Otto Heinrich Warburg: Diferenzas entre revisións
m r2.7.3) (Bot: Engado: jv:Otto Heinrich Warburg |
m Bot: Engado: eu:Otto Heinrich Warburg |
||
Liña 69: | Liña 69: | ||
[[es:Otto Heinrich Warburg]] |
[[es:Otto Heinrich Warburg]] |
||
[[et:Otto Heinrich Warburg]] |
[[et:Otto Heinrich Warburg]] |
||
[[eu:Otto Heinrich Warburg]] |
|||
[[fa:اتو واربورگ]] |
[[fa:اتو واربورگ]] |
||
[[fi:Otto Heinrich Warburg]] |
[[fi:Otto Heinrich Warburg]] |
Revisión como estaba o 27 de xaneiro de 2013 ás 16:12
Otto Heinrich Warburg, nado en Friburgo de Brisgovia (Baden) o 8 de outubro de 1883 e finado en Berlín o 1 de agosto de 1970, foi un fisiólogo alemán.
Traxectoria
Era fillo do físico Emil Warburg, presidente do Physikalische Reichsanstalt. Otto estudou Química con Emil Fischer, e obtivo o título de Doutor en Química (Berlín) en 1906. Entón estudou con von Krehl e doutorouse en Medicina en Heidelberg en 1911. Serviu na Garda de Cabalaría prusiana durante a Primeira Guerra Mundial.
En 1918 foi designado Profesor no Kaiser Wilhelm Institute para Bioloxía de Berlín-Dahlem. Desde 1931 foi Director do Wilhelm Kaiser Institute para a Fisioloxía da Célula, alí, recibiu unha doazón da Fundación Rockefeller á Kaiser Wilhelm Society, fundada o ano anterior.
As temperás investigacións de Warburg con Fischer foron no campo do polipéptido. En Heidelberg, traballou sobre o proceso de oxidación. O seu interese especial na investigación de procesos vitais por métodos físicos e químicos conduciu a intentos de relacionar estes procesos con fenómenos do mundo inorgánico. Os seus métodos implicaron estudos detallados sobre a asimilación do dióxido de carbono en plantas, o metabolismo de tumores, e o compoñente químico do osíxeno que transfire o fermento respiratorio. Warburg nunca foi profesor, e estaba sempre agradecido pola oportunidade de dedicar todo o seu tempo á investigación científica. As súas investigacións posteriores no Kaiser Wilhelm Institute conduciron ó descubrimento de que a flamida e a nicotinamida eran os grupos activos das encimas que transfiren hidróxeno. Este, xunto coa ferro-osixenasa descuberta antes, deu razón completa das oxidacións e reducións do mundo vivo. Polo seu descubrimento da natureza e o modo da acción da encima respiratoria, concedéronlle o Premio Nobel en 1931. Este descubrimento abriu novos camiños nos campos do metabolismo celular e da respiración celular.
Foi director, entre 1931 e 1953, do Kaiser Wilhelm Institute (hoxe Instituto Max Planck) de fisioloxía celular en Berlín. Investigou o metabolismo dos tumores e a respiración celular, particularmente da célula cancerosa.
Otto Warburg foi Membro Estranxeiro da Sociedade Real de Londres (1934) e membro das Academias de Berlín, Ache, Copenhaguen, Roma, e India. Outorgáronlle aOrdre pour lle Mérite, e a Gran Cruz da República Federal de Alemaña. En 1965 foi nomeado Doutor Honoris Causa na Universidade de Oxford.
Algunhas publicacións
Ademais de moitas publicacións dunha natureza menor, Warburg é o autor de:
- 1911. Über die Rolle deas Eisens in der Atmung deas Seeigeleis nebst Bemerkungen über einige durch Eisen beschleunigte Oxydationen m. Abb. (Sitzungsber. Heidelberger Akad. Wiss. math.-nat. Kl B Heidelberg, 1911) (Do rol do ferro na respiración do "Urchin Egg mariño" e comentarios dalgunhas oxidacións aceleradas por ferro. Proc. Heidelberg Academy of Sciences Heidelberg)
- 1926. Stoffwechsel der Tumoren
- 1928. Katalytische Wirkungen der lebendigen Substanz
- 1946. Schwermetalle als Wirkungsgruppen von Fermenten (Grupos prostéticos de metais pesados e o control encimático)
- 1947. Ideen zur Fermentchemie der Tumoren (Abh. der Deutschen Akad. der Wissenschaften zu Berlin. Math-naturwissenschaft. Kl 1947, Berlin 1947) (Tese da Química encimática de tumores, Proc. German Academy of Sciences, Berlin, mathematical-scientific, Berlin
- 1948. Wasserstoffübertragende Fermente. Berlin, Saenger 1948) (Encimas hidróxeno-transferentes)
- 1951. Wasserstoffubertragende Fermente
- 1955. Mecanismo da Fotosíntese
- 1955. Entstehung der Krebszellen
- 1962. Weiterentwicklung der zellphysiologischen Methoden (
- Weiterentwicklung der zellphysiologischen Methoden: angewandt auf Krebs, Photosynthese und Wirkungsweise der Röntgenstrahlung: Arbeiten aus dean Jahren 1945-1961. Thieme, Stuttgart 1962 (Outros desenvolvementos de métodos en fisioloxía celular aplicada ó cancro, fotosíntese e efectos da radiación por raios X) textos en alemán e inglés.
Véxase tamén
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Otto Heinrich Warburg |