas Vatatzés]] |
|||
[[cs:Jan III. Dukas Vatatzés]] |
|||
[[de:Johannes III. (Byzanz)]] |
|||
[[diq:Ioannes III]] |
|||
[[el:Ιωάννης Γ´ Δούκας Βατάτζης]] |
|||
[[en:John III Doukas Vatatzes]] |
|||
[[es:Juan III Ducas Vatatzés]] |
|||
[[fa:ژان سوم دوکاس واتاتزس]] |
|||
[[fi:Johannes III Dukas]] |
|||
[[fr:Jean III Doukas Vatatzès]] |
|||
[[hu:III. Jóannész nikaiai császár]] |
|||
[[it:Giovanni III Vatatze]] |
|||
[[ja:ヨハネス3世ドゥーカス・ヴァタツェス]] |
|||
[[ko:요한네스 3세]] |
|||
[[la:Ioannes III Ducas Batatzes]] |
|||
[[lt:Jonas III Dukas Vatacis]] |
|||
[[nl:Johannes III Doukas Vatatzes]] |
|||
[[pl:Jan III Dukas Watatzes]] |
|||
[[pt:João III Ducas Vatatzes]] |
|||
[[ro:Ioan al III-lea Ducas Vatatzes]] |
|||
[[ru:Иоанн III Дука Ватац]] |
|||
[[sh:Jovan III Duka Vatac]] |
|||
[[sl:Ivan III. Dukas Vatatzes]] |
|||
[[sr:Јован III Дука Ватац]] |
|||
[[sv:Johannes III Ducas Vatatzes]] |
|||
[[tr:III. Yannis Vatatzes]] |
|||
[[uk:Іоанн III Дука Ватац]] |
|||
Revisión como estaba o 24 de marzo de 2013 ás 19:09
Xoán III Ducas Vatatzés (1193– 3 de novembro de 1254) foi un emperador bizantino, no exilio no Imperio de Nicea, de 1222 a 1254.
Aínda que sufría epilepsia, logrou distinguirse tanto como soldado que en 1222 foi elixido para suceder ao seu sogro Teodoro I Láscaris. Casou coa filla de Láscaris, Irene Láscaris (Eirene Laskarina) en 1212. Tiveron un fillo, Teodoro, pero tras un accidente de cabalo de Irene, esta non puido volver ter fillos; entón, retirouse a un convento, tomando o nome de irmá Uxía, e alí morreu en 1239. Xoán volveu a casar con Constanza (Ana) de Sicilia, filla ilexítima de Federico II Hohenstaufen, emperador do Sacro Imperio, pero non tiveron descendencia.
Reorganizou os restos do Imperio bizantino (Imperio de Nicea) e grazas ás súas capacidades administrativas, fixo del un dos Estados máis ricos e fortes do Mediterráneo oriental. Tras asegurarse a fronteira oriental cun acordo cos turcos selxúcidas, dedicouse a intentar recuperar as posesións europeas dos seus predecesores. Mentres a súa flota atacaba aos latinos no mar Exeo e estendía o seu reino a Rodas, o seu exército, reforzado con mercenarios occidentais, derrotaba ás forzas do emperador latino.
Aínda que non tivo éxito no asedio de Constantinopla, que levou a cabo de común acordo cos búlgaros en 1235, logrou a supremacía sobre os despotados de Tesalónica e Epiro. A definitiva reconquista de Constantinopla, algúns anos despois da súa morte, débese en gran medida aos seus esforzos previos.
| Imperio Bizantino | ||
|---|---|---|
Segue a: Teodoro I Láscaris |
Xoán III Ducas Vatatzés | Precede a: Teodoro II Láscaris |
| Dinastía Láscaris | ||