Camille Claudel

Camille Claudel

Camille Claudel, nada en Fère-en-Tardenois, Aisne, en 1864 e finado en 1943, foi unha escultora francesa.

Traxectoria

Naceu no seo dunha familia acomodada que se trasladou, sendo Camille aínda unha meniña, a Villeneuve-sur-Fère onde naceu o seu irmán, o poeta e diplomático Paul Claudel, en 1866. Aínda que a familia residiu posteriormente noutras localidades, os verán sempre os pasaron en Villeneuve. En 1881 a familia trasladouse a París. Camille tentou entrar na École des Beaux-Arts, pero non a admitiron por ser muller, polo que alugou un estudio que compartiu con dúas americanas, entre as que estaba Jessie Lipscomb, e onde lles daba clase un profesor da École, ata que en 1883 este marchou a Roma pedíndolle a Auguste Rodin que o substitúa. Tras algunhas vacilacións este aceptou, coa condición que Camille vaia ao seu obradoiro. Alí convértese na súa inspiración, o seu modelo, a súa confidente e a súa amante. O coñecemento da súa relación pola familia levou a que Camille deixara a casa familiar. En 1892 rematou a súa relación amorosa con Rodin, aínda que se seguiron vendo regularmente ata 1898.

A partir de 1905 a saúde mental de Camille comezou a degradarse, desaparecía por longos períodos de tempo, destruiu gran parte da súa obra e tiña crises de paranoia. Acusou a Rodin de roubarlle as súas ideas e de tentar asasinala. Logo da voda do seu irmán, en 1906, ela viviu practicamente confinada no seu estudio. En 1913, pouco despois da morte do seu pai, a súa nai decide internala nun sanatorio psiquiátrico, onde morreu en 1943.