Gales: Diferenzas entre revisións

O País de Gales (Galés: Tywysogaeth Cymru; IPA pronunciado: /ˈkəmrɨ/, “Camri aproximadamente”) é unha das catro nacións constitutivas do Reino Unido situada nunha península ó sudoeste da illa de Gran Bretaña e limitada polos condados ingleses de Cheshire, de Shropshire, de Herefordshire, e de Gloucestershire ó leste, ó canal de Bristol (Môr Hafren) ó sur, ó canal de St George (Sianel San Siôr) ó sudoeste, e ó mar irlandés (Môr Iwerddon) ó oeste e ó norte, e tamén polo estuario do río Dee (Afon Dyfrdwy) no nordeste.

O ascetismo monastisco galés, un sistema lexislativo secular altamente desenrrolado (Cyfraith Hywel) e unha tradición literaria distintiva ilustran un sentido forte da identidade cultural, que emerxeu nos galeses despois do retiro romano de Gran Bretaña no seculo V. Dos principales principados e reinos que existian en Gales, Gwynedd conservou a independencia ata o seculo XIII, cando foi conquistado tamén por Inglaterra. Sen embargo, a anexión e a abolición formais da ley Galesa non ocorreron ata o seculo XVI. País de Gales (con todalas rexions unidas baixo un goberno) nunca foi un estado soberano, anque un número de principados rivais seguían sendo independentes ata conquista inglesa. A partir do seculo XIX País de Gales converteuseuse nunha das rexions mais industralizadas da epoca, proveendo ó imperio británico e a suas colonias as cantidades extensas de carbón e de aceiro. O sector do servicio acadou so recentemente á industria como principal sector na economia de Galés. A pesar dun PIB mais baixo co de outras rexions de Gran Bretaña, o boquete entre o nivel de vida en País de Gales, comparado a outras partes de Gran Bretaña, no están según o pronunciado. A partir do seculo XX ten lugar un renacemento da conciencia nacional galesa (xunto cunha revocación na declinación de la lengua Galés). Cardiff (Caerdydd) foi establecida como a capital de País de Gales en 1955, coa oficina galesa centrada ali en 1964. Formaron á asamblea nacional para o País de Gales (Cynulliad Cenedlaethol Cymru), reuniéndose no Senedd, en 1999, con poderes para enmendar a lexislación primaria do parlamento británico. Estas competencias serán ampliadadas máis a fondo polo gobierno do efecto que a "A acta do goberno de País de Gales de 2006" que sera aplicada 2007 despois de que se celebren as eleccións xerais. Un goberno galés coa capacidade de producir unha certa lexislación primaria (similar a, pero no de tan de gran alcance como, o executivo escoces) sera separado da asamblea de Gales.

Etimoloxia
O nome inglés para País de Gales orixinase da palabra xermánica Walha, significando “extranxeiro” ou “foraneo”. O mesmo termo aparece tamén en” - wall " de Cornwall. Os galeses chamanse a si mesmos cymry, “compatriotas”, e chaman ó seu país Cymru, que pensase que significa “terra dos compatriotas” en galés antigo; esto ten referencia ao seu coñecemento que eran os habitantes orixinais de País de Gales (e tamén de Gran Bretaña en virtude dos seus antepasados britanos), e tamén para distinguirse dos invasores extranxeiros de Gran Bretaña, os anglosaxons (ingleses). Hai tamén unha lenda medieval atopadada no Historia Regum Britanniae de Sieffre o Fynwy (Geoffrey de Monmouth) que derive do nome de Camber(tamen escrito como Kamber),fillo de Brutus e, según a lenda, do rey eponimo de Cymru (Cambria en latín); ésta sen embargo era en meirande parte froito da imaxinación de Geoffrey. Cumberland e Cumbria no norte de Inglaterra derivan os seus nomes da mesma palabra antiga.

HISTORIA(EN CONSTRUCION)

Cidades

Aberdare
Abertillery
Aberystwyth

División administrativa

@@ Liña 48: / Liña 48: @@
 O ascetismo monastisco galés, un sistema lexislativo secular altamente desenrrolado (Cyfraith Hywel) e unha tradición literaria distintiva ilustran un sentido forte da identidade cultural, que emerxeu nos galeses despois do retiro romano de Gran Bretaña no seculo V. Dos principales principados e reinos que existian en Gales, Gwynedd conservou a independencia ata o seculo XIII, cando foi conquistado tamén por Inglaterra. Sen embargo, a anexión e a abolición formais da ley Galesa non ocorreron ata o seculo XVI. País de Gales (con todalas rexions unidas baixo un goberno) nunca foi un estado soberano, anque un número de principados rivais seguían sendo independentes ata conquista inglesa. A partir do seculo XIX País de Gales converteuseuse nunha das rexions mais industralizadas da epoca, proveendo ó imperio británico e a suas colonias as cantidades extensas de carbón e de aceiro. O sector do servicio acadou so recentemente á industria como principal sector na economia de Galés. A pesar dun PIB mais baixo co de outras rexions de Gran Bretaña, o boquete entre o nivel de vida en País de Gales, comparado a outras partes de Gran Bretaña, no están según o pronunciado. A partir do seculo XX ten lugar un renacemento da conciencia nacional galesa (xunto cunha revocación na declinación de la lengua Galés). Cardiff (Caerdydd) foi establecida como a capital de País de Gales en 1955, coa oficina galesa centrada ali en 1964. Formaron á asamblea nacional para o País de Gales (Cynulliad Cenedlaethol Cymru), reuniéndose no Senedd, en 1999, con poderes para enmendar a lexislación primaria do parlamento británico. Estas competencias serán ampliadadas máis a fondo polo gobierno do efecto que a "A acta  do goberno de País de Gales de 2006" que sera aplicada 2007 despois de que se celebren as eleccións xerais. Un goberno galés coa capacidade de producir unha certa lexislación primaria (similar a, pero no de tan de gran alcance como, o executivo escoces) sera separado da asamblea de Gales.
-Etimoloxia
+Etimoloxia<br>
 O nome inglés para País de Gales orixinase da palabra xermánica Walha, significando “extranxeiro” ou “foraneo”. O mesmo termo aparece tamén en” - wall " de Cornwall. Os galeses chamanse a si mesmos ''cymry'',  “compatriotas”, e chaman ó seu país Cymru, que pensase que significa  “terra dos compatriotas” en galés antigo; esto ten referencia ao seu coñecemento que eran os habitantes orixinais de País de Gales (e tamén de Gran Bretaña en virtude dos seus antepasados britanos), e tamén para distinguirse dos invasores extranxeiros de Gran Bretaña, os anglosaxons (ingleses). Hai tamén unha lenda medieval atopadada no Historia Regum Britanniae de Sieffre o Fynwy (Geoffrey de Monmouth) que derive do nome de Camber(tamen escrito como Kamber),fillo de Brutus e, según a lenda, do rey eponimo de Cymru (Cambria en latín); ésta sen embargo era en meirande parte froito da imaxinación de Geoffrey. Cumberland e Cumbria no norte de Inglaterra derivan os seus nomes da mesma palabra antiga.