Filosofía helenística: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
corrixo ortografía |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{en uso}} |
{{en uso}} |
||
Chamámoslle '''filosofía helenística''' ao |
Chamámoslle '''filosofía helenística''' ao período da filosofía occidental que se desenvolveu na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do neoplatonismo. |
||
==Trazos da filosofía neste período== |
==Trazos da filosofía neste período== |
||
* Cambia o concepto de "home" : |
* Cambia o concepto de "home" : Aristóteles falaba dun "animal cívico". O ser humano é entendido coma un "animal social", cuxo marco de referencia é a natureza e a humanidade, reivindicando para si a autosuficiencia e autonomía. |
||
* Sobre a inestabilidade do tempo, a seguridade persoal e da felicidade individual son as grandes aspiracións do momento. |
* Sobre a inestabilidade do tempo, a seguridade persoal e da felicidade individual son as grandes aspiracións do momento. |
||
* A natureza, tamén chamada cosmos, desenvolve unha nova física e unha nova ética naturalista e |
* A natureza, tamén chamada cosmos, desenvolve unha nova física e unha nova ética naturalista e cosmopolita. |
||
* A filosofía está concibida como unha unidade de coñecemento, dividida em lóxica, física e ética, pero cun propósito fundamentalmente moral. |
* A filosofía está concibida como unha unidade de coñecemento, dividida em lóxica, física e ética, pero cun propósito fundamentalmente moral. |
||
Liña 10: | Liña 10: | ||
Neste momento, aparecen moitas escolas. Hai moitas influencias mutuas, pero tamén moitas diferenzas. |
Neste momento, aparecen moitas escolas. Hai moitas influencias mutuas, pero tamén moitas diferenzas. |
||
===Pitagorismo=== |
===Pitagorismo=== |
||
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea |
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea engadindo a semellanza que creron atopar entre as matemáticas e os seres e a crenza de que os ceos eran harmonía e número. |
||
===Sofismo=== |
===Sofismo=== |
||
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade. |
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade. |
||
===Neolatonismo=== |
===Neolatonismo=== |
||
O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola |
O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabedoría e polas relixións orientais. Tamén unha busca continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana. |
||
===Cinismo=== |
===Cinismo=== |
||
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. |
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Isto significaba rechazar todos os desexos convencionais de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións. |
||
===Peripatetismo=== |
===Peripatetismo=== |
||
Déuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desenvolveron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos. |
|||
Revisión como estaba o 26 de febreiro de 2013 ás 16:06
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Breogan2008 (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 11 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
Chamámoslle filosofía helenística ao período da filosofía occidental que se desenvolveu na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do neoplatonismo.
Trazos da filosofía neste período
- Cambia o concepto de "home" : Aristóteles falaba dun "animal cívico". O ser humano é entendido coma un "animal social", cuxo marco de referencia é a natureza e a humanidade, reivindicando para si a autosuficiencia e autonomía.
- Sobre a inestabilidade do tempo, a seguridade persoal e da felicidade individual son as grandes aspiracións do momento.
- A natureza, tamén chamada cosmos, desenvolve unha nova física e unha nova ética naturalista e cosmopolita.
- A filosofía está concibida como unha unidade de coñecemento, dividida em lóxica, física e ética, pero cun propósito fundamentalmente moral.
Escolas filosóficas helenísticas
Neste momento, aparecen moitas escolas. Hai moitas influencias mutuas, pero tamén moitas diferenzas.
Pitagorismo
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea engadindo a semellanza que creron atopar entre as matemáticas e os seres e a crenza de que os ceos eran harmonía e número.
Sofismo
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade.
Neolatonismo
O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabedoría e polas relixións orientais. Tamén unha busca continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana.
Cinismo
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Isto significaba rechazar todos os desexos convencionais de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións.
Peripatetismo
Déuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desenvolveron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos.