Filosofía helenística: Diferenzas entre revisións
Nova páxina: "{{en uso}} Chamámoslle '''filosofía helenística''' ao periódo da filosofía occidental que se desarrollou na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do ..." |
Sen resumo de edición |
||
Liña 11: | Liña 11: | ||
===Pitagorismo=== |
===Pitagorismo=== |
||
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea añadindo a semellanza que creeron atopar entre as matemáticas e os seres e a creenza de que os ceos eran armonía e número. |
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea añadindo a semellanza que creeron atopar entre as matemáticas e os seres e a creenza de que os ceos eran armonía e número. |
||
==Sofismo== |
===Sofismo=== |
||
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade. |
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade. |
||
== |
===Neolatonismo=== |
||
O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabiduría e polas relixións orientais. Tamén unha búsqueda continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana. |
|||
O platonismo é a enseñanza filosófica de Platón e a escola fundada por el. Nela, os conceptos son considerados realidades nun mundo divino, separados da mente do coñecedor a as cousas continxentes: O certo coñecemento filosófico é o recoñecemento das ideas como realidades absolutas, inmutábeis e eternas. |
|||
==Cinismo== |
===Cinismo=== |
||
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Esto significaba rechazar todos os deseos convencionales de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións. |
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Esto significaba rechazar todos os deseos convencionales de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións. |
||
===Peripatetismo=== |
|||
Deuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desarrollaron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos. |
|||
Liña 22: | Liña 27: | ||
* http://mercaba.org/Filosofia/HT/historia_filosofia_033.htm |
* http://mercaba.org/Filosofia/HT/historia_filosofia_033.htm |
||
* http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiagriega/Presocraticos/Pitagorismo.htm |
* http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiagriega/Presocraticos/Pitagorismo.htm |
||
*http://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy) |
* http://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy) |
||
* http://en.wikipedia.org/wiki/Hellenistic_philosophy |
Revisión como estaba o 26 de febreiro de 2013 ás 16:04
Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario Vazquez24 (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 11 anos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse. |
Chamámoslle filosofía helenística ao periódo da filosofía occidental que se desarrollou na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do neoplatonismo.
Trazos da filosofía neste período
- Cambia o concepto de "home" : Aritóteles falaba dun "animal cívico". O ser humano é entendido coma un "animal social", cuxo marco de referencia é a natureza e a humanidade, reivindicando para si a autosuficiencia e autonomía.
- Sobre a inestabilidade do tempo, a seguridade persoal e da felicidade individual son as grandes aspiracións do momento.
- A natureza, tamén chamada cosmos, desenvolve unha nova física e unha nova ética naturalista e cosmopólita.
- A filosofía está concibida como unha unidade de coñecemento, dividida em lóxica, física e ética, pero cun propósito fundamentalmente moral.
Escolas filosóficas helenísticas
Neste momento, aparecen moitas escolas. Hai moitas influencias mutuas, pero tamén moitas diferenzas.
Pitagorismo
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea añadindo a semellanza que creeron atopar entre as matemáticas e os seres e a creenza de que os ceos eran armonía e número.
Sofismo
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade.
Neolatonismo
O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabiduría e polas relixións orientais. Tamén unha búsqueda continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana.
Cinismo
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Esto significaba rechazar todos os deseos convencionales de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións.
Peripatetismo
Deuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desarrollaron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos.