Étienne Gilson: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Calq (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Calq (conversa | contribucións)
máis categorías
Liña 29: Liña 29:
[[Categoría:Personalidades da filosofía]]
[[Categoría:Personalidades da filosofía]]
[[Categoría:Personalidades da historiografía]]
[[Categoría:Personalidades da historiografía]]
[[Categoría:Nados en París]]
[[Categoría:Nados en 1884]]
[[Categoría:Finados en 1978]]


[[ar:إتيان جيلسون]]
[[ar:إتيان جيلسون]]

Revisión como estaba o 5 de febreiro de 2013 ás 11:14

Étienne Gilson, nado en París o 13 de xuño de 1884 e finado en Auxerre o 19 de setembro de 1978, foi un filósofo e medievalista francés.

Traxectoria

No College de France foi discípulo de Henri Bergson.

Durante a Primeira Guerra Mundial foi feito prisioneiro en Verdún, situación na que permaneceu varios meses. Recibiu a medalla ao valor (Croix de Guerre).

As súas primeiras investigacións foron sobre René Descartes.

Foi profesor de historia da filosofía na Universidade de Estrasburgo e de filosofía medieval na Universidade de París. Durante tres anos dou clases en Hardvard. Fundou o Instituto de Estudios Medievais de Toronto e dirixiu o Instituto científico franco-canadense. Foi membro da Academia francesa dende 1941.

A súa correspondencia con Henri de Lubac foi publicada.

Pensamento

Gilson defende a metafísica e un concepto de home aberto á transcendencia. Para el a idea de verdade é unha meta irrenunciable; segundo as súas concepcións o nihilismo ou o relativismo ameazan con destruír a dignidade do ser humano e non achegan fundamentos sólidos para o seu respecto.

Obras

  • Études de philosophie medieval, 1921
  • La philosophie a moyen-âge, 1922
  • L´esprit de la philosophie médiévale, 1932
  • Les Idées et les Lettres, 1932
  • The Unity of philosophical experience, 1937
  • L´être et le essence, 1948
  • Peinture et Realité, 1958
  • Linguistique et Philosophie, 1969
  • L´atheisme difficile, 1979