Estatuto de autonomía: Diferenzas entre revisións
m Desfixéronse as edicións de 187.139.58.195 (conversa); cambiado á última versión feita por Imxavitooh |
Sen resumo de edición |
||
| Liña 8: | Liña 8: | ||
Poden acceder a ela tódalas provincias contiguas que teñan elementos históricos, culturais e territoriais comúns.<br />Tamén se pode formar unha [[comunidade autónoma]], cuando así o exprese o interese xeral, que vén determinado polas Cortes Xerais. |
Poden acceder a ela tódalas provincias contiguas que teñan elementos históricos, culturais e territoriais comúns.<br />Tamén se pode formar unha [[comunidade autónoma]], cuando así o exprese o interese xeral, que vén determinado polas Cortes Xerais. |
||
En troques, para [[Cataluña]], [[ |
En troques, para [[Cataluña]], [[Galicia]] e o [[Comunidade Autónoma Vasca|País Vasco]], consideradas nacionalidades históricas, o artigo 151 da Constitución Española prevé unha forma de acceso máis rápido á autonomía plena. |
||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
Revisión como estaba o 25 de xaneiro de 2013 ás 20:30
O estatuto de autonomía é a norma básica dos distintos gobernos da comunidades autónomas do Estado Español, e como tal figura na Constitución española de 1978 no seu artigo 81. Nos estatutos recóllese o nome da comunidade, a súa delimitación territorial, os nomes e sedes dos seus órganos autonómicos, as competencias que asumen e as linguas oficiais do territorio.
Historia e características
Os Estatutos de autonomía forman parte do ordenamento xurídico do Estado pero o seu réxime de elaboración e aprobación é diferente do resto de leis orgánicas ou ordinarias. Estas, teñen o rango de Lei Orgánica e polo tanto, necesitan unha votación favorábel da maioría absoluta dos membros do Congreso dos Deputados español.
Hai dúas formas de acceder á autonomía, por medio do artigo 143 da Constitución Española, accédese á autonomía "reducida" que foi ideada para as comunidades "non históricas", é dicir, todas aquelas que non aprobaran un Estatuto de Autonomía durante a II República.
Poden acceder a ela tódalas provincias contiguas que teñan elementos históricos, culturais e territoriais comúns.
Tamén se pode formar unha comunidade autónoma, cuando así o exprese o interese xeral, que vén determinado polas Cortes Xerais.
En troques, para Cataluña, Galicia e o País Vasco, consideradas nacionalidades históricas, o artigo 151 da Constitución Española prevé unha forma de acceso máis rápido á autonomía plena.