Filosofía helenística: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Nova páxina: "{{en uso}} Chamámoslle '''filosofía helenística''' ao periódo da filosofía occidental que se desarrollou na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do ..."
 
Sen resumo de edición
Liña 11: Liña 11:
===Pitagorismo===
===Pitagorismo===
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea añadindo a semellanza que creeron atopar entre as matemáticas e os seres e a creenza de que os ceos eran armonía e número.
Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea añadindo a semellanza que creeron atopar entre as matemáticas e os seres e a creenza de que os ceos eran armonía e número.
==Sofismo==
===Sofismo===
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade.
Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade.
==Platonismo==
===Neolatonismo===
O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabiduría e polas relixións orientais. Tamén unha búsqueda continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana.
O platonismo é a enseñanza filosófica de Platón e a escola fundada por el. Nela, os conceptos son considerados realidades nun mundo divino, separados da mente do coñecedor a as cousas continxentes: O certo coñecemento filosófico é o recoñecemento das ideas como realidades absolutas, inmutábeis e eternas.
==Cinismo==
===Cinismo===
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Esto significaba rechazar todos os deseos convencionales de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións.
Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Esto significaba rechazar todos os deseos convencionales de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións.
===Peripatetismo===
Deuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desarrollaron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos.







Liña 22: Liña 27:
* http://mercaba.org/Filosofia/HT/historia_filosofia_033.htm
* http://mercaba.org/Filosofia/HT/historia_filosofia_033.htm
* http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiagriega/Presocraticos/Pitagorismo.htm
* http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiagriega/Presocraticos/Pitagorismo.htm
*http://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy)
* http://en.wikipedia.org/wiki/Cynicism_(philosophy)
* http://en.wikipedia.org/wiki/Hellenistic_philosophy

Revisión como estaba o 26 de febreiro de 2013 ás 16:04

Chamámoslle filosofía helenística ao periódo da filosofía occidental que se desarrollou na civilización helénica tras Aristóteles e acabando co inicio do neoplatonismo.

Trazos da filosofía neste período

  • Cambia o concepto de "home" : Aritóteles falaba dun "animal cívico". O ser humano é entendido coma un "animal social", cuxo marco de referencia é a natureza e a humanidade, reivindicando para si a autosuficiencia e autonomía.
  • Sobre a inestabilidade do tempo, a seguridade persoal e da felicidade individual son as grandes aspiracións do momento.
  • A natureza, tamén chamada cosmos, desenvolve unha nova física e unha nova ética naturalista e cosmopólita.
  • A filosofía está concibida como unha unidade de coñecemento, dividida em lóxica, física e ética, pero cun propósito fundamentalmente moral.

Escolas filosóficas helenísticas

Neste momento, aparecen moitas escolas. Hai moitas influencias mutuas, pero tamén moitas diferenzas.

Pitagorismo

Movemento filosófico, científico e relixioso fundado no século V por Pitágoras. A súa tese básica é a de considerar o número como constituínte último da realidade. A súa fascinación coa aritmética levounos a considerar a importancia do número na vida. Defendeu esta idea añadindo a semellanza que creeron atopar entre as matemáticas e os seres e a creenza de que os ceos eran armonía e número.

Sofismo

Pensamento no cal non se cree nunha verdade absoluta, xa que ao ser todos distintos e ter distintas maneiras de pensar, temos diversos puntos de vista; polo tanto non hai unha verdade absoluta, senón que depende do punto de vista de cada individuo ao que se lle considera como a verdade.

Neolatonismo

O neoplatonismo é unha renovación da teoría de Platón. Nela, exprésase unha gran curiosidade pola sabiduría e polas relixións orientais. Tamén unha búsqueda continua da verdade e da salvación, e hai unha concepción mística da existencia humana.

Cinismo

Foi fundada por Antístenes. A súa filosofía era que o propósito da vida era vivir unha vida de virtude, de acordo ca natureza. Esto significaba rechazar todos os deseos convencionales de riqueza, poder, sexo e fama, e así vivir unha vida sinxela libre de todas as posesións.

Peripatetismo

Deuselle este nome aos filósofos que mantiveron e desarrollaron a filosofía de Aristóteles. O obxectivo da vida era a felicidade que se orixinou apartir de virtuosas accións, que consistía en manter o equilibrio entre os extremos.



Ligazóns externas