Alfabeto hebreo

Historia do alfabeto
Idade de Bronce Medio ss –XIX - -XV Protocananeo s. –XIV. Ugarítico s. –XIII. Fenicio s. –XI. Samaritano s. –VI. Arameo s. –IX. Brāhmī s. –VI. Hebreo s. –III. Siríaco s. –II. Avéstico s. -III. Árabe s. IV. Grego s. –VIII. Itálico antigo s. –VIII. Latino s. –VII. umbro s. -VI osco s. -V falisco s. -V alf. alpinos s. -III Rúnico s. II. Copto s. I. Gótico s. IV. Armenio 405. Glagolítico 862. Cirílico s. X. Ibérico s. –III. Celtibérico s. –II. Sudarábico s. –IX. Ge'ez ss. III-IV.
Meroítico s. –III.
Xenealoxía completa

O abxad hebreo, algunhas veces denominado mediante a súa forma hebrea alef-bet (אָלֶף-בֵּית), é a serie formada polas consoantes hebreas. Está composto por 22 caracteres, dos cales cinco teñen unha grafía distinta ao final das palabras. Utilízase para escribir o idioma hebreo, o yiddish e, en menor medida, o xudeu-español.

O alef-bet é propia e orixinalmente un abxad, é dicir, só contén caracteres consonánticos. A puntuación diacrítica dos masoretas utilízase unicamente como unha axuda na aprendizaxe do idioma, xa que orixinalmente o idioma hebreo -—xa sexa o moderno ou antigo— non a utiliza, é o lector quen a prové. O hebreo arcaico empregouse desde a súa creación até os patriarcas. O hebreo antigo aparece na época dos Reies (Saúl, David, Salomón, etc.), e o hebreo cadrado ou moderno aparece por primeira vez no século III a. C.

Letras do alfabeto hebreo

Alef	Bet	Gimel	Dalet	He	Vav	Zayin	Het	Tet	Yod	Kaf
א א	ב ב	ג ג	ד ד	ה ה	ו ו	ז ז	ח ח	ט ט	י י	כ כ
										ך ך
Lamed	Mem	Nun	Samekh	Ayin	Pe	Tsadi	Qof	Resh	Shin	Tav
ל ל	מ מ	נ נ	ס ס	ע ע	פ פ	צ צ	ק ק	ר ר	ש ש	ת ת
	ם ם	ן ן			ף ף	ץ ץ

---

Correspondencia de letras

• א - alef = a
• ב - bet = b (nalgunahs palabras como v)
• ג - gimel = g
• ד - dalet = d
• ה - hei = h
• ו - vav = v (nalgunhas palabras como a vogal o ou u)
• ז - zain = z
• ח - het = r
• ט - tet = t
• י - iud = i
• כ - caf/raf = k ou rr (depende de palabra) (no final dunha palabra ך )
• ל - lamed = l
• מ - men = m (no final dunha palabra ם)
• נ - nun = n (no final dunha palabra ו)
• ס - samaj = s
• פ - pei/fei = p ou f ( depende da palabra )(no final de palabra ף)
• ע - ain = a,e,i (depende da palabra,como se as vogais tivese un acento agudo)
• צ - tzadic = tz (no final de palabra ץ)
• ק - kuf = k
• ר - reish = r
• ש - shin/sin = x/s (depende da palabra)
• ת - tav = t

Véxase tamén

Outros artigos

• Diacríticos do alfabeto hebreo