Filosofía helenística

Chamámoslle filosofía helenística ao período da filosofía occidental que se desenvolveu na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do neoplatonismo.

Trazos da filosofía neste período

• Cambia o concepto de "home" : Aristóteles falaba dun "animal cívico". O ser humano é entendido coma un "animal social", cuxo marco de referencia é a natureza e a humanidade, reivindicando para si a autosuficiencia e autonomía.
• Sobre a inestabilidade do tempo, a seguridade persoal e da felicidade individual son as grandes aspiracións do momento.
• A natureza, tamén chamada cosmos, desenvolve unha nova física e unha nova ética naturalista e cosmopolita.
• A filosofía está concibida como unha unidade de coñecemento, dividida em lóxica, física e ética, pero cun propósito fundamentalmente moral.

Escolas filosóficas helenísticas

Neste momento, aparecen moitas escolas. Hai moitas influencias mutuas, pero tamén moitas diferenzas.

Pitagorismo

Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea engadindo a semellanza que creron atopar entre as matemáticas e os seres e a crenza de que os ceos eran harmonía e número.

Sofismo

Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade.

Neoplatonismo

O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabedoría e polas relixións orientais. Tamén unha busca continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana.

Cinismo

Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Isto significaba rechazar todos os desexos convencionais de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións.

Peripatetismo

Déuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desenvolveron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos.

Cristianismo helenístico

Este pensamento foi o intento de reconciliar o cristianismo coa filosofía grega. Reconduce ao seu orixe cristiano e devolve o seu profundo sentido aos valores da civilización. O seu obxectivo é transmitir saber e cultura, despertar a responsabilidade social e impregnar a conciencia moral de todo ser humano.

Xudaísmo helenístico

O xudaísmo helenístico foi un intento de establecer aos xudeus dentro da cultura do helenismo.

Pitagorismo	Sofismo	Neoplatonismo	Cinismo	Peripatetismo	Cristianismo helenístico	Xudaísmo helenístico	Platonismo	Cirenaísmo	Pirronismo	Epicureísmo
Pitágoras

Ligazóns externas

• http://mercaba.org/Filosofia/HT/historia_filosofia_033.htm
• http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiagriega/Presocraticos/Pitagorismo.htm
• http://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy)
• http://en.wikipedia.org/wiki/Hellenistic_philosophy